Η νίκη της 5ης Φάλαγγας και η επόμενη μέρα

Τα μεγάλα κάστρα πέφτουν από μέσα. Υπεύθυνος για την Άλωση του 1204 δεν ήταν μόνο ο πάπας Ιννοκέντιος ή ο Βενετός δόγης Δάνδολος, αλλά και ένας προδότης: ο Αλέξιος Άγγελος, ένας έκπτωτος πρίγκιπας, ο οποίος μπροστά στη φιλοδοξία του να ανέλθει στον αυτοκρατορικό θρόνο, δε δίστασε να προσκαλέσει τον εχθρό μπροστά στα τείχη της Βασιλεύουσας. Η οριστική πτώση του Βυζαντίου, το Μάιο του 1453, δεν οφείλεται τόσο στην στρατιωτική ισχύ των Οθωμανών, όσο στη διχόνοια και την πλήρη ηθική εξαθλίωση της βυζαντινής κοινωνίας. Την ώρα που ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και οι σύντροφοί του πέφτανε στην Πύλη του Ρωμανού, οι «Δυνατοί» της Πόλης, κλεισμένοι στους πύργους τους, επιχαίρανε: δεν ήταν υποχρεωμένοι πλέον να συνεισφέρουν οικονομικά στην άμυνα της πατρίδας. Αντιθέτως, με το νέο καθεστώς, ίσως (όπως και έγινε) να απολάμβαναν και προνόμια. Πιστεύω ακράδαντα πως η ΑΕΚ, η ομάδα με τη βαριά βυζαντινή κληρονομιά, είχε ακριβώς την ίδια μοίρα.

Σκόρπιες σκέψεις για τη χειρονομία Κατίδη

Εδώ και δυο ημέρες το θέμα που κυριαρχεί στην κιτρινόμαυρη –και όχι μόνο- επικαιρότητα είναι η χειρονομία του Γιώργου Κατίδη, μετά το γκολ που σημείωσε κόντρα στη Βέροια. Επί του θέματος τοποθετήθηκαν σχεδόν άπαντες, όσοι πληροφορήθηκαν την είδηση. Ως απλός οπαδός θα προσθέσω μερικές σκόρπιες σκέψεις στις ήδη υπάρχουσες απόψεις που έχουν κατατεθεί.

Mythbuster

Πρώτα απ’ όλα και προς αποκατάσταση της έρμης της ιστορικής αλήθειας, ο χαιρετισμός «διά ζωηράς προτάσεως της δεξιάς χειρός τεταμένης με δακτύλους υψωμένους και την παλάμη εις το ύψος του δεξιού οφθαλμού» (ζητώ συγγνώμη από τα μάτια σας για την εκτρωματική «καθαρεύουσα»), δεν είναι ούτε σπαρτιατικός, ούτε δωρικός, ούτε γενικότερα αρχαιοελληνικός. Πρόκειται για έναν ακόμα αστικό μύθο εντασσόμενο στην κατηγορία «τα πάντα στον κόσμο είναι ελληνικά/αντιγραμμένα από την Αρχαία Ελλάδα». Δεν υπάρχει καμία αναφορά από αρχαίους Έλληνες συγγραφείς για τέτοιου είδους χαιρετισμό, ούτε συναντάμε απεικόνισή του σε έργα τέχνης της εποχής. Λανθασμένη είναι και η εντύπωση περί ρωμαϊκής προέλευσης. Η ιστορική διαδρομή αυτού που από το 1933 ονομάζουμε «Hitlergruß», ξεκινά το 18^ο αιώνα, όταν και εμφανίζεται σε ζωγραφικούς πίνακες που αναπαριστούσαν σκηνές της Αρχαίας Ρώμης, όπως ο πίνακας «Ο Όρκος των Ορατίων» του Jacques-Louis David. Δύο αιώνες αργότερα, η καλλιτεχνική αυτή επινόηση πέφτει θύμα του Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος την εντάσσει στη φασιστική ιδεολογία και τη βαφτίζει «saluto romano», θέλοντας να δημιουργήσει δεσμούς ανάμεσα στο καθεστώς του και την ρωμαϊκή παράδοση (κλασική τακτική κάθε φασίστα η διαστρέβλωση της πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών και η πατριδοκαπηλία). Ο χαιρετισμός περνά σύντομα τα σύνορα της Ιταλίας και αντιγράφεται από τον Χίτλερ (επίσης κλασική η έλλειψη φαντασίας των φασιστών) ο οποίος τον καθιερώνει (μαζί με τη σβάστικα) ως το σήμα κατατεθέν του Γ’ Ράιχ. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κακοποιούμε την Ελληνική Ιστορία με τερατώδεις ανακρίβειες (περισσότερες πληροφορίες για το θέμα στο βιβλίο του Martin Winkler «Ο ρωμαϊκός χαιρετισμός. Κινηματογράφος, Ιστορία, Ιδεολογία»).

Το ντέρμπι έληξε, ο πόλεμος ξεκινά

Ο αγώνας στο Καραϊσκάκη έχει τελειώσει με νικητή τον ΟΣΦΠ, στη Βέροια η τοπική ομάδα και ο ΟΦΗ μοιράζονται από ένα βαθμό και η ΑΕΚ, πέντε αγωνιστικές πριν τη λήξη της φετινής ΣούπερΛιγδ, κατρακυλά στην 14η θέση, ένα βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Εξέλιξη, δυστυχώς, αναμενόμενη για όσους είχαν συνειδητοποιήσει εξαρχής τι σήμαινε η μη αδειοδότηση του περασμένου Μαΐου.

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Το πολλάκις;

Δε χρειάζεται να είναι κανείς φιλόσοφος του ποδοσφαίρου για να διαπιστώσει σε τι σφάλματα υπέπεσε η ομάδα και δεν κατάφερε να διεκδικήσει έστω τον βαθμό. Είναι τα ίδια λάθη που διαπράττει ολόκληρη τη σαιζόν. Σαν να έχουν βαλθεί οι παίκτες μας να αποδείξουν πως η μάθηση δεν είναι κόρη της επανάληψης. Εδώ μπορούμε να μιλήσουμε με ασφάλεια για ένα ακόμα ιδιότυπο ρεκόρ της φετινής ΑΕΚ, πέρα από τις αρνητικές αγωνιστικές επιδόσεις: διάψευση όλων των ρητών, γνωμικών και παροιμιών του κάθε αρχαίου ατακαδόρου.

-Τα δύο γκολ που δεχόμαστε από τον στοιχηματολάγνο Αβραάμ προέρχονται από απίστευτες γκάφες των παικτών μας στην προσπάθεια αντιμετώπισης στημένων φάσεων του αντιπάλου. Ειδικά το 2-0, όπου (α) ο Χολέμπας βρίσκεται ανενόχλητος με την μπάλα στα πόδια μέσα στην περιοχή, (β) χάνει το κοντρόλ και όμως κανείς δεν πέφτει επάνω του, (γ) βγάζει μια απαράδεκτη σέντρα, την οποία κανείς δεν προσπαθεί να αποκρούσει στον αέρα, προς το δεύτερο δοκάρι, όπου (δ) ο Φέτσης μαρκάρει με την πλάτη τον Αβραάμ, πρέπει να περάσει στο πάνθεον των πιο γελοίων γκολ που έχει δεχτεί τα τελευταία χρόνια η Ένωση. Δεν νομίζω να υπάρχει ακόμα ΑΕΚτζής που να μην έχει καταλάβει ότι ο συγκεκριμένος τομέας αποτελεί την αχίλλειο φτέρνα μας. Και δυστυχώς δεν βλέπω να σημειώνεται βελτίωση στους εναπομείναντες αγώνες. Οι ποδοσφαιριστές μας απλά είναι ανίκανοι να μείνουν συγκεντρωμένοι, τακτικά πειθαρχημένοι και να αντιδράσουν γρήγορα. Τελεία και παύλα. Για τα επόμενα πέντε ματς γούρια, ξόρκια, προσευχές, σταύρωμα δακτύλων και ποντάρισμα στην ανικανότητα των αντίπαλων εκτελεστών στημένων φάσεων και όσων παίρνουν θέση για κεφαλιά μέσα στην περιοχή.

Γνώθι σαυτόν και μην προτρέχεις

Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει. Ένα αήττητο σερί έξι αγωνιστικών ήταν αρκετό για να επιδοθούμε σε μια άνευ προηγουμένου παραφιλολογία περί άνετης εισόδου στα πλέι-οφ και διεκδίκησης της εξόδου στο Τσάμπιονς Λιγκ. Θα περίμενε κανείς ότι το πάθημα του καλοκαιριού, με την τότε διοίκηση να εξαγγέλλει ότι η ομάδα θα γα**σει τους αντιπάλους με τα πιτσιρίκια, την ίδια ώρα που οι αντίπαλοι ήταν αυτοί που αναλάμβαναν τον …ενεργητικό ρόλο, θα μας γινόταν μάθημα. Μάταια. Η σφαλιάρα στα Χανιά δικαίωσε με τον καλύτερο τρόπο την κοσμοθεωρία των αρχαίων μας προγόνων: η ύβρις στο τέλος επιφέρει την τίσιν. Η δε απότομη κατρακύλα στο μόλις +4 από τη ζώνη του υποβιβασμού, κατέδειξε για άλλη μια φορά τον πρωταρχικό στόχο με τον οποίο πρέπει να πορευτεί η ομάδα φέτος: παραμονή στην κατηγορία. Επιβίωση.

Εδώ στου δρόμου τα μισά...

Το ημερολόγιο δείχνει 1 Ιανουαρίου και ως είθισται, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, στις περισσότερες ΑΕΚτζήδικες ιστοσελίδες, τα αφιερώματα για τη χρονιά που πέρασε έχουν την τιμητική τους. Θεωρώ περιττό να προσθέσω στις ήδη υπάρχουσες ανασκοπήσεις, άλλη μια ανιαρή γραμμική παρουσίαση των γεγονότων του 2012, που σημάδεψαν την κιτρινόμαυρη καθημερινότητα. Αντ’ αυτού, στις γραμμές που ακολουθούν, θα παραθέσω μερικές σκόρπιες σκέψεις και εκτιμήσεις για την αγωνιστική σεζόν που βρίσκεται στο μέσον της.

«Από Διός άρξασθαι» συνήθιζαν να λένε οι αρχαίοι Έλληνες, εννοώντας ότι πάντα πρέπει να ξεκινάμε από τα πιο σημαντικά. Γι’ αυτό λοιπόν ας ξεκινήσουμε με το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας μας, που αναμφισβήτητα αποτελεί τη μεγαλύτερη αγάπη και συνάμα τον μεγαλύτερο καημό του ΑΕΚτζή.

Πέμπτη Φάλαγγα

Πέμπτη Φάλαγγα: άνθρωποι στο εσωτερικό μιας χώρας που ενεργούν εναντίον των συμφερόντων της και προς όφελος του εχθρού. Όρος που επινοήθηκε από τον φασίστα στρατηγό Εμίλιο Μόλα, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και ενόψει της επίθεσης των φρανκικών στρατευμάτων στη Μαδρίτη το Νοέμβριο του 1936, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ποια από τις τέσσερις φάλαγγες που πλησίαζαν την πρωτεύουσα, θα την καταλάμβανε πρώτη. ΑΕΚ, το σωτήριον έτος 2012. Μια σειρά γεγονότων που διαδραματίστηκαν τους τελευταίους μήνες, με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα πως ένα ανάλογο νοσηρό φαινόμενο, αναβιώνει στους κόλπους της αγαπημένης μας ομάδας. Αποδείξεις δυστυχώς δεν μπορώ να έχω, καθότι δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε «insider» στα Σπάτα, παρά μόνο ένας απλός οπαδός που ζει 1000 ή και ενίοτε 504 χλμ μακριά από τα κιτρινόμαυρα κέντρα αποφάσεων. Ό,τι ακολουθεί από εδώ και κάτω λοιπόν, βασίζεται αποκλειστικά σε ενδείξεις και ακροβατεί στα όρια της συνωμοσιολογίας. Γι’ αυτό και θα αποφύγω να αναφέρω ονόματα.

Το επιμύθιο μιας ιστορίας προδοσίας

«Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι στον Ολυμπιακό και δεν βλέπω την ώρα να αγωνιστώ με την ερυθρόλευκη φανέλα μπροστά στο γεμάτο Καραϊσκάκη και τους οπαδούς μας». Με μια δήλωση που θα έκανε ακόμα και τον Γιόζεφ Γκέμπελς να αναδυθεί στο χείλος του καζανιού όπου σιγοβράζει στην κόλαση και να χειροκροτήσει το γραφείο προπαγάνδας του ΟΣΦΠ, ολοκληρώθηκε και τυπικά η μετακίνηση του Κώστα Μανωλά στην ομάδα του λιμανιού.

Δ = Δωσιλογισμός

Μια από τις πιο μαύρες μέρες της ιστορίας της ΑΕΚ ξημέρωσε σήμερα, 31 Μαΐου 2012. Η εγκληματική αδιαφορία των α-μετόχων και οι καταστροφικοί χειρισμοί της διοίκησης Αδαμίδη οδήγησαν το σύλλογο στον αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στην επιβολή απαγόρευσης μεταγραφών. Το ανοσιούργημα αυτό έδωσε αμέσως λαβή στους διάφορους «καλοθελητές» εντός της κιτρινόμαυρης οικογένειας αλλά και στους γνωστούς και μη εξαιρετέους «αντικειμενικούς» δημοσιογράφους για να προωθήσουν ξανά την πολυθρύλητη «λύση της Δ’ Εθνικής».