Πέμπτη Φάλαγγα

Πέμπτη Φάλαγγα: άνθρωποι στο εσωτερικό μιας χώρας που ενεργούν εναντίον των συμφερόντων της και προς όφελος του εχθρού. Όρος που επινοήθηκε από τον φασίστα στρατηγό Εμίλιο Μόλα, κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου και ενόψει της επίθεσης των φρανκικών στρατευμάτων στη Μαδρίτη το Νοέμβριο του 1936, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου ποια από τις τέσσερις φάλαγγες που πλησίαζαν την πρωτεύουσα, θα την καταλάμβανε πρώτη. ΑΕΚ, το σωτήριον έτος 2012. Μια σειρά γεγονότων που διαδραματίστηκαν τους τελευταίους μήνες, με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα πως ένα ανάλογο νοσηρό φαινόμενο, αναβιώνει στους κόλπους της αγαπημένης μας ομάδας. Αποδείξεις δυστυχώς δεν μπορώ να έχω, καθότι δεν είμαι ούτε δημοσιογράφος, ούτε «insider» στα Σπάτα, παρά μόνο ένας απλός οπαδός που ζει 1000 ή και ενίοτε 504 χλμ μακριά από τα κιτρινόμαυρα κέντρα αποφάσεων. Ό,τι ακολουθεί από εδώ και κάτω λοιπόν, βασίζεται αποκλειστικά σε ενδείξεις και ακροβατεί στα όρια της συνωμοσιολογίας. Γι’ αυτό και θα αποφύγω να αναφέρω ονόματα.

Πιστεύω πως μια «οντότητα», μια «δύναμη», μια «συνομοταξία» (όπως θέλετε πείτε το) εντός της κιτρινόμαυρης οικογένειας, εργάζεται αδιάκοπα με στόχο την πτώχευση της ΠΑΕ και την πτώση στη Δ’ Εθνική. Η «οντότητα» αυτή, ούσα πανέξυπνη, κατανόησε ότι πτώση στη Δ’ δεν μπορεί να επέλθει διοικητικά/εξωαγωνιστικά. Πολιτική βούληση προς αυτήν την κατεύθυνση δεν υπάρχει (για ψηφοθηρικούς λόγους), ενώ παράλληλα και ο κόσμος της ΑΕΚ, παρά την συνεχή προπαγάνδα των «αντικειμενικών» ΜΜΕ, δεν κατάπιε το παραμύθι της δήθεν ολικής διαγραφής των χρεών του συλλόγου. Η πτώση στη Δ’ μπορεί να δρομολογηθεί μόνο με έναν τρόπο: με την πτώση της ομάδας καθαρά αγωνιστικά, μέσα στο γήπεδο, από την Α’ Εθνική στη Β’. Σε μια τέτοια περίπτωση ο κόσμος εντελώς απογοητευμένος θα σκεφτόταν αμέσως ασυναίσθητα: «Τι Β’, τι Δ’; Αφού πέσαμε, που πέσαμε κατηγορία, ας πάμε στη Δ’, να φύγουν τουλάχιστον τα μισά χρέη. Μπορεί μετά να βρούμε άλλο ΑΦΜ». Κάτι ανάλογο δεν έγινε και με τη Βασίλισσα στο μπάσκετ; Μετά την πτώση της ΑΕΚ στην Α2 και την αποτυχία άμεσης επανόδου, μουδιασμένος και απογοητευμένος ο κόσμος συναίνεσε στη διάλυση της ΚΑΕ και την ιστορική ξεφτίλα της πτώσης στις ερασιτεχνικές κατηγορίες, για χάρη μιας απροσδιόριστης εξυγίανσης. Πρακτικά η ΑΕΚ εξαφανίστηκε από τον μπασκετικό χάρτη.

Ποιες είναι οι ενδείξεις για την ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδίου όμως; Ένδειξη πρώτη: Παρά τις διαψεύσεις και τις εξαγγελίες ότι «όλα βαίνουν καλώς», η ομάδα αφέθηκε χωρίς φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, η δόση για το άρθρο 44 έμεινε απλήρωτη, οι διακανονισμοί για αποπληρωμή χρεών σε φυσικά πρόσωπα δεν τηρήθηκαν. Έγινε δηλαδή ό,τι ακριβώς έπρεπε για να μην μπορέσει να εξασφαλίσει η ΑΕΚ άδεια συμμετοχής στο Europa League (η οποία θα της απέφερε μίνιμουμ 5 εκατομμύρια ευρώ) και για να τιμωρηθεί από την ΕΠΟ με περιορισμό μεταγραφών. Να προκύψει δηλαδή εκ των πραγμάτων ένα φτωχό, αδύνατο και κατώτατης ποιότητας ρόστερ με ελάχιστες προοπτικές αγωνιστικής επιτυχίας.

Ένδειξη δεύτερη: Η μη εναντίωση στην απεγνωσμένη, αγνή προσπάθεια ενός ρομαντικού και ηθικού παλαίμαχου, με όνομα βαρύ σαν ιστορία, που βλέποντας την μεγάλη του αγάπη να χαροπαλεύει, αποφάσισε να εμπλακεί στις διοικητικές εξελίξεις. Η «οντότητα» διέγνωσε και πάλι σωστά (της απέδωσα και προηγουμένως τα εύσημα για την ευστροφία της), ότι οι καλές προθέσεις του συγκεκριμένου ανθρώπου δε θα έφταναν για να αντιστρέψουν την κατάσταση. Η απειρία του σε θέματα διοίκησης, η έλλειψη γνώσεων σε θέματα αγωνιστικού σχεδιασμού, λόγω της μακρόχρονης αποχής του από το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι και η διαφορά φιλοσοφίας του με έναν άλλον, καλών προθέσεων άνθρωπο εντός της ΠΑΕ, που έχει γίνει Βέγγος από το τρέξιμο, δεν προμήνυαν επιτυχή ανασύνταξη του ποδοσφαιρικού τμήματος. Επέλεξε λοιπόν η «συνομοταξία» μας, να ανεχτεί την κίνηση του αγνού αυτού «τρελού», γιατί πρακτικά δεν θα της αποτελούσε εμπόδιο. Επιπλέον, η κίνηση αυτή θα είχε ως ντε φάκτο αποτέλεσμα (άσχετα φυσικά αν δεν το επιδίωκε), την ματαίωση των (όποιων) σχεδίων εμπλοκής ενός άλλου «αθεράπευτου», ο οποίος αποτελούσε πραγματικά κίνδυνο, με τα πράγματα που γνωρίζει. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια δηλαδή. Η μήπως και ένα τρίτο; Γιατί πλέον, μετά τη διαφαινόμενη απεμπλοκή του παλαίμαχου με το βαρύ όνομα, μπορεί κάλλιστα να καλλιεργηθεί ένα κλίμα δυσφήμισης και απαξίωσής του και να προστεθεί ακόμα ένα καμμένο χαρτί στη φλεγόμενη τράπουλα που λέγεται «προσωπικότητες από το χώρο της ΑΕΚ».

Φτάνουμε κάπου εδώ στο κρίσιμο ερώτημα. Υπό τις οδηγίες ποιου/ποιων ενεργεί αυτή η πέμπτη φάλαγγα εντός των τειχών; Τις υποψίες μας θα πρέπει να τις στρέψουμε εναντίον εκείνων που θα είχαν κάτι να κερδίσουν από την ενδεχόμενη πτώχευση της ΠΑΕ. Ας θυμηθούμε λίγο ξανά, ποιες είναι οι πραγματικές συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης, με τα σημερινά δεδομένα:

-Διαρρηγνύεται το άρθρο 44, η ΠΑΕ διαλύεται και μετατρέπεται σε ερασιτεχνικό σωματείο. Τα χρέη προς το Δημόσιο διαγράφονται, παραμένουν όμως (μετά από απόφαση του Εφετείου Αθηνών) τα εξίσου δυσβάσταχτα χρέη προς ιδιώτες, τα οποία είναι ικανά να προκαλέσουν εκ νέου υποβιβασμό (βάση οδηγιών της ΦΙΦΑ) στις τοπικές κατηγορίες. Πρακτικά η ΑΕΚ, ένας από τους τρεις κλασικούς διεκδικητές τίτλων της χώρας, βγαίνει από τον ποδοσφαιρικό χάρτη για 5-6 χρόνια.

-Εκείνοι που έχουν δεσμεύσει την προσωπική τους περιουσία, ως εγγύηση, για τις ανάγκες της υπαγωγής της ΑΕΚ στη σωτήρια ρύθμιση του άρθρου 44, θα την απωλέσουν οριστικά.

-Η ΑΕΚ χάνει κάθε ελπίδα να εισπράξει τα 80 εκατομμύρια που της έχουν πρωτόδικα επιδικαστεί από την υπόθεση Ψωμιάδη. Αν τη χρονική στιγμή που έρθει η τελεσίδικη δικαίωση, η ΑΕΚ έχει ήδη πτωχεύσει (διάρρηξη άρθρου 44, επιστροφή 150 εκατομμυρίων χρεών, διάλυση ΠΑΕ), τότε τα χρήματα αυτά θα καταλήξουν απευθείας στο Δημόσιο. Ακόμα χειρότερα, αν η ΑΕΚ μετά την πτώχευση αγοράσει καινούριο ΑΦΜ σε μια προσπάθεια συντομότερης ανόδου κατηγοριών, η νέα αυτή ομάδα (πέρα από ομάδα Φρανκενστάιν και μέγιστη ξεφτίλα) δε θα νομιμοποιείται να εγείρει καμία αξίωση έναντι του Big-Mac!

Είναι πολλοί εκείνοι που με βάση τα παραπάνω πληρούν τις προϋποθέσεις για να αποτελέσουν τον ιθύνοντα νου, πίσω από την υπονόμευση της ομάδας. Υπάρχουν εκείνοι που περιμένουν να επωφεληθούν από μια μόνο από τις προαναφερθείσες συνέπειες, άλλοι που τους καλύπτει ολόκληρο το τρίπτυχο και άλλοι που μπορούν να συμμαχήσουν μεταξύ τους λόγω σύμπτωσης συμφερόντων, με τη λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Και πάλι λόγω έλλειψης αποδείξεων και στοιχείων δεν μπορώ να εξακριβώσω ποιοι ακριβώς μπορεί να είναι όλοι αυτοί και αναγνωρίζω πως αυτό είναι και το αδύνατο σημείο που μπορεί να ακυρώσει ολόκληρο το κείμενο ως παραλήρημα. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ για αρχή, είναι δυο πουλάκια που κάποτε σε ένα τηλέφωνο κελάηδησαν τα εξής:

«Όσο για το άλλο το μ…ί μην ασχολείσαι, ένα μ…ί της λάσπης είναι ο κοντός.»

«Όχι, θα τον γ… αυτόν, το έχω βάλει σκοπό … Μην ανησυχείτε, αυτό το μ…ί δεν πρόκειται να γυρίσει στην ΑΕΚ, θα του γ… ό,τι έχει και δεν έχει.»

Υ.Γ.: Οι υπερασπιστές της Μαδρίτης, εκείνες τις ημέρες του 1936, ήταν στην πλειοψηφία τους έφεδροι και εθελοντές. Αμούστακα παιδιά που για πρώτη φορά στη ζωή τους κλήθηκαν να κρατήσουν όπλο στο χέρι. Δεν στάθηκαν μόνοι τους όμως στα χαρακώματα. Ο λαός της πρωτεύουσας, παρά τις ιδεολογικές διαφορές ανάμεσα στις τάξεις του, παρά τις αντίθετες φιλοσοφικές προτιμήσεις, κατάλαβε πως έπρεπε να μείνει ενωμένος δίπλα στους στρατιώτες, για χάρη του κοινού σκοπού που υπερκάλυπτε όλα τα άλλα: της σωτηρίας της πατρίδας του. Όταν λοιπόν εκδηλώθηκε η εχθρική επίθεση, μολονότι οι πεμπτοφαλαγγίτες έκαναν τα πάντα για να υπονομεύσουν την άμυνα, η Μαδρίτη δεν έπεσε. Ο εχθρός δεν πέρασε.

Υ.Γ.2: Τρία χρόνια αργότερα οι φάλαγγες ξαναπλησίασαν και η επίθεση επαναλήφθηκε. Αυτή τη φορά ο λαός της Μαδρίτης δεν ήταν ενωμένος. Είχε εφεύρει το «δημοκρατικόμετρο»: ποιος ήταν ο ιδεολογικά καθαρότερος, ποιος ήταν ο πιο πιστός, ποιος είχε αγωνιστεί περισσότερο… Εγκλωβισμένος στην νομενκλατούρα και στο κυνήγι μαγισσών και απογοητευμένος από την έριδα, κλείστηκε στα σπίτια απλώνοντας λευκά σεντόνια στα μπαλκόνια. Οι θέσεις δίπλα στους στρατιώτες έμειναν κενές. Αυτή τη φορά η Μαδρίτη έπεσε. Αυτή τη φορά ο εχθρός πέρασε.

Ας κάνουμε τον παραλληλισμό, ας κρύψουμε τα ΑΕΚόμετρα και όλοι ΟΑΚΑ...