Οι μισάνθρωποι που δε χωράνε πουθενά και η ΑΕΚ που οργανωτικά έχει γίνει προ πολλού «Β»

Στο άκουσμα και μόνο της είδησης της ενδεχόμενης πρόσληψης του Βασίλη Τσάρτα ή Βασίλη Τσιάρτα, όπως αποφάσισε να αυτοαποκαλείται από το 2003, ήμουν σίγουρος ότι θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με το αφόρητο κλισέ «Δεν έχουν θέση οι ρατσιστές στην προσφυγική ΑΕΚ». Κατανοώ ότι πολλοί συνοπαδοί αναδεικνύουν την καταγωγή του συλλόγου μας καλοπροαίρετα, για να τονίσουν την ειρωνεία του πράγματος, ανακαλώντας προφανώς στη μνήμη τη γενοκτονία των προγόνων και των ιδρυτών της ΑΕΚ, ήτοι του Ελληνισμού της Ανατολής, από τους εθνικιστές-ρατσιστές Νεότουρκους στα 1913-1923, αλλά και τη ρατσιστική αντιμετώπιση που έτυχε ο Ελληνισμός αυτός στην Ελλάδα μετά το 1923 από μερίδα παλαιοελλαδιτών. Αποστροφές τέτοιες ωστόσο μπορούν πάντα να δημιουργήσουν αντίστροφη ανάγνωση: μεταξύ των μη-προσφύγων δηλαδή μπορούν να έχουν θέση τέτοια σκουπίδια; Μιας και συναντάμε και δεύτερο αφόρητο κλισέ ερώτημα –όπου «στην προσφυγική ΑΕΚ» βάλε «στην ΑΕΚ που έχει και αριστερό κόσμο»– μεταξύ των μη-«αριστερών» λοιπόν; Επιτρέπεται εκεί;
 

Νεκροψία σαιζόν 2020-2021: Δεν είμαστε δα και Μποταφόγκο

Τα σημάδια ήταν εκεί όλα τα προηγούμενα χρόνια, για όσους τουλάχιστον ήθελαν να τα δουν. Οι «εφήμερες χαρές» του Μαΐου του 2016 και του Απριλίου του 2018 ίσως λειτούργησαν ως καμουφλάζ. Η επιλογή σύσσωμου του «οργανισμού ΑΕΚ» ωστόσο, την άνοιξη του 2013, να καταδυθεί στα έγκατα της Γ’ κατηγορίας και να παραδοθεί αμπαλαρισμένος στο καθεστώς που τον διοικεί έκτοτε, με τη δεδομένη φιλοσοφία από την οποία αυτό εμφορείται και τη συγκεκριμένη στρατηγική με την οποία κινείται, δε γινόταν να περαστεί αβρόχοις ποσί. Η σαιζόν 2020-2021, τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκειά της, σε συνέχεια και άμεση συνάφεια με τα κληροδοτήματα των προηγούμενων χρόνων, επισφράγισαν το μοιραίο: την οριστική υποβάθμιση του «μεγέθους» του κλαμπ.
 

Τα κορυφαία κιτρινόμαυρα αμυντικά δίδυμα

Στην ΑΕΚ, την ομάδα διαχρονικά των μεγάλων επιθετικών, όταν καταδυόμαστε στην παρελθοντολογία, συνήθως τα σχόλιά μας περιστρέφονται γύρω από τους παίκτες που στελέχωναν την κιτρινόμαυρη γραμμή κρούσης. «Ποιο ήταν το καλύτερο επιθετικό δίδυμο», «ποια η καλύτερη τριπλέτα», «ποιοι επιθετικοί ταίριαζαν καλύτερα μεταξύ τους» απασχολούν σε μεγάλο βαθμό τις «καφενειακές» ιστοριολάγνες ποδοσφαιροκουβέντες μας. Παρά ταύτα, στο πέρασμα των δεκαετιών, τη φανέλα με το Δικέφαλο έχουν φορέσει εξίσου κορυφαίοι σέντερ μπακ και μάλιστα αρκετοί από αυτούς έχουν συνθέσει αξιομνημόνευτα αμυντικά δίδυμα. Αν θέλαμε να δημιουργήσουμε μια λίστα με τα 10 κορυφαία, ποιους συνδυασμούς θα επιλέγαμε; Στην παρούσα ανάρτηση θα κατατεθεί μία πρόταση στην παραπάνω απορία, λαμβάνοντας υπόψη: διάρκεια συνύπαρξης, ατομικές ικανότητες, «χημεία» μεταξύ του διδύμου, συμβολή σε αγωνιστικές επιτυχίες.

Επιδόσεις των επιθετικών της ΑΕΚ στο ελληνικό πρωτάθλημα

Κάθε Ενωσίτης που σέβεται των εαυτό του έχει αποστηθίσει από μικρός τα ονόματα τουλάχιστον 6-7 μεγάλων επιθετικών που δόξασαν το Δικέφαλο και δοξάστηκαν με τα χρώματά του. Είναι γνωστό τοις πάσι άλλωστε ότι η ΑΕΚ αποτελεί ιστορικά το σύλλογο των κορυφαίων αρχισκόρερ. Τούτου δοθέντος και δεδομένης της αριθμολαγνείας του blog, θεωρώ ότι αξίζει να εξετάσουμε πώς αποτυπώνεται σε αριθμούς, στο ελληνικό πρωτάθλημα τουλάχιστον, η περίφημη ικανότητα των κιτρινόμαυρων φορ στο σκοράρισμα.

Εγκλωβισμένοι σε μια σουρεάλ λούπα που παράγει memes και ναρκοθετεί το μέλλον

 
Για 10η φορά τα τελευταία 5 χρόνια η ΑΕΚ προχωρεί σε αλλαγή προπονητή. Στις 5 από τις 6 σαιζόν τις οποίες μετρά από την «επιστροφή», με άλλον προπονητή εκκινεί τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις και με άλλον τις ολοκληρώνει. 9 προπονητές έχουν καθίσει στον κιτρινόμαυρο πάγκο σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα. 11 αν συνυπολογίσουμε και τους «υπηρεσιακούς». Για 7η φορά τα τελευταία 6 χρόνια η ΑΕΚ αλλάζει «τεχνικό διευθυντή». 6 πρόσωπα έχουν αναλάβει το εν λόγω πόστο. Για 5η(;) ή 8η(;) ή 10η(;), για νιοστή τελοσπάντων φορά, αλλάζει εν μέσω της σαιζόν ο αγωνιστικός σχεδιασμός, διορθώνονται υποτίθεται τα λάθη, γίνεται υποτίθεται επανεκκίνηση σε σωστή κατεύθυνση. Σαν τον Μπιλ Μάρεϊ, οι ΑΕΚτζήδες βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στο ίδιο μέρος, καταδικασμένοι να ζούμε ξανά και ξανά τη μέρα της μαρμότας.