Προβλεψιμότητα και παραφροσύνη

Η επανάληψη μιας πράξης που αποδεδειγμένα αποφέρει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, ξανά και ξανά και ξανά, με την πεποίθηση ότι το αποτέλεσμα μπορεί κάθε φορά να αποβεί διαφορετικό, είναι ο ορισμός της παράνοιας. Υπό αυτό το πρίσμα στην ΑΕΚ έχουμε καταδυθεί μαζικά και προ πολλού σε ένα παρανοϊκό σύμπαν. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο ΑΕΚτζής περίμενε φέτος η αγωνιστική σαιζόν να εξελιχτεί διαφορετικά από τις προηγούμενες, με την ομάδα να επιστρέφει αν όχι στους τίτλους, έστω στον πρωταθλητισμό; Ή έστω στην «καλή μπάλα»; Ή έστω να βελτιώνεται …κάπως; Ή έστω να σταματήσει απλά να ξεφτιλίζεται; Κάθε αισιόδοξη σκέψη, ακόμα και η πιο συγκρατημένη, ακροβατούσε στα όρια της τρέλας κι αυτό διότι τίποτα δεν άλλαξε φέτος σε σχέση με τα αμέσως προηγούμενα χρόνια.

Η ΑΕΚ στη διαδικασία των πέναλτι

Η διαδικασία των πέναλτι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος του ποδοσφαίρου και βασικό τροφοδότη της ποδοσφαιρικής ποπ κουλτούρας. Είναι μια διαδικασία που γεννά διαρκώς «ήρωες» και «τραγικές φιγούρες» και συναρπάζει το κοινό εξαιτίας της αγωνίας που επικρατεί και της εναλλαγής συναισθημάτων. Αποτύπωμα έχει αφήσει ασφαλώς και στην Ιστορία της ΑΕΚ και τη «μυθολογία» που την περιβάλλει. 13 φορές συνολικά βίωσε η ομάδα την αποκαλούμενη «ψυχοφθόρο διαδικασία», άλλοτε με ευτυχή, άλλοτε με τραγική κατάληξη.

Οι μισάνθρωποι που δε χωράνε πουθενά και η ΑΕΚ που οργανωτικά έχει γίνει προ πολλού «Β»

Στο άκουσμα και μόνο της είδησης της ενδεχόμενης πρόσληψης του Βασίλη Τσάρτα ή Βασίλη Τσιάρτα, όπως αποφάσισε να αυτοαποκαλείται από το 2003, ήμουν σίγουρος ότι θα ερχόμασταν αντιμέτωποι με το αφόρητο κλισέ «Δεν έχουν θέση οι ρατσιστές στην προσφυγική ΑΕΚ». Κατανοώ ότι πολλοί συνοπαδοί αναδεικνύουν την καταγωγή του συλλόγου μας καλοπροαίρετα, για να τονίσουν την ειρωνεία του πράγματος, ανακαλώντας προφανώς στη μνήμη τη γενοκτονία των προγόνων και των ιδρυτών της ΑΕΚ, ήτοι του Ελληνισμού της Ανατολής, από τους εθνικιστές-ρατσιστές Νεότουρκους στα 1913-1923, αλλά και τη ρατσιστική αντιμετώπιση που έτυχε ο Ελληνισμός αυτός στην Ελλάδα μετά το 1923 από μερίδα παλαιοελλαδιτών. Αποστροφές τέτοιες ωστόσο μπορούν πάντα να δημιουργήσουν αντίστροφη ανάγνωση: μεταξύ των μη-προσφύγων δηλαδή μπορούν να έχουν θέση τέτοια σκουπίδια; Μιας και συναντάμε και δεύτερο αφόρητο κλισέ ερώτημα –όπου «στην προσφυγική ΑΕΚ» βάλε «στην ΑΕΚ που έχει και αριστερό κόσμο»– μεταξύ των μη-«αριστερών» λοιπόν; Επιτρέπεται εκεί;
 

Νεκροψία σαιζόν 2020-2021: Δεν είμαστε δα και Μποταφόγκο

Τα σημάδια ήταν εκεί όλα τα προηγούμενα χρόνια, για όσους τουλάχιστον ήθελαν να τα δουν. Οι «εφήμερες χαρές» του Μαΐου του 2016 και του Απριλίου του 2018 ίσως λειτούργησαν ως καμουφλάζ. Η επιλογή σύσσωμου του «οργανισμού ΑΕΚ» ωστόσο, την άνοιξη του 2013, να καταδυθεί στα έγκατα της Γ’ κατηγορίας και να παραδοθεί αμπαλαρισμένος στο καθεστώς που τον διοικεί έκτοτε, με τη δεδομένη φιλοσοφία από την οποία αυτό εμφορείται και τη συγκεκριμένη στρατηγική με την οποία κινείται, δε γινόταν να περαστεί αβρόχοις ποσί. Η σαιζόν 2020-2021, τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκειά της, σε συνέχεια και άμεση συνάφεια με τα κληροδοτήματα των προηγούμενων χρόνων, επισφράγισαν το μοιραίο: την οριστική υποβάθμιση του «μεγέθους» του κλαμπ.
 

Τα κορυφαία κιτρινόμαυρα αμυντικά δίδυμα

Στην ΑΕΚ, την ομάδα διαχρονικά των μεγάλων επιθετικών, όταν καταδυόμαστε στην παρελθοντολογία, συνήθως τα σχόλιά μας περιστρέφονται γύρω από τους παίκτες που στελέχωναν την κιτρινόμαυρη γραμμή κρούσης. «Ποιο ήταν το καλύτερο επιθετικό δίδυμο», «ποια η καλύτερη τριπλέτα», «ποιοι επιθετικοί ταίριαζαν καλύτερα μεταξύ τους» απασχολούν σε μεγάλο βαθμό τις «καφενειακές» ιστοριολάγνες ποδοσφαιροκουβέντες μας. Παρά ταύτα, στο πέρασμα των δεκαετιών, τη φανέλα με το Δικέφαλο έχουν φορέσει εξίσου κορυφαίοι σέντερ μπακ και μάλιστα αρκετοί από αυτούς έχουν συνθέσει αξιομνημόνευτα αμυντικά δίδυμα. Αν θέλαμε να δημιουργήσουμε μια λίστα με τα 10 κορυφαία, ποιους συνδυασμούς θα επιλέγαμε; Στην παρούσα ανάρτηση θα κατατεθεί μία πρόταση στην παραπάνω απορία, λαμβάνοντας υπόψη: διάρκεια συνύπαρξης, ατομικές ικανότητες, «χημεία» μεταξύ του διδύμου, συμβολή σε αγωνιστικές επιτυχίες.