Υπάρχουν σαιζόν που κυλούν χωρίς να συμβαίνει απολύτως τίποτα και υπάρχουν αγώνες στους οποίους συμβαίνουν ολόκληρες σαιζόν, θα μπορούσαμε να πούμε παραφράζοντας το γνωστό τσιτάτο του Βλαδίμηρου για όσα έγιναν την άνοιξη του 2018 και τις παρακαταθήκες που άφησαν για το άμεσο κιτρινόμαυρο μέλλον. Ατυχώς πάνω σε μια από τις πιο "πυκνές" ιστορικά χρονικές περιόδους που υπό άλλες συνθήκες το blog θα έσφυζε από άρθρα, αφιερώματα και αριθμολαγνεία, το πληκτρολόγιο του γράφοντα σίγησε, αφού έπρεπε να ηχήσει το G3 του. Και όταν προσπαθείς επί εννιά μήνες να συμβιβάσεις τον ήχο αυτόν με τον κοινωνικό και επαγγελματικό βίο που ταχύτητα δεν κόβει, ειδικά αν το επάγγελμά σου είναι η υπηρεσία της τυφλής κυρίας με το σπαθί και την ζυγαριά, αυτός που την πληρώνει στο τέλος είναι ο ελεύθερος χρόνος. Η δύσκολη αυτή συμβίωση αποτελεί πια παρελθόν και το 2019 το blog υπόσχεται να ξαναβρεί ρυθμό. Ευτυχισμένη η νέα χρονιά, με υγεία και αγάπη και την ομάδα μας να στέκεται αντάξια της Ιστορίας της.
