Φανέλα με Δικέφαλο...

Μια από τις πρώτες και πιο δύσκολες αποφάσεις που καλούνται να λάβουν οι επίδοξοι ιδρυτές μιας ποδοσφαιρικής ομάδας είναι ποια χρώματα θα χρησιμοποιηθούν στη φανέλα της. Για τους ιδρυτές της ΑΕΚ, η επιλογή αυτή ήταν ίσως το ευκολότερο ζήτημα που έπρεπε να αντιμετωπίσουν. Ένας σύλλογος γέννημα-θρέμμα της Κωνσταντινούπολης δε θα μπορούσε παρά να «ντυθεί» με κίτρινο και με μαύρο. Χρώματα που παραπέμπουν άμεσα στη βυζαντινή παράδοση και την Ορθοδοξία, αλλά έχουν και περαιτέρω συμβολική αξία: το μαύρο αντιπροσωπεύει το πένθος για την απώλεια της πάτριας γης και το κίτρινο την αισιοδοξία για ένα νέο ξεκίνημα και ένα φωτεινό μέλλον.

Στα πρώτα χρόνια ζωής της ΑΕΚ, το μαύρο επικράτησε του κίτρινου ως βασικό χρώμα της φανέλας. Οι αναμνήσεις από τη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν άλλωστε ακόμα νωπές. Η κατάσταση άλλαξε στα μέσα της δεκαετίας του ’30, όταν και χρησιμοποιήθηκαν φανέλες με κιτρινόμαυρες οριζόντιες ρίγες. Το 1939, το κίτρινο αναβαθμίζεται σε κύριο χρώμα της φανέλας, το μαύρο περιορίζεται στο σορτς και ο συνδυασμός θα καθιερωθεί στη συλλογική μνήμη ως η «κλασική» εμφάνιση του συλλόγου. Μέσα στις τρεις επόμενες δεκαετίες, διαφοροποίηση από το τετριμμένο σχέδιο θα πραγματοποιηθεί ελάχιστες φορές, κυρίως για χάρη κάθετης κιτρινόμαυρης ρίγας.

Θωμάς Μαύρος

28 Οκτωβρίου 1989. Η ΑΕΚ υποδέχεται στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Πανιώνιο. Στο 27ο λεπτό της αναμέτρησης εκτυλίσσεται μια σκηνή εκπληκτική: η ομάδα της Νέας Σμύρνης σημειώνει γκολ και οι οπαδοί του Δικεφάλου σηκώνονται όρθιοι και επευφημούν τον σκόρερ. Ποιος είναι ο ποδοσφαιριστής αυτός, που είναι ικανός να προκαλέσει τέτοια αντίδραση; Ένα σύνθημα που εξαπλώνεται από άκρη σε άκρη στην ενωσίτικη κερκίδα, ξεδιαλύνει άμεσα την απορία: «Ποιος, ποιος, ποιος, ο Μαύρος, ο θεός!». Ο ανεπανάληπτος Θ(ε)ωμάς, το απόλυτο ίνδαλμα μιας ολόκληρης γενιάς ΑΕΚτζήδων, δε θα μπορούσε να λείπει από το Hall of Fame της μικρής αυτής κιτρινόμαυρης γωνιάς του διαδικτύου.

Από μικρός στα βαθιά

Ο Θωμάς Μαύρος γεννήθηκε στις 31 Μαΐου 1954 στην Καλλιθέα. Ο πατέρας του διέκρινε αμέσως την έμφυτη κλίση του στο ποδόσφαιρο και σε ηλικία 11 χρόνων, τον έγραψε στις ακαδημίες του Πανιωνίου. Η πρόοδός του στο σύλλογο της Νέας Σμύρνης ήταν ραγδαία. 15ετής βρέθηκε να προπονείται ήδη με την πρώτη ομάδα, ενώ στις 20 Σεπτεμβρίου 1970, στα 16 του, ο προπονητής του τότε, Τζο Μάλετ, του έδωσε την ευκαιρία να ντεμπουτάρει στην Α’ Εθνική. Έως το τέλος της σεζόν 1970-71 ο έφηβος στράικερ κατάφερε να κερδίσει μόνιμη θέση στη βασική ενδεκάδα, ενώ ένα χρόνο αργότερα πήρε το βάπτισμα του πυρός και με την Εθνική, σε φιλικό κόντρα στην Ολλανδία. Μέσα στην επόμενη τριετία, χάρη στα αθλητικά του προσόντα και την έφεσή του στο σκοράρισμα, καθιερώθηκε στις συνειδήσεις των φιλάθλων, ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που είχε αναδείξει ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η μεταγραφή σε έναν από τους «μεγάλους» του πρωταθλήματος ήταν θέμα χρόνου.