Το αφιέρωμα στις νίκες της ομάδας
μας εναντίον του Ολυμπιακού συνεχίζεται με την περίοδο 1980-1996, από τις απαρχές
δηλαδή του «επαγγελματισμού», μέχρι την εγκαθίδρυση μιας άνευ προηγουμένου
ποδοσφαιρικής χούντας από τον ΟΣΦΠ, η μάλλον καλύτερα ΟΣΦΚ(όκκαλη) και αργότερα
ΟΣΦΜ(αρινάκη). Από μεγάλη μερίδα Ελλήνων φιλάθλων η περίοδος 1980-1996 θεωρείται
η πιο συναρπαστική στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, με 5 ομάδες να
μοιράζονται τα πρωταθλήματα (6 ο Παναθηναϊκός, 5 ο Ολυμπιακός, 4 η ΑΕΚ, 1 ο
ΠΑΟΚ και 1 η Λάρισα!).
(29) 21 Σεπτεμβρίου 1980, Α’ Εθνική 1980-1981
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1
Η πρώτη νίκη στην «επαγγελματική»
περίοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου και παράλληλα η τελευταία επί προεδρίας Λουκά
Μπάρλου. Ο Μαύρος άνοιξε το σκορ στο 14’, στο 17’ ο ΟΣΦΠ ισοφάρισε με τον
Παπαδόπουλο, αλλά στο 33’ ο αρχισκόρερ της Ένωσης φρόντισε να αποκαταστήσει την
τάξη. Η ομάδα διεκδίκησε τον τίτλο, έμεινε όμως τελικά 2η πίσω από τους
ερυθρόλευκους του Νταϊφά.
(30) 18 Μαΐου 1983, Κύπελλο Ελλάδας 1982-1983, προημιτελικά, α’ ματς
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1
Όαση στην άνυδρη από πλευράς
τίτλων εποχή των «πέτρινων χρόνων» υπήρξε η κατάκτηση του Κυπέλλου το 1983. Για
να φτάσει η ΑΕΚ στον τελικό χρειάστηκε να ξεπεράσει το εμπόδιο του πρωταθλητή
Ολυμπιακού σε διπλούς προημιτελικούς. Εκεί ίσχυσε ο νόμος του τιμωρού των
ερυθρολεύκων, Θωμά Μαύρου. Στο πρώτο ματς, αυτό της Φιλαδέλφειας, σκόραρε δις,
στο 52’ και το 63’ ανατρέποντας το προβάδισμα που είχε χαρίσει στην ομάδα του ο
Αναστόπουλος.
(31) 1 Ιουνίου 1983, Κύπελλο Ελλάδας 1982-1983, προημιτελικά, β’ ματς
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1
Στον επαναληπτικό ο ανεπανάληπτος
Θ(ε)ωμάς πέτυχε ένα γκολ που έμελλε να χαραχτεί βαθιά τόσο στις αναμνήσεις των
Ενωσιτών οπαδών όσο και των γαύρων. Ο Ολυμπιακός πίεζε αναζητώντας το γκολ που
θα του χάριζε την πρόκριση με την ομάδα να αμύνεται μαζικά και το Μαύρο να
καραδοκεί λίγο πριν τη γραμμή του κέντρου, ώστε να είναι έτοιμος να
εκμεταλλευτεί κάποιο διώξιμο και να ξεχυθεί στην κόντρα. Αυτό ακριβώς συνέβη
στο 79ο λεπτό. Ο Καραγκιοζόπουλος απομάκρυνε με δύναμη, ο Θωμάς ξεκίνησε την
προσχεδιασμένη κούρσα του, εκτέλεσε άψογα το πρώτο κοντρόλ και διένυσε όλη την
απόσταση μέχρι την αντίπαλη περιοχή, έχοντας στο κατόπι του τον Παπαδόπουλο του
ΟΣΦΠ να τον καταδιώκει. Ακριβώς στη γραμμή των 16,5 μέτρων, νιώθοντας ότι ο
αμυντικός των Πειραιωτών τον πλησιάζει ο Θωμάς εξαπέλυσε ένα από τα χαρακτηριστικά
του ακριβέστατα αριστερά πλασέ, στέλνοντας την μπάλα να αναπαυτεί στα δίχτυα
του Σαργκάνη. Παρόλο που τότε δεν υπήρχε το ίντερνετ και τα social media, ώστε να διαδίδονται
αμέσως με viral ρυθμούς ευφυολογήματα και ατάκες, ο προσωπικός φρουρός του Θωμά
δε γλίτωσε την κυκλοφορία σχετικού ανεκδότου: «Αν δεις το Μαύρο, περίμενε, γιατί θα περάσει σε λίγο και ο Παπαδόπουλος
που ακόμα τον κυνηγάει».
(32) 26 Φεβρουαρίου 1984, Α’ Εθνική 1983-1984
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1
Στη χειρότερη ίσως σαιζόν των
«πέτρινων χρόνων» ο Ολυμπιακός νόμιζε πως θα άλωνε εύκολα τη Φιλαδέλφεια,
ειδικά όταν και πάλι προηγήθηκε με τον Αναστόπουλο, με εκτέλεση πέναλτι.
Υπολόγιζε βέβαια ξανά χωρίς το Μαύρο. Από ενέργεια του Θωμά, ο Παπαδόπουλος
σημείωσε κατά λάθος αυτογκόλ (εφιάλτες πρέπει να έβλεπε με το νο.11 εκείνο τον
καιρό ο συγκεκριμένος), ενώ λίγο πριν τη λήξη, χάρη σε ένα βλακώδες χέρι εντός
περιοχής του Βαμβακούλα, ο ηγέτης του Δικεφάλου διπλασίασε τα τέρματά του από
την άσπρη βούλα. Οι ντυμένοι με ερυθρόλευκες φανέλες έφυγαν και πάλι από το
γήπεδο με σκυμμένα κεφάλια.
(33) 30 Δεκεμβρίου 1984, Α’ Εθνική 1984-1985
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1
«Μια ζωή ο Μαύρος». Με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε η Αθλητική Ηχώ
την επομένη του μεγάλου ντέρμπι. «Σαργκάνη,
Σαργκάνη ο Μαύρος τι σου κάνει». Έτσι τραγουδούσε η πάντα ευρηματική σε
συνθήματα ενωσίτικη εξέδρα. Καταλαβαίνετε επομένως ποιος ήταν και πάλι ο
μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης. Επρόκειτο για το 15ο (και τελευταίο
τελικά όπως αποδείχτηκε) γκολ του Θωμά κόντρα στους ερυθρόλευκους, μετά από γύρισμα
του νεοφερμένου Ούγγρου αστέρα, Μάρτον Εστερχάζι στο 77ο λεπτό και υπό
καταρρακτώδη βροχή. Γεγονός που ενέπνευσε άλλο ένα χαρακτηριστικό ‘80s σύνθημα,
το «βροχή, χαλάζι, Μάρτον Εστερχάζι».
(34) 31 Ιανουαρίου 1988, Α’ Εθνική 1987-1988
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-0
Ο Ολυμπιακός της σαιζόν 1987-88
είναι μάλλον ο χειρότερος στην ιστορία του. Στον α’ γύρο ήταν καρφωμένος στον
πάτο της βαθμολογίας και μόνο χάρη στη μεταγραφική ενίσχυση του χειμώνα,
κατάφερε να σώσει την παρτίδα. Τερμάτισε τελικά 8ος με μόλις 9 νίκες και
παθητικό (-2) στη διαφορά τερμάτων. Αντιθέτως, η ΑΕΚ του Τόζα Βεσελίνοβιτς
έδειχνε ότι ήταν έτοιμη να επιστρέψει στους τίτλους. Εντέλει έχασε το
πρωτάθλημα από τη Λάρισα, ελέω της υπόθεσης Τσίγκοφ. Στα πλαίσια πάντως της 17ης
αγωνιστικής, τέσσερις μέρες από το ισόπαλο 1-1 στο Καραϊσκάκη για το θεσμό του
κυπέλλου, σημείωσε μία από τις ανετότερες νίκες της σε ντέρμπι, αφού ο ΟΣΦΠ δεν
κατάφερε να προβάλει την παραμικρή αντίσταση. Σκόρερ ο Τζίμης Πατίκας μόλις στο
1’ (μετά από κούρσα και μπαλιά αλά Μπεκενμπάουερ του Μανωλά) και ο Χένρικ
Νίλσεν στο 80’ (στο τέλος της χρονιάς θα αναδεικνυόταν πρώτος σκόρερ της
κατηγορίας). Η εμφάνιση θεωρήθηκε καλός οιωνός για τη ρεβάνς του κυπέλλου στις
11/2, αλλά εκεί δυστυχώς η ομάδα αλώθηκε από το σκοτεινό χρήμα του Κοσκωτά.
(35) 7 Μαΐου 1989, Α’ Εθνική 1988-1989
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1
Η «Άγια Νύχτα» της ΑΕΚ. Το
ντέρμπι της 7ης Μαΐου 1989 στο ΟΑΚΑ θα έκρινε εν πολλοίς τον πρωταθλητή της
σαιζόν. Η ΑΕΚ που είχε να καθίσει στο θρόνο δέκα χρόνια πήγαινε για δύο
αποτελέσματα: με νίκη κλείδωνε και μαθηματικά την πρωτιά, με ισοπαλία
διατηρούσε το προβάδισμα εν όψει της τελευταίας αγωνιστικής που υποδεχόταν τον
αδιάφορο ΠΑΟΚ. Ο Ολυμπιακός αντιθέτως χρειαζόταν μόνο νίκη για να περάσει
μπροστά. Στις 21 μέρες που μεσολάβησαν από την 28η αγωνιστική (ΑΕΚ-Ηρακλής 1-0,
Διαγόρας-Ολυμπιακός 0-2) μέχρι την 29η, οι κιτρινόμαυροι του Μπάγεβιτς
αποσύρθηκαν στην Πάρνηθα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, για μίνι προετοιμασία. Οι
ερυθρόλευκοι από την άλλη πλευρά επισκέφτηκαν τον πύργο του αφεντικού τους, Αργύρη
Σαλιαρέλη, στην Αίγινα, όπου έκοψαν τούρτες με γλασαρισμένο επάνω σκορ 4-0. Η
αλαζονεία τους έφτασε στα ανώτατα επίπεδα ύβρεως: «Ο ΟΣΦΠ θα κερδίσει γιατί είναι ομάδα αρσενική, ενώ η ΑΕΚ ομάδα θηλυκή»
δήλωνε ο προπονητής τους, Γιάννης Γούναρης. Η ύβρις βέβαια δεν μένει ατιμώρητη
ποτέ. Σε ένα ματς γεμάτο ένταση, με πέντε αποβολές, τρεις για την ΑΕΚ και δύο
για τον ΟΣΦΠ, η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο όχι μόνο να αμυνθεί αποτελεσματικά, αλλά να
κλέψει και τη νίκη-τίτλο. Στο 74’ ο Μπάγεβιτς (κατόπιν πρότασης του βοηθού του
Πέτρου Ραβούση, όπως θέλει ο θρύλος) πέρασε στο ματς τον Τάκη Καραγκιοζόπουλο,
έναν παίκτη που ουσιαστικά είχε να παίξει 1,5 χρόνο λόγω τραυματισμού. Εννιά
λεπτά αργότερα ο Τάκαρος εκμεταλλεύτηκε ένα κοντράρισμα της μπάλας, βγήκε στην
αντεπίθεση, διέσχισε ολόκληρο το γήπεδο παίζοντας παράλληλα το «1-2» με τον
Οκόνσκι, ντρίμπλαρε τον Αλεξίου και με αριστερά σουτ, κάρφωσε τον Ταλληκριάδη. Το
σφύριγμα της λήξης βρήκε τους Ενωσίτες οπαδούς να παραληρούν και την ομάδα να
έχει γίνει ένα κουβάρι. Όταν η ζωή αντιγράφει τα παραμύθια…
(36) 2 Ιουνίου 1990, Λιγκ Καπ 1989-1990, τελικός
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-2
Τη σαιζόν 1989-1990 διεξήχθη για
πρώτη και τελευταία φορά στην Ελλάδα Λιγκ Καπ, στα πρότυπα του αντίστοιχου
αγγλικού. Διοργανώθηκε από την ΕΠΑΕ και συμμετείχαν μόνο οι κορυφαίες ομάδες
της χώρας, οι 18 της Α’ Εθνικής. Στον τελικό έφτασαν η ΑΕΚ (που απέκλεισε
Πανιώνιο, Άρη και Λεβαδειακό) και ο ΟΣΦΠ (που έβγαλε έξω Ιωνικό, Ηρακλή και
Παναθηναϊκό). Ο Δικέφαλος μπήκε πολύ δυνατά στο ματς και ήδη στο τέταρτο
προηγούνταν 2-0, με δύο τέρματα του Γιώργου Σαββίδη. Στο 36’ οι ερυθρόλευκοι
κέρδισαν πέναλτι, το οποίο όμως έπιασε ο Φάνης Κοφινάς. Ο διαιτητής διέταξε
επανάληψη, αλλά ο Κωφίδης το ξανάχασε, στέλνοντας την μπάλα στο δοκάρι. Τελικά
οι Πειραιώτες κατάφεραν να μειώσουν στο 44’ με σουτ του Καλογερόπουλου. Στο β’
μέρος, η Ένωση ξαναπήρε προβάδισμα δύο γκολ, χάρη σε σουτ του Σαβέβσκι στο 53’
και παρά την εκ νέου μείωση του σκορ από τον Ηλία Σαββίδη του ΟΣΦΠ, δεν άφησε
να της ξεφύγει το σπάνιο αυτό, όπως αποδείχτηκε, επίσημο τρόπαιο.
(37) 6 Φεβρουαρίου 1991, Α’ Εθνική 1990-1991
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-0
Η επανάληψη του αγώνα της 13ης Ιανουαρίου
που δεν τέλειωσε ποτέ, χωρίς ευθύνη από καμία ομάδα, λόγω της ρίψης ενός δακρυγόνου
εκτός γηπέδου, είτε από την αστυνομία, είτε από «αντιεξουσιαστές». Μπορείτε να
διαβάσετε περισσότερα για το εν λόγω παιχνίδι στο στήλη «Propaganda Stop», στο άρθρο «Mythbuster: Όταν έπεσαν το δακρυγόνο και τα φώτα». Τελοσπάντων, στο επανεκκινηθέν ματς που για ανεξήγητο
λόγο έγινε στη Ρόδο και όχι στη Νέα Φιλαδέλφεια, η ΑΕΚ ήταν καλύτερη και
πιστοποίησε την ανωτερότητά της, έστω και αργά, στο 90’ με γκολ του Ντανιέλ
Μπατίστα.
(38) 14 Απριλίου 1993, Κύπελλο Ελλάδας 1992-1993, ημιτελικά, β’ ματς
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-2
Οι δυο μονομάχοι συναντήθηκαν στα
ημιτελικά του Κυπέλλου του 1993. Στο α’ παιχνίδι ο ΟΣΦΠ επικράτησε με 1-0. Στη
ρεβάνς, μόλις στο 3’ ο Δημητριάδης «ισοφάρισε» το σκορ, ατυχώς όμως η ομάδα δεν
κατόρθωσε στα υπόλοιπα 87 λεπτά να πετύχει και δεύτερο και να πάρει την
πρόκριση. Ακόμα χειρότερα, στην παράταση ο ΟΣΦΠ κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω,
σκοράροντας δυο φορές, με πέναλτι του Μητσιμπόνα στο 94’ και ατομική ενέργεια
του «ασπρισμένου» Μπατίστα στο 108’. Οποιοσδήποτε άλλος θα τα είχε παρατήσει
απογοητευμένος, η Ένωση όμως ανασυντάχτηκε, βγήκε μπροστά και με Δημητριάδη
(111’), Αλεξανδρή (114’) έπεσε μαχόμενη, προλαβαίνοντας τουλάχιστον να πάρει
μια νίκη γοήτρου. Στον τελικό ο ΟΣΦΠ ηττήθηκε από τον ΠΑΟ.
(39) 6 Ιουνίου 1993, Α’ Εθνική 1992-1993
ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-1
Τελευταία αγωνιστική του
πρωταθλήματος και η ΑΕΚ ευρισκόμενη έναν πόντο μπροστά από τον συνδιεκδικητή
Παναθηναϊκό ήθελε οπωσδήποτε νίκη. Σε μια κοχλάζουσα Φιλαδέλφεια, υπεράριθμη,
με κοντά 40.000 οπαδούς μέσα, ο Ζόραν Σλίσκοβιτς φρόντισε «με το καλημέρα» να
δείξει στον ΟΣΦΠ ότι δεν είχε καμία τύχη, με υπέροχη κεφαλιά-ψαράκι μετά από
σέντρα του Σαβέβσκι. Τρία λεπτά αργότερα ο Τόνι εφόρμησε μέσα στην περιοχή,
ανατράπηκε πεντακάθαρα από τον Καραπιάλη και ο Δημητριάδης πραγματοποίησε από
την άσπρη βούλα το 2-0. Η ΑΕΚ διαχειρίστηκε καλά το γρήγορο προβάδισμά της και
παρά τη μείωση του Τσαλουχίδη, πέτυχε και τρίτο γκολ, πάλι με (καθαρό φυσικά)
πέναλτι του Δημητριάδη και διατήρησε τον τίτλο.
(40) 18 Νοεμβρίου 1994, Α’ Εθνική 1994-1995
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1
Ήταν μια σαιζόν που η ΑΕΚ
επιβαρυμένη από την -πρωτόγνωρη για ελληνικό σύλλογο- συμμετοχή σε όμιλο Champions’ League δεν κατάφερε
να διεκδικήσει τον τίτλο. Πραγματοποίησε αρκετές γκέλες, ενώ είχε και πολύ
εχθρική αντιμετώπιση από τη διαιτησία. Παρά τις δυσκολίες κατάφερε κάτι που
αδυνατούσε τις προηγούμενες τρεις πρωταθληματικές σαιζόν: να αλώσει το
Καραϊσκάκη. Σκόρερ της ο Τιμούρ Κετσπάγια στο 38’, ύστερα από συνδυασμό με το
Χρήστο Κωστή.
(41) 3 Ιανουαρίου 1996, Κύπελλο Ελλάδας 1995-1996, φάση των 16, α’ ματς
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-3
Ντέρμπι-ορόσημο. Μια μαγική
εμφάνιση της καλπάζουσας ταξιαρχίας του Μπάγεβιτς που εξευτέλισε τόσο τον
αντίπαλο όσο και τον διαιτητή (την άφησε με 9 παίκτες και έδωσε ανύπαρκτο
πέναλτι στον Ολυμπιακό για να μειώσει) και έφυγε με ένα τεράστιο διπλό από το
Φάληρο. «Πάλι καλά που τους αποβάλανε δυο
παίκτες και δε δεχτήκαμε κι άλλα γκολ» δήλωνε μετά το ματς ο παλαίμαχος άσος
του Ολυμπιακού Γιώργος Σιδέρης. Τέτοιο δέος προκαλούσε τότε ο Δικέφαλος. Η ΑΕΚ
συνέχισε τις ονειρικές της εμφανίσεις στη διοργάνωση και στο τέλος στέφθηκε
κυπελλούχος με το ιστορικό 7-1 επί του Απόλλωνα Σμύρνης, το επιστέγασμα της πρώτης
προπονητικής θητείας του Μπάγεβιτς.
Η συνέχεια στο Γ' Μέρος (1997-2010)
ΑΨΟΓΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφή