Derby stories: ΑΕΚ vs ΟΣΦΠ - Όλες οι επίσημες νίκες της ΑΕΚ. Μέρος Γ': 1997-2010

Αν οι νίκες της ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού πριν το 1996 αξίζανε μία φορά, αυτές που σημειώθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες αξίζουν εκατό. Στα πιο σκοτεινά χρόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, όταν κάθε έννοια δικαιοσύνης και ηθικής σοδομίστηκε, ενώ η διαφθορά και η κλεψιά αναγορεύτηκαν σε «μαγκιά» και «δύναμη», υπό κρατική μάλιστα ανοχή, η ομάδα μας έδωσε τον μέχρις εσχάτων αγώνα για να συνεχίσει να υπηρετεί σωστά το άθλημα, να παρουσιάζει όμορφο ποδόσφαιρο και να διεκδικεί και να κερδίζει καθαρά τρόπαια. Ουκ ολίγες φορές επίσης κατόρθωσε να υπερνικήσει τον αρνητικό γι’ αυτή συσχετισμό δυνάμεων και να θριαμβεύσει επί του ανταγωνιστή της, της ομάδας που επέλεξε να γίνει συνώνυμο της ξετσιπωσιάς. Για να πάρετε οι νεότεροι μια γεύση από το τι έπρεπε (και πρέπει ακόμα) να αντιμετωπίσει ο Δικέφαλος εντός γηπέδου μόνο (γιατί και εκτός τον περίμεναν οι διάφορες εξωνημένες επιτροπές και η αθλητική -με πάρα πολλά εισαγωγικά- «Δικαιοσύνη») ανοίξτε το παρακάτω βίντεο. Οι παλιότεροι σκεφτείτε την ήδη κλονισμένη ψυχική σας υγεία και αγνοήστε το. Τα έχετε βιώσει μία φορά, αρκεί.

(42) 13 Ιανουαρίου 1997, Α’ Εθνική 1996-1997

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-0

Το πρώτο ματς υπό το νέο καθεστώς ήταν και το πρώτο κατά το οποίο ΑΕΚ και Μπάγεβιτς ήρθαν αντιμέτωποι μετά την προδοσία του δεύτερου το καλοκαίρι του 1996. Η Νέα Φιλαδέλφεια ήταν καζάνι που κόχλαζε και με απίστευτο πάθος και παλμό (χωρίς όμως το παραμικρό καφριλίκι και μπάχαλο τύπου Ριζούπολης ή Τούμπας) οδήγησε τους παίκτες μας σε μια παλικαρίσια νίκη. Σκόρερ μας ο Χρήστος Κωστής και ο Ντέμης Νικολαΐδης που άνοιξε τον προσωπικό του λογαριασμό απέναντι στον πελάτη του, συνεχίζοντας την παράδοση των Μαρόπουλου, Νεστορίδη, Παπαϊωάννου και Μαύρου.

(43) 12 Φεβρουαρίου 1997, Κύπελλο Ελλάδας, ημιτελικά, α’ ματς

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1

Η μοίρα τα ‘φερε έτσι ώστε ΑΕΚ-ΟΣΦΠ να αναμετρηθούν και πάλι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα για τα ημιτελικά του Κυπέλλου. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του διαιτητή Παπαδάκου ο οποίος μας άφησε με 9 παίκτες, ο Μπατίστα στο 46’ και ο Κασάπης στο 72’ ξεκαθάρισαν ποιο ήταν το πραγματικό αφεντικό της αναμέτρησης. Λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης, άλλη μια persona non grata για τους Ενωσίτες, ο Αλέκος Αλεξανδρής κατά κόσμον «Αλεξάχρειος», ψαλίδισε το προβάδισμα των κιτρινόμαυρων διατηρώντας τις ελπίδες των γαύρων ζωντανές και κάνοντας ακόμα πιο απολαυστική για μας τη συνέχεια.

(44) 26 Φεβρουαρίου 1997, Κύπελλο Ελλάδας, ημιτελικά, β’ ματς

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1

Παρά τις πέτρες και τις φωτοβολίδες που δέχτηκε το πούλμαν που μετέφερε την κιτρινόμαυρη αποστολή στο Φαληρικό γήπεδο, παρά την εχθρική και πάλι διαιτησία, οι Ενωσίτες παίκτες, έχοντας και τη συμπαράσταση 8.825 πιστών τους, δεν «μάσησαν» λεπτό και απέδειξαν ξανά την ανωτερότητά τους. Ντέμης και Κετσπάγια με μια υποδειγματική αντεπίθεση στο 47’ έγραψαν το 0-1, σκορ που δεν άλλαξε παρά την αποβολή του Μανωλά στο 58’. Ήταν η τρίτη νίκη της ΑΕΚ επί των ερυθρολεύκων μέσα σε διάστημα 45 ημερών. Το απόλυτο ξεφτίλισμα της νεόχτιστης «παράγκας».

το πρωτοσέλιδο από το αρχείο του χρήστη nd_21 του AIFC

(45) 22 Σεπτεμβρίου 1997, Α’ Εθνική 1997-1998

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1

Ένα παιχνίδι που η εξέλιξή του θα μπορούσε να εμπνεύσει σενάριο ταινίας. Ο δήμιος του Ολυμπιακού Ντέμης ήταν τραυματίας και κατόπιν συνεννόησης με τον προπονητή Ντουμιτρίου έμεινε στον πάγκο στο α’ ημίχρονο, με σκοπό να μπει αλλαγή στο β’ φρέσκος και να σκοράρει. «Θα σε βάλω, θα το βάλεις και θα φύγουμε» έλεγε ο κόουτς, με τον παίκτη να μοιράζεται την ίδια πεποίθηση. Πράγματι, μετά από ένα πολύ δύσκολο πρώτο μέρος με τον Ατματσίδη να πραγματοποιεί εντυπωσιακές αποκρούσεις, ο Ντουμιτρίου κάλεσε κοντά του τον Ντέμη και τον πέρασε μέσα στο 59’. Τέσσερα λεπτά ήταν αρκετά για τον μεγάλο σέντερ-φορ του Δικεφάλου για να εκθέσει την άμυνα των Πειραιωτών και να γράψει το 0-1. Ο πανηγυρισμός του δε άφησε εποχή, αφού διέσχισε όλο το γήπεδο για να πάει μπροστά στο απέναντι πέταλο, όπου βρίσκονταν οι οπαδοί μας και να τους αφιερώσει το τέρμα. Η τέταρτη νίκη της ΑΕΚ σε βάρος του Ολυμπιακού μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος και μέσα σε συνθήκες μάλιστα συνεχούς πολέμου εναντίον της.

(46) 2 Φεβρουαρίου 1998, Α’ Εθνική 1997-1998

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-0

Τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, οι ερυθρόλευκοι είχαν πιστέψει ότι επιτέλους η πελατειακή σχέση που είχε αναπτύξει η ΑΕΚ εις βάρος τους θα λάβαινε τέλος. Οι κιτρινόμαυροι ξεκίνησαν χωρίς δύο βασικούς (Κωστής, λόγω του σπασμένου ποδιού με τη Στουρμ, Κωστένογλου λόγω καρτών), ο Ντέμης είχε πρόβλημα στη μέση και έπαιξε σαν El Cid ένα μόνο ημίχρονο, ίσα-ίσα για να εμψυχώνει συμπαίκτες και εξέδρα και σαν μην έφταναν αυτά, άλλοι δυο βασικοί, οι Μπατίστα και Σαβέβσκι αποχώρησαν επίσης τραυματίες. Το βάρος ολόκληρης της κιτρινόμαυρης επίθεσης επωμίστηκε ο Βεριντιάνο Μαρτσέλο που εισήλθε στο ματς στο 46’. «Εσύ θα βάλεις το γκολ» του είχε πει ο Ατματσίδης και ο Βραζιλιάνος φρόντισε να βγάλει αληθινό το χρησμό, με κοντινό πλασέ στο 66’, μετά από επέλαση του Δώνη από τα δεξιά. To σκορ δεν άλλαξε παρά το γεγονός ότι και πάλι τελειώσαμε με παίκτη λιγότερο. Πελατείας συνέχεια. «Πότε; Ποτέ!» (να σημειώσουμε ότι τη σαιζόν 1997-98 η ΑΕΚ νίκησε μέσα-έξω όχι μόνο τον ΟΣΦΠ, αλλά και τον ΠΑΟ).

(47) 31 Ιανουαρίου 1999, Α’ Εθνική 1998-1999

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-0

Τρίτη σερί σαιζόν Α’ Εθνικής που η ΑΕΚ υπέταξε τον Ολυμπιακό στην έδρα της, χωρίς μάλιστα να δεχτεί τέρμα. Συνολικά ο ΟΣΦΠ του Μπάγεβιτς, της τριετίας δηλαδή 1996-1999, μέτρησε κόντρα στους κιτρινόμαυρους 6 ήττες, 1 ισοπαλία και 1 μόλις νίκη, κι αυτή σε αδιάφορο ματς (32η αγων. 1996-97) και με ψεύτικο πέναλτι-αποβολή. Τα αποτελέσματα αυτά οδήγησαν την «παράγκα» να σκληρύνει ακόμα πιο πολύ τη στάση της κόντρα στην μοναδική ομάδα που την ταπείνωνε. Με αφετηρία το ντέρμπι του α’ γύρου της σαιζόν 1999-2000, εγκαινιάστηκε η περίοδος του απόλυτου «100-0» στα ντέρμπι ΑΕΚ-ΟΣΦΠ. Ειδικά στην τριετία 1999-2002, από τις 8 νίκες που πέτυχαν οι ερυθρόλευκοι κόντρα στην Ένωση για πρωτάθλημα και κύπελλο, οι μόνες «καθαρές» ήταν το 6-1 της ρεβάνς του «Ποντίκειου» ματς (είχε ευθύνη ο συγχωρεμένος ο Παθιακάκης που προσπάθησε να υποβαθμίσει τον αγώνα κατεβάζοντας τα δεύτερα, λες και οι άλλοι θα το σέβονταν) και το 2-3 της σαιζόν 2001-02 (με το Γεωργέα να βλέπει ακόμα εφιάλτες). Πίσω στο παιχνίδι της 31ης Γενάρη του ’99, αυτός που ξεχώρισε ήταν και πάλι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου (με το σκορ στο 1-0 από φοβερή κεφαλιά του Μπατίστα), ο Ντέμαρος, φρουρούμενος από τον μελλοντικό τιτάνα της πολιτικής, Γιώργο Ανατολάκη, κοντρόλαρε στον αέρα 30άρα φαλτσαριστή μπαλιά του Κασάπη, την κατέβασε με το γόνατο και κατόπιν εξαπέλυσε έναν αριστερό κεραυνό που τρύπησε τον Ελευθερόπουλο, ενώ ο ίδιος έφευγε ήδη για τη Σκεπαστή... Οι πιτσιρικάδες που πρωτοβλέπουν μπάλα στις μέρες μας και αποθεώνουν άτεχνους φορ-μπετατζήδες τύπου Σάλπι, Κλάους, Καρέλη, Γκέκα, Μήτρογλου, καλό είναι να δούνε ξανά και ξανά την παραπάνω φάση για να καταλάβουν τι εστί πραγματική ποδοσφαιρική τέχνη.

(48) 8 Μαρτίου 2000, Κύπελλο Ελλάδας 1999-2000, προημιτελικά, β’ ματς

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 3-0

Ενώ είχαν μεσολαβήσει ήδη τα «Δημητροπούλεια», αλλά πριν ακόμα τα «Ποντίκεια», τα «Χέλεια» ή τα «Τσαγκαράκεια», η Ένωση κληρώθηκε στα προημιτελικά του Κυπέλλου της σαιζόν 1999-2000 με τους ερυθρόλευκους, όχι πλέον του Μπάγεβιτς, αλλά του Μπιγκόν. Πήρε προβάδισμα πρόκρισης στο ΟΑΚΑ με ένα εκπληκτικό γκολ του Λάκη (1-1 τελικό) και στη ρεβάνς της Φιλαδέλφειας θριάμβευσε με το ευρύ 3-0. Το σκορ άνοιξε στο 26’ ο συνήθης ύποπτος Ντέμης Νικολαΐδης με απίθανη κεφαλιά-ψαράκι, ξεφτιλίζοντας και πάλι Ανατολάκη-Ελευθερόπουλο. Το 2-0 έγινε στο 31’ με φάουλ του Κοπιτσή, ενώ το 3-0 στο 48’ με σουτ εκτός περιοχής του Πετκόφ. Η ομάδα σπατάλησε κι άλλες ευκαιρίες για μεγαλύτερο σκορ με κορυφαία το δοκάρι του Μαλαδένη σε τετ-α-τετ στο 50’. Το πρωτοσέλιδο του «Sportime» αλησμόνητο: «Γεια σας πελάτες!».

(49) 27 Απριλίου 2002, Κύπελλο Ελλάδας 2001-2002, τελικός

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1

Τίτλος-εξιλέωση για το χαμένο πρωτάθλημα της ίδιας σαιζόν. Μία εβδομάδα μετά το 4-3 του ΟΑΚΑ, όπου μεγάλη ευθύνη έφερε ο Βασσάρας με την ακύρωση του καθαρού 0-2 του Ντέμη, αλλά και οι παίκτες μας ομολογουμένως πραγματοποίησαν άσχημη εμφάνιση, η Ένωση πήρε το αίμα της πίσω με χρυσούς σκόρερς τους Σωτήρη Κωνσταντινίδη και Ίλια Ίβιτς. Highlight του τελικού οι ντρίμπλες του Ντέμη πάνω στους δύσμοιρους Κωστούλα-Γεωργίου, αλλά και η απόκρουση του Διονύση Χιώτη σε κεφαλιά-δυναμίτη του Ζιοβάνι. Ο μοναδικός τίτλος (από τους πολλούς που δικαιούνταν) που κέρδισε στη χώρα μας ο δάσκαλος Φερνάντο Σάντος.

(50) 9 Μαρτίου 2003, Α’ Εθνική 2002-2003

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-2

Η ομάδα του 2002-03 με τον επανακάμψαντα Μπάγεβιτς στην άκρη του πάγκου έπαιξε ποδόσφαιρο υψηλής ποιότητας και ομορφιάς, διακρίθηκε στο Champions’ League, με το διάσημο «αήττητο» στη φάση των ομίλων, ενώ αν ήταν λίγο πιο προσεκτική θα μπορούσε να κατακτήσει και το πρωτάθλημα. Ειδικά στο β’ γύρο ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα με 14 νίκες σε 15 αγώνες, οι 12 από τις οποίες σερί. Μία από αυτές τις επιτυχίες ήταν και η άλωση της Ριζούπολης για την 22η αγωνιστική, με γκολ του Ντέμη στο 33’ (το τελευταίο από τα 10 που έβαλε συνολικά στον ΟΣΦΠ) και του Κατσουράνη στο 94’. Ο φωτεινός πίνακας θα μπορούσε να γράψει περισσότερα, αλλά ο Φάνης Κατεργιαννάκης, ίσως στην καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του, σταμάτησε επανειλημμένα τους Ντέμη και Ίβιτς. Το «πάρτυ στις 9 Μάρτη» έριξε τον Ολυμπιακό από την κορυφή, στην οποία ανέβηκε ξανά μόνο χάρη στο αισχρό ντέρμπι της 29ης αγωνιστικής με τον ΠΑΟ.

(51) 14 Μαρτίου 2004, Α’ Εθνική 2003-2004

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-1

Ματς με πολλές ομοιότητες με αυτό της προηγούμενης περιόδου. Και πάλι Μάρτιος, και πάλι Ριζούπολη, απίστευτες χαμένες ευκαιρίες από Οκκά, Λάκη, Τσάρτα μέχρι να έρθει επιτέλους η νίκη και στο τέλος ο ΟΣΦΠ γκρεμισμένος ξανά από την κορυφή, στην οποία όμως αυτή τη φορά δεν επανήλθε. Αλλά και με μια μεγάλη διαφορά: η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η ΑΕΚ ήταν η χειρότερη ως τότε στην ιστορία της. Με μια ομάδα που χαρακτηρίστηκε «Dream Team», αλλά αποδείχτηκε «Συντρίμ Team», άστεγη λόγω της κατεδάφισης του «Νίκος Γκούμας» από το Γρανίτσα, με λεηλατημένα τα ταμεία από τον Ψωμιάδη και με εμφύλιο Μπαγεβιτσικών-Αντιμπαγεβιτσικών στις εξέδρες που οδήγησε στην έξοδο του Σέρβου τον Ιανουάριο.

(52) 30 Μαρτίου 2008, Superleague 2007-2008

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 4-0

«Ναι ρε, έτσι γουστάρουμε, με διαιτησία. Φτιάξτε τόσο καλή ομάδα που να κερδίζει και τους διαιτητές και μετά μιλήστε για πρωτάθλημα». Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτόν τον παραλογισμό; Σε τέτοιο σημείο ηθικής εξαχρείωσης έχουν φτάσει οι οπαδοί του μετά-’96 Ολυμπιακού. Και η πλάκα ποια είναι: όντως η ΑΕΚ, τη σαιζόν 2007-08, έφτιαξε μια ομάδα τόσο καλή, που δεν πτοήθηκε ούτε από τις κακές διαιτησίες (βλ. ΑΕΚ-Πανιώνιος 2-3, ΠΑΟ-ΑΕΚ 2-1 κ.α.). Μια ομάδα που πέτυχε τις περισσότερες νίκες στην κατηγορία, τις περισσότερες και στα εκτός έδρας, που σημείωσε τα περισσότερα γκολ, που δέχτηκε τα λιγότερα, που ανέδειξε τον πρώτο σκόρερ και τον πρώτο ασισταδόρο της λίγκας, που στο ντέρμπι τίτλου συνέτριψε τον συνδιεκδικητή του τίτλου με 4-0, που μάζεψε τους περισσότερους πόντους και τερμάτισε πρώτη στη βαθμολογία. Ε λοιπόν, ακόμα και αυτή τη φορά βρέθηκε τρόπος για να κλαπεί το πρωτάθλημα από την Ένωση και να απονεμηθεί στην πειραϊκή ΠΑΕ... Το 4-0 πάντως της 30ής Μαρτίου 2008, με τις γκολάρες του Μπλάνκο, του Εντίνιο, του Λυμπερόπουλου και του Καφέ, με τις μαγικές ασίστ του Ριβάλντο, θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο μυαλό και την καρδιά, όχι μόνο των Ενωσιτών, αλλά και όλων όσων αγωνίζονται για το δίκαιο, απέναντι στο άδικο. Θα μείνει επίσης στις μνήμες σαν μια από τις πιο λαμπρές στιγμές της πετυχημένης και αναζωογονητικής για τον σύλλογο και τον κόσμο του, 4ετούς προεδρικής θητείας Νικολαΐδη.

(53) 6 Ιανουαρίου 2010, Superleague 2009-2010

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-2

Αξέχαστο παιχνίδι όπου παρά τον βιασμό και πάλι της ψυχικής μας υγείας, η ομάδα πήρε μια τεράστια νίκη, κυρίως χάρη στην κλάση του Αργεντίνου παιχταρά, Νάτσο Σκόκο. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την κατακύρωση υπέρ του ΟΣΦΠ ενός οφσάιντ τέρματος, τόσου εξόφθαλμου που ο σκόρερ Αβραάμ Παπαδόπουλος δεν το πίστευε ότι μέτρησε και κατσάδιαζε τον Μήτρογλου που προέβη στην παράβαση («Τι κάνεις ρε Κώστα;»);. Το γεγονός ότι το γκολ αυτό δεν το επικύρωσε ούτε ο διαιτητής, ούτε ο επόπτης, αλλά σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία, ο τέταρτος; Την περιγραφή από την κρατική τηλεόραση που θύμιζε τον Γερμανό σπήκερ στη «Μεγάλη Απόδραση των 11», αντιμετωπίζοντας την ΑΕΚ σαν ξένη, εχθρική ομάδα; Ανήμερα των Θεοφανείων όμως, το σκοτάδι δεν ήταν δυνατόν να νικήσει το φως. Ο Δικέφαλος άλωσε την έδρα του αντιπάλου του και σαν μια επανάληψη του 2004, τον γκρέμισε από την κορυφή μια και καλή για το υπόλοιπο της σαιζόν.

(54) 19 Μαΐου 2010, Superleague 2009-2010, play-offs

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 2-1

Τελευταίος αγώνας του Ολυμπιακού με πρόεδρο το Σωκράτη Κόκκαλη και η Ένωση δεν γινόταν να αποχαιρετήσει αλλιώς το Νέρωνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, παρά μόνο με μια καθαρή, παλικαρίσια νίκη, με την οποία μάλιστα έσπρωξε την ομάδα του στην τελευταία θέση των πλέι-οφ και στα προκριματικά του Ιουλίου. Το σκορ άνοιξε στο 7’ ο τότε ΑΕΚτζής Κωστάκης Μανωλάς. Οι ερυθρόλευκοι απάντησαν γρήγορα, στο 10’, με το Γιάννη Παπαδόπουλο, αλλά στην επανάληψη, στο 54’, ο Ίσμαελ Μπλάνκο έβαλε από νωρίς τέλος στη σεμνή τελετή.

(55) 27 Νοεμβρίου 2010, Superleague 2010-2011

ΑΕΚ-Ολυμπιακός 1-0

Τρίτη νίκη της ΑΕΚ επί του ΟΣΦΠ μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος και πρώτη επί του νέου κλειδοκράτορα της «παράγκας», Φαταούλ Χακέ. Τι κι αν ο Σιδηρόπουλος έδωσε στον Ολυμπιακό ανύπαρκτο πέναλτι για να προηγηθεί, το οποίο ευτυχώς ο Ντουντού το έστειλε άουτ; Τι κι αν αρνήθηκε καθαρό πέναλτι πάνω στον Γκέντσογλου (ναι κάποτε υπήρξε τέτοιος ποδοσφαιριστής); Η ΑΕΚ άντεξε, δεν το ‘βαλε κάτω, πίεσε, και στο 90’, με μια κούρσα του γίγαντα Πάπα Μπούμπα Ντιόπ, κυριολεκτικά μέσα από καπνούς και από φωτιές, και με ένα απλό άγγιγμα της μπάλας από τον Ίσμαελ Μπλάνκο, πέτυχε την 55η της νίκη σε βάρος του εκ Πειραιώς ορμώμενου ανταγωνιστή της. Πάντα τέτοια.