Δεύτερα (καλοκουρδισμένα) βιολιά

Δεν θεωρούνταν τα «πρώτα ονόματα» στην επίθεση της ΑΕΚ. Αποτελούσαν τις δευτερότριτες ή ακόμα και τριτοτέταρτες επιλογές των προπονητών τους για τη στελέχωση της κιτρινόμαυρης γραμμής κρούσης. Εντούτοις υπήρξαν αξιοπρεπέστατοι. Αποδείχτηκαν ικανοί στο να δίνουν λύσεις και να προσθέτουν επιλογές στο σκοράρισμα και συμμετείχαν ενεργά σε αρκετές από τις μεγάλες στιγμές της ομάδας. Αν έπρεπε να επιλέξουμε ένα μόνο λήμμα από το μέγα λεξικό της ποδοσφαιρικής αργκό για να τους περιγράψουμε συνοπτικά, αυτό θα ήταν το «τίμιοι». Ό,τι μπορούσαν, το έδωσαν. Πρόκειται για έξι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στην ομάδα μας την τελευταία 25ετία. Ας τους δούμε αναλυτικά.

Ζόραν Σλίσκοβιτς

Ο Κροάτης επιθετικός με το χαρακτηριστικό άσπρο τσουλούφι στην φράντζα (η πάντα ευρηματική σε συνθήματα και λογοπαίγνια κερκίδα της ΑΕΚ του κόλλησε αμέσως το παρατσούκλι «Παναγιωταρέας»!) πέρασε το κατώφλι των Θρακομακεδόνων το καλοκαίρι του 1992. Προηγουμένως είχε θητεύσει στη Ζελέζνιτσαρ του Σαράγιεβο (1985-1991) και στη Ντινάμο του Ζάγκρεμπ (1991-1992). Η απόκτησή του οφειλόταν σε εισήγηση του Ντούσαν Μπάγεβιτς, που μετά τη φυγή του Μπατίστα για τον ΟΣΦΠ, επιθυμούσε να τονώσει την επιθετική γραμμή με ένα ψηλό φορ. Άλλοτε ξεκινώντας βασικός, άλλοτε περνώντας ως αλλαγή, ο Σλίσκοβιτς δεν κατάφερε να πιάσει ποτέ τα επίπεδα παραγωγικότητας των Δημητριάδη-Αλεξανδρή, συνέβαλε όμως τα μέγιστα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1993. Ήταν αυτός που με δύο δικά του γκολ ολοκλήρωσε την επική ανατροπή στην Ξάνθη (3-4 από 3-1), χάρισε τη νίκη κόντρα στον Εδεσσαϊκό εντός (1-0) και άνοιξε το δρόμο για τη νίκη-τίτλο επί του Ολυμπιακού στο ντέρμπι της τελευταίας αγωνιστικής (με γκολ στο 1ο λεπτό σε μια κοχλάζουσα Φιλαδέλφεια, τελικό σκορ 3-1). Και στη δεύτερη σαιζόν του με τα κιτρινόμαυρα βοήθησε την ΑΕΚ να διατηρήσει το στέμμα της, υπογράφοντας μεταξύ άλλων δυο σημαντικές αποδράσεις: το 1-0 επί του Ηρακλή στο Καυταντζόγλειο και το 2-1 επί του ΟΦΗ στο Ηράκλειο. Αποχώρησε στο τέλος της χρονιάς για τον Πανηλειακό, ενώ αργότερα επέστρεψε στην πατρίδα του και πρόσθεσε άλλους δύο τίτλους πρωταθλήματος στο παλμαρέ του, με τη φανέλα της Κροάσια Ζάγκρεμπ. Αποσύρθηκε το 1998 ως παίκτης της Σλάβεν Μπελούπο. Ο Ζόραν υπήρξε γενικά πολύ αγαπητή φιγούρα για τους Ενωσίτες και ανάλογα αισθήματα τρέφει και ο ίδιος για τον Δικέφαλο, την ομάδα όπου, κατά δήλωσή του, πέρασε την ομορφότερη περίοδο της ζωής του.

Θητεία στην ΑΕΚ: 1992-1994

Συμμετοχές: 73 (πρωτάθλημα 52, κύπελλο 13, σούπερ καπ 2, Ευρώπη 6) – Γκολ: 30 (πρωτάθλημα 16, κύπελλο 13, Ευρώπη 1)

Ζόραν εν δράσει

Βεριντιάνο Μαρτσέλο

Το 1996 ο Βεριντιάνο Μαρτσέλο έγινε ο πρώτος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ. Είχε εντυπωσιάσει τα προηγούμενα 7 χρόνια με τα χρώματα της Ξάνθης, για λογαριασμό της οποίας σκόραρε 75 φορές σε 207 ματς Α’ Εθνικής (μέχρι και σήμερα παραμένει ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στην κατηγορία). Στην Ένωση βέβαια δεν προοριζόταν για βασικός γκολτζής, καθώς τη δουλειά αυτή μπορούσαν να την επιτελέσουν και με το παραπάνω οι Νικολαΐδης, Κωστής και Μπατίστα. Όσες φορές πάντως κλήθηκε να δώσει λύσεις δεν υστέρησε. Αποχώρησε το 1998 για την Κύπρο και τον ΑΠΟΕΛ, έχοντας συμβάλει στην κατάκτηση δύο τίτλων, του Σούπερ Καπ του 1996 που κρίθηκε στα πέναλτι (ήταν από τους παίκτες που ευστόχησαν στη διαδικασία) και του Κυπέλλου του 1997 (σκοράροντας 3 τέρματα στην πορεία προς την κούπα). Αναμφίβολα όμως η κορυφαία στιγμή του με τα κιτρινόμαυρα ήρθε στις 2 Φεβρουαρίου του 1998, στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι ερυθρόλευκοι φαντάζουν ως το απόλυτο φαβορί. Οι κιτρινόμαυροι αγωνίζονται χωρίς τους Κωστή (είχε σπάσει το πόδι του με τη Στουρμ) και Κωστένογλου (είχε αποβληθεί στο προηγούμενο ματς), ο Ντέμης επίκειται να μπει στο χειρουργείο για μια επέμβαση στη μέση και αγωνίζεται ως El Cid μόνο για 45 λεπτά, οι Μπατίστα και Σαβέβσκι αποχωρούν τραυματίες και ο Μαρτσέλο εισέρχεται στο ματς για να επωμιστεί μόνος του το βάρος ολόκληρης της επίθεσης. Ο Ατματσίδης προφητεύει ότι ο Βραζιλιάνος θα είναι αυτός που σκοράρει και ο χρησμός επαληθεύεται! Μπορεί στη συνέχεια του πρωταθλήματος η Ένωση να κατέρρευσε πλήρως από τις απουσίες, κατόρθωσε όμως να τηρήσει την παράδοση που ήθελε τους Πειραιώτες του Μπάγεβιτς «πελάτες» (6 νίκες, 1 ισοπαλία, 1 ήττα τα αποτελέσματα της ΑΕΚ εναντίον τους την τριετία 1996-1999).

Θητεία στην ΑΕΚ: 1996-1998

Συμμετοχές: 75 (πρωτάθλημα 56, κύπελλο 10, σούπερ καπ 1, Ευρώπη 8) – Γκολ: 14 (πρωτάθλημα 9, κύπελλο 3, Ευρώπη 2)

Πότε; Ποτέ!

Σωτήρης Κωνσταντινίδης

Ο «γιατρός», όπως τον βαφτίσανε οι φίλοι της Ένωσης λόγω των παράλληλων με την ποδοσφαιρική του καριέρα σπουδών του στην οδοντιατρική, υπήρξε ο κατεξοχήν αναπληρωματικός κυνηγός της ομάδας για 6 σερί σαιζόν. Αποκτήθηκε από τον Ηρακλή το καλοκαίρι του 1999 και μέχρι το 2005 μπαινόβγαινε στη βασική 11άδα, αρχικά ως στήριγμα στον Ντέμη Νικολαΐδη (1999-2002) και εν συνεχεία σαν έσχατη επιλογή πίσω από Ντέμη, Ίβιτς, Ναλιτζή (2002-03), Λύμπε, Οκκά, Ίβιτς, Ναλιτζή (2003-04) και Λύμπε-Σοάρες (2004-05). Διακρίθηκε ιδιαίτερα στο θεσμό του κυπέλλου, όπου αγωνιζόταν συνήθως βασικός, ειδικά στις πρώτες φάσεις που συχνά εκείνα τα χρόνια είχαν μορφή ομίλου. Δύο φορές σήκωσε το τρόπαιο, την πρώτη το 2000 κόντρα στον Ιωνικό και τη δεύτερη το 2002, ενάντια στον ΟΣΦΠ, όταν και σκόραρε με …την κοιλιά(!) μετά από σουτ του Ντέμη. Τα 23 τέρματά του στα πλαίσια της δεύτερης τη τάξει εγχώριας διοργάνωσης τον κατατάσσουν μέσα στο τοπ-10 των κορυφαίων σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της ΑΕΚ στον εν λόγω θεσμό. Αξιοπρεπής ήταν και η παρουσία του στα ευρωπαϊκά ματς, με κορυφαία στιγμή το γκολ κόντρα στην Ίντερ στο 2-2 της φάσης των «16» του Κυπέλλου Ουέφα του 2002. Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι ανήκει σε ένα κλειστό κλαμπ 41 παικτών που έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 200 επίσημες συμμετοχές με τη φανέλα της Ένωσης, αλλά και σε ένα άλλο, ακόμα πιο πριβέ, 28 μόλις παικτών, που έχουν πετύχει τουλάχιστον 50 επίσημα κιτρινόμαυρα γκολ. Μετά την ΑΕΚ ο Σωτήρης πέρασε από Ιωνικό, Πανσερραϊκό, Αγροτικό Αστέρα και Εθνικό Γαζώρου.

Θητεία στην ΑΕΚ: 1999-2005

Συμμετοχές: 201 (πρωτάθλημα 125, κύπελλο 47, Ευρώπη 29) – Γκολ: 50 (πρωτάθλημα 22, κύπελλο 23, Ευρώπη 5)

Γκολ από τα "σπλάχνα" του Σωτήρη, όπως είχε πει ο ίδιος τότε

Ίλια Ίβιτς

Ο Σέρβος στράικερ δε χρειαζόταν ιδιαίτερες συστάσεις όταν το Γενάρη του 2002, σε ηλικία 31 ετών, εντασσόταν στην οικογένεια της ΑΕΚ. Το βιογραφικό του ήταν γεμάτο γκολ με τις φανέλες των Προλετέρ (1988-1991), Ερυθρού Αστέρα (1991-1994), Ολυμπιακού (1994-1999) και Άρη (2000-2001) και με μοναδικό ψεγάδι μια άσφαιρη σαιζόν στην Τορίνο (1999-2000). Η απόκτησή του βέβαια παραλίγο να οδηγήσει σε παραίτηση τον Φερνάντο Σάντος! Όχι επειδή ο Πορτογάλος τεχνικός είχε κάποιο πρόβλημα μαζί του (τουναντίον τον καθιέρωσε άμεσα δίπλα στον Ντέμη), αλλά εξαιτίας της αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς του Big-Mac που δεν τον ενημέρωσε καν για την μεταγραφή, με αποτέλεσμα να την πληροφορηθεί από τα ΜΜΕ (αλησμόνητη εκείνη η παρουσίαση, αφού πλην του Ίβιτς, μας συστήθηκε και ο «κύριος Φόλιας» με τις «μεγάλες περγαμηνές από την Πόρτο»). Ο νεοαποκτηθείς άσος δεν κατάφερε να κάνει τη διαφορά στο πρωτάθλημα που χάθηκε εντέλει στην ισοβαθμία (4 γκολ σε 15 ματς), έπαιξε όμως καταλυτικό ρόλο στην κατάκτηση του κυπέλλου. Σκόραρε στο 0-4 επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα για τα προημιτελικά, κατέβαλε μόνος του με παλικαρίσιο γκολ την Ξάνθη στην παράταση του επαναληπτικού ημιτελικού στη Φιλαδέλφεια και πέτυχε το νικητήριο γκολ στον τελικό του ΟΑΚΑ κόντρα στον ΟΣΦΠ (2-1 τελ.). Την επόμενη σαιζόν, υπό τις οδηγίες του Μπάγεβιτς πλέον, ο έμπειρος φορ συνέχισε τις μεστές του εμφανίσεις είτε καλούνταν να παίξει βασικός, είτε αλλαγή. Πρωταγωνίστησε στη νίκη επί του ΠΑΟ την 3η αγωνιστική, ήταν ο ιθύνων νους για τη μεγάλη ανατροπή στο Μπερναμπέου (2-2 από 2-0, τρομερή ενέργεια στο γκολ της ισοφάρισης), ενώ έμελλε να σημειώσει το τελευταίο γκολ στο «Νίκος Γκούμας» πριν το γκρεμίσει ο Γρανίτσας, στο 4-0 επί του Άρη. Κρέμασε τα παπούτσια του στο τέλος της επόμενης σαιζόν, αλλά παρέμεινε στην ομάδα, από το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Επί μία τριετία (2004-2007) υπήρξε από τους στενότερους συνεργάτες του Ντέμη και πιστώθηκε το μερίδιο της επιτυχίας για εξαιρετικές μεταγραφές, όπως αυτές των Τσιρίλο-Σορεντίνο. Σήμερα εργάζεται ως ατζέντης παικτών.

Θητεία στην ΑΕΚ: 2002-2004

Συμμετοχές: 74 (πρωτάθλημα 48, κύπελλο 12, Ευρώπη 14) – Γκολ: 23 (πρωτάθλημα 18, κύπελλο 5)

Το τελευταίο γκολ στο Ναό με υπογραφή Ίβιτς

Δημήτρης Ναλιτζής

Πειραιώτης στην καταγωγή, αλλά ΑΕΚτζής στο φρόνημα, ο Δημήτρης Ναλιτζής «έφτιαξε το όνομά του» στον Πανιώνιο με τον οποίο κατέκτησε το κύπελλο το 1998. Δύο χρόνια αργότερα, τη σαιζόν 1999-2000, αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, παίζοντας στον α’ γύρο για τους κυανέρυθρους και στο β’ για τον ΠΑΟΚ. Με τους Θεσσαλονικείς ξαναστέφθηκε κυπελλούχος Ελλάδας το 2001, «καρφώνοντας» στον τελικό της Φιλαδέλφειας τον ΟΣΦΠ. Στην ομάδα της καρδιάς του βρέθηκε το καλοκαίρι του 2002, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα διεθνούς καριέρας. Στις δύο σαιζόν του με τα κιτρινόμαυρα μόλις στις 22 από τις 63 συνολικά συμμετοχές του ξεκίνησε βασικός. Τόσο υψηλού επιπέδου ήταν ο ανταγωνισμός για μια θέση στην 11άδα. Στην πρώτη από τις δύο περιόδους (2002-03) ο ύψους 1,88μ σέντερ-φορ υπήρξε αποτελεσματικότατος, σκοράροντας σε σχετικά περιορισμένο χρόνο συμμετοχής 15 τέρματα! Κορυφαίες στιγμές του υπήρξαν δύο αγώνες κόντρα στις πρώην ομάδες του: (α)ο επαναληπτικός προημιτελικός κυπέλλου με τον Πανιώνιο, όπου σκόραρε δις βοηθώντας στη μετατροπή του 0-2 των Νεοσμυρνιών σε 4-2 και (β)το νικητήριο γκολ του μέσα στην Τούμπα, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, για το πρωτάθλημα. Ήταν ένα μεγάλο διπλό–πολύτιμος κρίκος στην αλυσίδα των 12 σερί νικών στο β’ γύρο, για μια φοβερή ομάδα, με τρομακτικό πλουραλισμό στο σκοράρισμα (12 ο Ντέμης, 12 ο Λάκης, 11 ο Τσάρτας, 10 ο Ναλιτζής, 9 ο Ίβιτς), που έμεινε όμως τελικά 3η στον -3 από την κορυφή. Η επόμενη χρονιά ήταν αυτή της «Συντρίμ Τημ» και ο Ναλιτζής θαλασσοπνίγηκε όπως και οι υπόλοιποι επιθετικοί –πλην Λύμπε– στο αγωνιστικό ναυάγιο της ομάδας. Αποχώρησε το καλοκαίρι και εξελίχτηκε έκτοτε σε γυρολόγο συλλόγων μέχρι να αποσυρθεί το 2010. Προσωπικό πουλέν του γράφοντος μεταξύ των «δεύτερων ονομάτων», πίστευα ότι θα έκανε για χρόνια καριέρα στην ΑΕΚ. Φευ!

Θητεία στην ΑΕΚ: 2002-2004

Συμμετοχές: 63 (πρωτάθλημα 42, κύπελλο 11, Ευρώπη 10) – Γκολ: 17 (πρωτάθλημα 12, κύπελλο 4, Ευρώπη 1)

Ναλιτζής στην Τούμπα

Αρνάλντο Εντίνιο

Κατέφθασε στην Ένωση τον Ιανουάριο του 2008 δανεικός από τη Σετούμπαλ, με σκοπό να δίνει λύσεις σε περίπτωση που «μπούκωνε» το βασικό επιθετικό δίδυμο Λύμπε-Μπλάνκο. Το ντεμπούτο του ήταν -με ευθύνη Φερέρ- καταστροφικό. Η ΑΕΚ ηττήθηκε από τη Λάρισα, ο Ισπανός απολύθηκε και την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο Νίκος Κωστένογλου, σε μια επανάληψη της ιστορίας του 1979, με την αλλαγή Πούσκας-Σταματιάδη. Η συνέχεια ήταν καλύτερη, τόσο για τον παίκτη, όσο και για την ΑΕΚ. Η ομάδα δεν ξανάκανε ήττα, σημείωσε 8 νίκες και 2 ισοπαλίες και αναδείχτηκε πρωταθλήτρια. Τουλάχιστον εντός γηπέδων, καθώς η «παράγκα» βρήκε και πάλι τον τρόπο για να βγάλει πρωταθλητή τον υποδεέστερο σε κάθε στατιστική κατηγορία ΟΣΦΠ... Στο αήττητο αυτό σερί ο Εντίνιο έπαιξε ρόλο-κλειδί και μάλιστα όχι ως αναπληρωματικός στράικερ, αλλά σαν βασικός δεξιός χαφ-εξτρέμ που συνέκλινε προς την περιοχή, σε ένα ιδιόμορφο, αλλά παραδόξως λειτουργικό 4-2-4 του «Πάτερ», με τον Ριβάλντο σε ανάλογο ρόλο από τα αριστερά, τους Μπλάνκο-Λύμπε (ή Καλλόν) μπροστά και τους Καφέ, Ζήκο στα χαφ, ως οχτάρι και εξάρι αντίστοιχα. Ο απολογισμός του Εντίνιο: 5 γκολ σε 9 εμφανίσεις, με αποκορύφωμα την είσοδο στον πίνακα των σκόρερ στην τεσσάρα επί του συνδιεκδικητή. Στα καταστροφικά πλέι-οφ έμεινε στο 1 τέρμα σε 5 ματς. Το καλοκαίρι του 2008, καταβάλλοντας 350 χιλ. ευρώ στην Σετούμπαλ, η Ένωση απέκτησε τα πλήρη δικαιώματα του παίκτη. Αντί να μονιμοποιηθεί στην 11άδα όμως, ο Εντίνιο ηττήθηκε στον εσωτερικό ανταγωνισμό από τους Μπλάνκο, Σκόκο και Τζιμπούρ και τις περισσότερες συμμετοχές του τις κατέγραψε ως αλλαγή. Σημείωσε πάντως 7 τέρματα, αριθμό ικανοποιητικό, αν τον συγκρίνουμε με τα επίσης 7 του «βασικότερου» Τζιμπούρ. Δεν έμεινε περισσότερο στην ομάδα, καθώς πουλήθηκε για σχεδόν 1 εκατομμύριο ευρώ στη Μάλαγα.

Θητεία στην ΑΕΚ: 2008-2009

Συμμετοχές: 51 (πρωτάθλημα 44, κύπελλο 6, Ευρώπη 1) – Γκολ: 13 (πρωτάθλημα 13)

Γκολάρες Εντίνιο