Η διαδικασία των πέναλτι αποτελεί
αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος του ποδοσφαίρου και βασικό τροφοδότη της ποδοσφαιρικής
ποπ κουλτούρας. Είναι μια διαδικασία που γεννά διαρκώς «ήρωες» και «τραγικές
φιγούρες» και συναρπάζει το κοινό εξαιτίας της αγωνίας που επικρατεί και της εναλλαγής
συναισθημάτων. Αποτύπωμα έχει αφήσει ασφαλώς και στην Ιστορία της ΑΕΚ και τη «μυθολογία»
που την περιβάλλει. 13 φορές συνολικά βίωσε η ομάδα την αποκαλούμενη «ψυχοφθόρο
διαδικασία», άλλοτε με ευτυχή, άλλοτε με τραγική κατάληξη.
22/3/1970, Σαιζόν 1969-1970, Κύπελλο Ελλάδας, φάση των «32», Νέα
Φιλαδέλφεια, ΑΕΚ-Παναθηναϊκός 1-1 (3-5 πεν.)
Η πρώτη φορά που η Ένωση κλήθηκε να περάσει από τη διαδικασία των πέναλτι συνέπεσε με την παρθενική σαιζόν εφαρμογής της στη χώρα. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός κληρώθηκαν αντιμέτωποι στο Κύπελλο Ελλάδας, σε πρώιμο στάδιο του θεσμού, στη φάση των «32», σε μονό νοκ-άουτ παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Δικέφαλος προηγήθηκε μόλις στο 2ο λεπτό με κεφαλιά του Παπαϊωάννου και οι πράσινοι ισοφάρισαν με τέρμα του Αντωνιάδη στο 44’, μετά από λάθος της κιτρινόμαυρης άμυνας. Η ΑΕΚ, σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ της «Αθλητικούς Ηχούς», υπήρξε εμφανώς ανώτερη του Παναθηναϊκού, έχασε μεγάλες ευκαιρίες να πετύχει και άλλα τέρματα (μεταξύ άλλων είχε και δοκάρι στο 56’ σε σουτ του Παπαϊωάννου) και το τελικό 1-1 μετά από 120 λεπτά κανονικής διάρκειας και παράτασης την αδικούσε. Στην πρωτόγνωρη για όλους διαδικασία, οι κιτρινόμαυροι προηγήθηκαν με τον σπεσιαλίστα από τα 11 βήματα Κώστα Νικολαΐδη, εν συνεχεία Μίμης Παπαϊωάννου και Παναγιώτης Βεντούρης αστόχησαν (ο Βεντούρης μάλιστα απώλεσε το πέναλτι δις, την πρώτη φορά απέκρουσε ο Οικονομόπουλος, αλλά ο διαιτητής διέταξε επανάληψη), οι πράσινοι εκτελεστές νίκησαν άπαντες τον Στέλιο Κωνσταντινίδη και κάπως έτσι «δραπέτευσαν» από τη Φιλαδέλφεια με την πρόκριση.
Οι εκτελέσεις: Νικολαΐδης (ΑΕΚ) 1-0, Δημητρίου (ΠΑΟ) 1-1, Παπαϊωάννου (ΑΕΚ) άουτ, Αθανασόπουλος (ΠΑΟ) 1-2, Καραφέσκος (ΑΕΚ) 2-2, Δομάζος (ΠΑΟ) 2-3, Βεντούρης (ΑΕΚ) άουτ, Φυλακούρης (ΠΑΟ) 2-4, Σταθόπουλος (ΑΕΚ) 3-4, Αντωνιάδης (ΠΑΟ) 3-5
Η πρώτη φορά που η Ένωση κλήθηκε να περάσει από τη διαδικασία των πέναλτι συνέπεσε με την παρθενική σαιζόν εφαρμογής της στη χώρα. ΑΕΚ και Παναθηναϊκός κληρώθηκαν αντιμέτωποι στο Κύπελλο Ελλάδας, σε πρώιμο στάδιο του θεσμού, στη φάση των «32», σε μονό νοκ-άουτ παιχνίδι στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ο Δικέφαλος προηγήθηκε μόλις στο 2ο λεπτό με κεφαλιά του Παπαϊωάννου και οι πράσινοι ισοφάρισαν με τέρμα του Αντωνιάδη στο 44’, μετά από λάθος της κιτρινόμαυρης άμυνας. Η ΑΕΚ, σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ της «Αθλητικούς Ηχούς», υπήρξε εμφανώς ανώτερη του Παναθηναϊκού, έχασε μεγάλες ευκαιρίες να πετύχει και άλλα τέρματα (μεταξύ άλλων είχε και δοκάρι στο 56’ σε σουτ του Παπαϊωάννου) και το τελικό 1-1 μετά από 120 λεπτά κανονικής διάρκειας και παράτασης την αδικούσε. Στην πρωτόγνωρη για όλους διαδικασία, οι κιτρινόμαυροι προηγήθηκαν με τον σπεσιαλίστα από τα 11 βήματα Κώστα Νικολαΐδη, εν συνεχεία Μίμης Παπαϊωάννου και Παναγιώτης Βεντούρης αστόχησαν (ο Βεντούρης μάλιστα απώλεσε το πέναλτι δις, την πρώτη φορά απέκρουσε ο Οικονομόπουλος, αλλά ο διαιτητής διέταξε επανάληψη), οι πράσινοι εκτελεστές νίκησαν άπαντες τον Στέλιο Κωνσταντινίδη και κάπως έτσι «δραπέτευσαν» από τη Φιλαδέλφεια με την πρόκριση.
Οι εκτελέσεις: Νικολαΐδης (ΑΕΚ) 1-0, Δημητρίου (ΠΑΟ) 1-1, Παπαϊωάννου (ΑΕΚ) άουτ, Αθανασόπουλος (ΠΑΟ) 1-2, Καραφέσκος (ΑΕΚ) 2-2, Δομάζος (ΠΑΟ) 2-3, Βεντούρης (ΑΕΚ) άουτ, Φυλακούρης (ΠΑΟ) 2-4, Σταθόπουλος (ΑΕΚ) 3-4, Αντωνιάδης (ΠΑΟ) 3-5
Η προβληματική ΑΕΚ της σαιζόν 1973-1974 χρειάστηκε 120 λεπτά αγώνα και μια δραματική επικράτηση στη διαδικασία των πέναλτι για να ξεπεράσει το εμπόδιο του Ατρόμητου της Β’ Εθνικής στη φάση των «32» του Κυπέλλου. Υπερέχουσα ανούσια κατά την κανονική διάρκεια του ματς, θα μπορούσε να τελειώσει την πρόκριση έστω στην παράταση, αλλά ο Λάκης Νικολάου, ακόμα σέντερ-φορ τότε, στο 118’ είδε την κεφαλιά του να σταματάει στο δοκάρι και στο 119’ το γκολ που σημείωσε να ακυρώνεται ως οφσάιντ. Από την άσπρη βούλα πρώτη εκτέλεσε η ΑΕΚ και ο νεοαποκτηθείς εκείνη τη σαιζόν Τάσος Κωνσταντίνου έστειλε την μπάλα άουτ. Η κατάληξη αυτή θα αποδεικνυόταν η εξαίρεση τα επόμενα χρόνια, αφού ο Κύπριος εξτρέμ θα αναδεικνυόταν σε έναν από τους ικανότερους εκτελεστές, αναλαμβάνοντας μεταξύ άλλων το εμβληματικό πέναλτι στο 120’ της παράτασης στη Μόσχα στην πορεία μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ του 1977. Με το σκορ στο 1-1 πέναλτι απώλεσε και ο Ατρόμητος, ενώ αμφότεροι οι αντίπαλοι απέτυχαν να σκοράρουν και μετά το 2-2. Με το σκορ 3-3 μετά από πέντε εκτελέσεις εκατέρωθεν, η διαδικασία οδηγήθηκε στον «ξαφνικό θάνατο», όπου ο Καραφέσκος ευστόχησε για τους κιτρινόμαυρους, ο Καπάτσος αστόχησε για τους Περιστεριώτες και ο Δικέφαλος αγχωτικά προκρίθηκε στη φάση των «16».
Οι εκτελέσεις: Κωνσταντίνου (ΑΕΚ) άουτ, Στολίγκας (Ατρ.) 0-1, Παπαϊωάννου (ΑΕΚ) 1-1, Τσιβγούλης (Ατρ.) άουτ, Στεφανίδης (ΑΕΚ) 2-1, Χριστόπουλος (Ατρ.) 2-2, Ραβούσης (ΑΕΚ) κάθετο δοκάρι, Αδαμίδης (Ατρ.) απόκρουση Ερρέα, Νικολάου (ΑΕΚ) 3-2, Κωνσταντινίδης (Ατρ.) 3-3, Καραφέσκος (ΑΕΚ) 4-3, Καπάτσος (Ατρ.) άουτ
Οι εκτελέσεις: Κωνσταντίνου (ΑΕΚ) 1-0, ΜακΛίντοκ (ΚΠΡ) 1-1, Θεοδωρίδης (ΑΕΚ) 2-1, Μασόν (ΚΠΡ) 2-2, Ραβούσης (ΑΕΚ) 3-2, Χόλινς (ΚΠΡ) 3-3, Νικολούδης (ΑΕΚ) άουτ, Ίστοου (ΚΠΡ) απόκρουση Χρηστίδη, Βάγκνερ (ΑΕΚ) 4-3, Μπόουλς (ΚΠΡ) 4-4, Ιντζόγλου (ΑΕΚ) 5-4, Κέλυ (ΚΠΡ) 5-5, Ζαρζόπουλος (ΑΕΚ) 6-5, Σανκς (ΚΠΡ) 6-6, Παπαϊωάννου (ΑΕΚ) 7-6, Γουέμπ (ΚΠΡ) απόκρουση Χρηστίδη
Η πρώτη φορά που η ΑΕΚ κλήθηκε να συμμετάσχει σε διαδικασία πέναλτι εκτός Νέας Φιλαδέλφειας ήρθε το Δεκέμβρη του 1983 στη Ρόδο. Η εν ενεργεία Κυπελλούχος Ελλάδας του Χέλμουτ Σενέκοβιτς δυσκολεύτηκε αφάνταστα να καταβάλει τον τοπικό Διαγόρα, μόλις στον πρώτο γύρο του θεσμού, σε μονό νοκ-άουτ ματς στο Νησί των Ιπποτών. Μετά από στείρα 120 λεπτά κανονικής διάρκειας + παράτασης, χρειάστηκε να ευστοχήσουν όλοι οι παίκτες της από την άσπρη βούλα (κατά σειρά Καραγκιοζόπουλος, Βλάχος, Ραβούσης, Γεωργαμλής, Δίντσικος), ενώ ευτύχησε να δει τον τελευταίο παίκτη των Ροδιτών να στέλνει την μπάλα άουτ, χαρίζοντάς της έτσι την πρόκριση.
Οι εκτελέσεις: Καραγκιοζόπουλος (ΑΕΚ) 0-1, Χατζόπουλος (Δ.Ρ.) 1-1, Βλάχος (ΑΕΚ) 1-2, Τσουκλείδης (Δ.Ρ.) 2-2, Ραβούσης (ΑΕΚ) 2-3, Τομπουλίδης (Δ.Ρ.) 3-3, Γεωργαμλής (ΑΕΚ) 3-4, Φτάκλας (Δ.Ρ.) 4-4, Δίντσικος (ΑΕΚ) 4-5, Ράδος (Δ.Ρ.) άουτ
Η υπ’ αριθμόν 5 συμμετοχή της ΑΕΚ σε διαδικασία πέναλτι υπήρξε παράλληλα η πρώτη που δεν θα έκρινε μια πρόκριση σε επόμενη φάση κυπελλικού θεσμού, αλλά θα καθόριζε το νικητή ενός τροπαίου. Επρόκειτο για το Σούπερ Καπ του 1989, μεταξύ της Πρωταθλήτριας ΑΕΚ και του Κυπελλούχου Παναθηναϊκού. Οι πράσινοι προηγήθηκαν με τον άλλοτε Ενωσίτη Βαγγέλη Βλάχο στο 47’, η ΑΕΚ ισοφάρισε στο 78’ με το Γιώργο Χριστοδούλου, ένα από τα μεγαλύτερα «χαμένα ταλέντα» στην ιστορία της και οι δύο αντίπαλοι οδηγήθηκαν στην παράταση, όπου το σκορ παρέμεινε στο 1-1. Η απόλυτη ισορροπία διατηρήθηκε και μετά από τις πέντε πρώτες εκτελέσεις πέναλτι, με άπαντες τους κιτρινόμαυρους και πράσινους ποδοσφαιριστές να ευστοχούν με ωραία χτυπήματα. Στο 6ο πέναλτι, το πρώτο του «ξαφνικού θανάτου, αρχικά ο Στέλιος Μανωλάς νίκησε το Νίκο Σαργκάνη -και μάλιστα δύο φορές, αφού την πρώτη δόθηκε επανάληψη επειδή ο Ενωσίτης αμυντικός εκτέλεσε πριν το σφύριγμα του διαιτητή. Αμέσως μετά, ο Σπύρος Οικονομόπουλος, ο «Mr. Πρωτάθλημα 1989» με τις τρεις αποκρούσεις πέναλτι σε αγώνες πρωταθλήματος της προηγούμενης σαιζόν, απέκρουσε το χτύπημα του Καλαντζή και χάρισε έτσι ένα ακόμα τρόπαιο στο Δικέφαλο.
Οι εκτελέσεις: Σαβέβσκι (ΑΕΚ) 1-0, Βλάχος (ΠΑΟ) 1-1, Βασιλόπουλος (ΑΕΚ) 2-1, Γεωργαμλής (ΠΑΟ) 2-2, Καραγκιοζόπουλος (ΑΕΚ) 3-2, Γεωργακόπουλος (ΠΑΟ) 3-3, Σταματής (ΑΕΚ) 4-3, Σαργκάνης (ΠΑΟ) 4-4, Οκόνσκι (ΑΕΚ) 5-4, Σαραβάκος (ΠΑΟ) 5-5, Μανωλάς (ΑΕΚ) 6-5, Καλαντζής (ΠΑΟ) απόκρουση Οικονομόπουλου
Χορταστικό ματς, με λεπτομέρειες άγνωστες στο ευρύ κοινό. Η ΑΕΚ κατέβηκε την τελευταία μέρα του Γενάρη του 1990 στη Νέα Σμύρνη για να αντιμετωπίσει τον Πανιώνιο στον πρώτο γύρο του Λιγκ Καπ, της νέας –και μοναδικής στα χρονικά όπως έμελλε να αποδειχτεί– κυπελλικής διοργάνωσης, μεταξύ αποκλειστικά των ομάδων της Α’ Εθνικής. Προηγήθηκε νωρίς με το Γιώργο Χριστοδούλου και με αυτό το προβάδισμα έκλεισε το ημίχρονο. Στο ξεκίνημα του β’ μέρους, ο Φάνης Κοφινάς, ο τρίτος στην ιεραρχία τερματοφύλακάς της εκείνη τη σαιζόν, αλλά βασικός στην εν λόγω διοργάνωση, απέκρουσε πέναλτι του Βασίλη Βασιλάκου, πρώην Ενωσίτη που είχε αποχωρήσει το 1988, αλλά στην επαναφορά της μπάλας στην περιοχή, ο Καραβίδας ισοφάρισε. Εν συνεχεία ο Θωμάς Μαύρος σκόραρε για δεύτερη φορά μέσα στην ίδια σαιζόν σε βάρος της αγαπημένης του ομάδας, μετά το 7-1 του πρωταθλήματος στη Νέα Φιλαδέλφεια, όταν και είχε αποθεωθεί. Τέσσερα λεπτά πριν τα 90’, με «την πλάτη στον τοίχο», η ΑΕΚ μετά από υπέροχο συνδυασμό των παικτών της ισοφάρισε με το Φαμέλη. Ο Πανιώνιος προηγήθηκε και πάλι στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης με τον Αποσπόρη, για να «ξανασώσει την παρτίδα» η Ένωση με πέναλτι του Καραγκιοζόπουλου στο 116’ που είχε κερδίσει ο Οκόνσκι. Στη διαδικασία από την άσπρη βούλα, ήρωας αναδείχτηκε ο Φάνης Κοφινάς που απέκρουσε τρία πέναλτι των Νεοσμυρνιών, ενώ ο συνάδελφός του, Αντώνης Μανίκας, αποσόβησε το γκολ μόνο στο χτύπημα του Φαμέλη.
Οι εκτελέσεις: Καραγκιοζόπουλος (ΑΕΚ) 0-1, Βασιλάκος (Παν.) απόκρουση Κοφινά, Μπατίστα (ΑΕΚ) 0-2, Αργυρίου (Παν.) απόκρουση Κοφινά, Φαμέλης (ΑΕΚ) απόκρουση Μανίκα, Χατζημωυσιάδης (Παν.) 1-2, Σταματής (ΑΕΚ) 1-3, Μπερσέμι (Παν.) απόκρουση Κοφινά
Μετά από πέντε συνεχόμενες επικρατήσεις στη διαδικασία των πέναλτι, το σερί δυστυχώς σταμάτησε τη χειρότερη στιγμή: σε έναν τελικό κυπέλλου όπου η ΑΕΚ έχασε ταυτόχρονα την ευκαιρία για νταμπλ. Όσοι πρόλαβαν να δουν ζωντανά το εν λόγω ματς μιλούν για ίσως τον καλύτερο τελικό κυπέλλου Ελλάδας όλων των εποχών, τόσο από πλευράς ποιότητας, όσο και από πλευράς θεάματος και εναλλαγής συναισθημάτων. Η ήδη πρωταθλήτρια ΑΕΚ βρέθηκε να χάνει με 2-0 από τον Παναθηναϊκό (Βαζέχα 32’, αυτ. Μανωλά 55’), ισοφάρισε σε 2-2 (Αλεξανδρής 72’, Δημητριάδης 78’), πέτυχε την ανατροπή στο 6ο λεπτό της παράτασης με τον Αλεξανδρή και είδε το τρόπαιο να της ξεγλιστρά στο 116’ όταν ισοφαρίστηκε από το Μάρκο. Πρώτος εκτέλεσε πέναλτι ο Παναθηναϊκός, ευστοχώντας στα πρώτα τρία χτυπήματα. Ο τρίτος εκτελεστής της ΑΕΚ, ο Βασίλης Τσάρτας, έστειλε την μπάλα άουτ. Ακολούθως ο Ατματσίδης απέκρουσε το πέναλτι του Μαραγκού κρατώντας το σκορ στο 3-2 υπέρ του ΠΑΟ, όμως ο Δημητριάδης δεν το εκμεταλλεύτηκε, αποτυγχάνοντας να νικήσει τον Βάντσικ και να ισοφαρίσει. Ο Αποστολάκης έγραψε το τελικό 4-2 και έστειλε την κούπα στην Παιανία. Έχει γραφτεί πως αποτέλεσε μέγιστη ειρωνεία το γεγονός ότι απώλεσαν πέναλτι οι Δημητριάδης και Τσάρτας, γιατί θεωρούνταν καταξιωμένοι σπεσιαλίστες. Πρόκειται για ανακρίβεια. Ο Τσάρτας σαφώς στη συνέχεια αναδείχτηκε σε έναν από τους πιο αξιόπιστους εκτελεστές, ωστόσο σε εκείνο το σημείο της καριέρας του δεν είχε χτυπήσει ποτέ άλλη φορά πέναλτι με την ΑΕΚ. Το χαμένο στον τελικό ήταν το πρώτο του. Όσο για το Δημητριάδη, αναλάμβανε συχνά εκτελέσεις όχι λόγω ποιότητας χτυπημάτων, αλλά λόγω του ανταγωνισμού για την πρώτη θέση στον πίνακα των σκόρερ του πρωταθλήματος. Ειδικά δε εκείνη τη σαιζόν, το 1993-1994, είχε κακή παράδοση, με τέσσερα χαμένα πέναλτι στο πρωτάθλημα.
Οι εκτελέσεις: Χριστοδούλου (ΠΑΟ) 1-0, Σαβέβσκι (ΑΕΚ) 1-1, Γεωργιάδης (ΠΑΟ) 2-1, Αλεξανδρής (ΑΕΚ) 2-2, Ουζουνίδης (ΠΑΟ) 3-2, Τσάρτας (ΑΕΚ) άουτ, Μαραγκός (ΠΑΟ) απόκρουση Ατματσίδη, Δημητριάδης (ΑΕΚ) απόκρουση Βάντσικ, Αποστολάκης (ΠΑΟ) 4-2
Όπως και τη σαιζόν 1989-1990, έτσι και τη σαιζόν 1996-1997, ο Δικέφαλος έκανε το 2/2 σε επιτυχίες σε διαδικασία πέναλτι. Αυτή τη φορά μάλιστα και οι δύο επικρατήσεις απέφεραν ταυτόχρονα και τρόπαιο. Στην πρώτη από τις δύο, στο πρώτο ματς της σαιζόν, πρώτο της μετά-Μπάγεβιτς εποχής και πρώτο του Ντέμη με την κιτρινόμαυρη φανέλα, η κυπελλούχος ΑΕΚ υπερίσχυσε έναντι του πρωταθλητή Παναθηναϊκού στο Σούπερ Καπ. Το 90λεπτο έληξε 1-1 με την ΑΕΚ να προηγείται στο 89’ με τον Τόνι Σαβέβσκι, να μένει με 10 παίκτες στο 90’ και στο 2ο λεπτό των καθυστερήσεων να δέχεται την ισοφάριση από τον Αλεξούδη. Μετά από μια στείρα παράταση, η διαδικασία των πέναλτι ξεκίνησε με διαδοχικές αποτυχίες. Κωστής και Μαλαδένης έχασαν τα πρώτα δύο για την ΑΕΚ και ο Γ.Χ. Γεωργιάδης έχασε το πρώτο του Παναθηναϊκού. Στο 5ο σετ εκτελέσεων, η ΑΕΚ βρισκόταν πίσω στο σκορ με 2-3 και ο Παναθηναϊκός είχε δύο ευκαιρίες να πάρει την κούπα. Ευτυχώς και ο Κετσπάγια που ανέλαβε την εκτέλεση σκόραρε και ο Ατματσίδης απέκρουσε το πέναλτι του Αλεξούδη και η Ένωση έμεινε ζωντανή. Σον «ξαφνικό θάνατο», μετά από 5 εκατέρωθεν εύστοχες εκτελέσεις, όλα κρίθηκαν στο 11ο κατά σειρά ζεύγος. Ο Κοπιτσής ευστόχησε, ο Κολιτσιδάκης έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, στην κιτρινόμαυρη τροπαιοθήκη έγινε χώρος για ένα ακόμα ασημικό.
Οι εκτελέσεις: Κωστής (ΑΕΚ) απόκρουση Νικοπολίδη, Γεωργιάδης (ΠΑΟ) κάθετο δοκάρι, Μαλαδένης (ΑΕΚ) άουτ, Χριστοδούλου (ΠΑΟ) 0-1, Κοπιτσής (ΑΕΚ) 1-1, Λυμπερόπουλος (ΠΑΟ) 1-2, Νικολαΐδης (ΑΕΚ) 2-2, Λαγωνικάκης (ΠΑΟ) 2-3, Κετσπάγια (ΑΕΚ) 3-3, Αλεξούδης (ΠΑΟ) απόκρουση Ατματσίδη, Ντόμπος (ΑΕΚ) 4-3, Μάρκος (ΠΑΟ) 4-4, Μαρτσέλο (ΑΕΚ) 5-4, Νικοπολίδης (ΠΑΟ) 5-5, Μανωλάς (ΑΕΚ) 6-5, Μαραγκός (ΠΑΟ) 6-6, Κασάπης (ΑΕΚ) 7-6, Νασιόπουλος (ΠΑΟ) 7-7, Ατματσίδης (ΑΕΚ) 8-7, Καπουράνης (ΠΑΟ) 8-8, Κοπιτσής (ΑΕΚ) 9-8, Κολιτσιδάκης (ΠΑΟ) κάθετο δοκάρι
Η δεύτερη προαναφερθείσα επικράτηση στα πέναλτι μέσα στη σαιζόν 1996-1997 ήρθε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Μόλις τρεις μέρες πριν η ΑΕΚ είχε γλεντήσει τον αντίπαλό της στη Φιλαδέλφεια με σκορ 3-0 για το πρωτάθλημα. Ίσως γι’ αυτό το λόγο να υποτίμησε τους πράσινους, οι οποίοι αγωνίστηκαν φανατισμένα για το κύπελλο, καθώς πέρα από την κατάκτηση ενός τίτλου, για εκείνους διακυβευόταν και η έξοδος στην Ευρώπη. Στο πρωτάθλημα ήταν 5οι και η μόνη ευρωπαϊκή διέξοδος ήταν η έξοδος στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Παρά την ανωτερότητά του, ο Δικέφαλος δεν κατόρθωσε να εκπορθήσει την εστία του Βάντσικ σε 120 λεπτά, κάτι ωστόσο που κατόρθωσαν και οι πέντε εκτελεστές της στη διαδικασία των πέναλτι. Αντιθέτως το Τριφύλλι είχε μία εκτέλεση άουτ, με τον Βαζέχα και αναπόφευκτα έμεινε εκτός Ευρώπης, βλέποντας την Ένωση να σηκώνει το δεύτερο σερί Κύπελλό της. Κορυφαίο στιγμιότυπο της αναμέτρησης το τελευταίο πέναλτι που εκτέλεσε εύστοχα ο Ατματσίδης και έτρεξε να το πανηγυρίσει σκαρφαλώνοντας στο συρματόπλεγμα της εξέδρας.
Οι εκτελέσεις: Κοπιτσής (ΑΕΚ) 1-0, Βαζέχα (ΠΑΟ) άουτ, Μπορμπόκης (ΑΕΚ) 2-0, Κωνσταντινίδης (ΠΑΟ) 2-1, Νικολαΐδης (ΑΕΚ) 3-1, Γεωργιάδης (ΠΑΟ) 3-2, Ντόμπος (ΑΕΚ) 4-2, Μάρκος (ΠΑΟ) 4-3, Ατματσίδης (ΑΕΚ) 5-3
Εννέα χρόνια είχε να υποβληθεί η ΑΕΚ στην ψυχοφθόρο διαδικασία, με μια ολόκληρη γενιά ΑΕΚτζήδων να μην έχει σχετικές μνήμες. Η γνωριμία τους με τα πέναλτι έλαβε χώρα στη φάση των «16» του Κυπέλλου του 2006, όπου η ΑΕΚ θα έφτανε μέχρι τον τελικό. Η κλήρωση έφερε αντίπαλο τον Εθνικό Πειραιώς, σε μονό-νοκ άουτ ματς στο ΟΑΚΑ, με πρόβλεψη για ρεβάνς στην αντίπαλη έδρα σε περίπτωση ισοπαλίας. Τέσσερις μέρες πριν τα Χριστούγεννα, η ΑΕΚ του Φερνάντο Σάντος σκόραρε στο 90+2’ με τον Σοάρες σε ένα κάκιστο ματς ποιοτικά δείχνοντας ότι εξασφάλιζε την πρόκριση. Φευ. Στην τελευταία κυριολεκτικά φάση, με ένα απίθανο απευθείας φάουλ του Ντα Σίλβα, ο Εθνικός έστειλε το ζευγάρι σε επαναληπτικό. Στο δεύτερο αυτό παιχνίδι, στη Ριζούπολη, αφού ο Εθνικός είχε εκπαραθυρωθεί από τη φυσική του έδρα, το Στάδιο Καραϊσκάκη, η ΑΕΚ κόλλησε και πάλι στο μηδέν στο 90λεπτο αλλά προηγήθηκε στο 113’ με τον Τσιρίλο, προϊδεάζοντας και πάλι για νικηφόρο, έστω κι έτσι, αποτέλεσμα. Ξανά όμως, λίγο πριν τη λήξη, στο 119’, ο Εθνικός ισοφάρισε χάρη σε γκάφα του Σάκη Χιώτη. Στα πέναλτι, με το σκορ 3-3 και δύο χαμένα, ένα για κάθε ομάδα, ο Μπρούνο Τσιρίλο σκόραρε το κρίσιμο 5ο, ο Κουμπούλης του Εθνικού το έστειλε έξω και ένα τεράστιο ξεφύσημα ανακούφισης ακούστηκε μέχρι τους Θρακομακεδόνες.
Οι εκτελέσεις: Κατσουράνης (ΑΕΚ) 1-0, Μοράλες (Εθν.) οριζόντιο δοκάρι, Δέλλας (ΑΕΚ) 2-0, Ντα Σίλβα (Εθν.) 2-1, Κόντης (ΑΕΚ) 3-1, Πετρόφ (Εθν.) 3-2, Σέζαρ (ΑΕΚ) απόκρουση Θωμόπουλου, Ντόβας (Εθν.) 3-3, Τσιρίλο (ΑΕΚ) 4-3, Κουμπούλης (Εθν.) άουτ
11 μήνες μετά η ΑΕΚ θα έπεφτε θύμα έκπληξης, αποκλειόμενη από το Χαϊδάρι της Γ’ Εθνικής. Επρόκειτο τότε για την 8η φορά από τις συνολικά 10 που η ΑΕΚ έβγαινε έξω από το θεσμό του κυπέλλου από αντίπαλο χαμηλότερης κατηγορίας. Είχαν προηγηθεί Αχιλλέας Πάτρας (1946-47), Αστέρας Αθηνών (1953-54), Ολυμπιακός Χαλκίδας (1959-60), Λαμία (1971-72 και 1984-85), Απόλλων Καλαμαριάς (1972-73) και Ποσειδώνας Μηχανιώνας (1998-99), ενώ ακολούθησαν ο Θρασύβουλος Φυλής (2009-10) και η Καβάλα (2012-13). Το αποτέλεσμα ήταν παράταιρο και για άλλους λόγους. Τον ίδιο εκείνο μήνα, το Νοέμβριο του 2006, η ΑΕΚ σημείωσε τις δύο νίκες στο Champions’ League, κόντρα σε Λιλ και Μίλαν, ενώ στο πρωτάθλημα έτρεχε ένα σερί νικών που θα έφτανε συνολικά τις οχτώ, καταδιώκοντας στο -3 τον πρωτοπόρο ΟΣΦΠ. Εν πάση περιπτώσει, εκείνο το ατυχές βράδυ στο Αιγάλεω, η Ένωση του Σέρα Φερέρ, παίζοντας με πολλές αλλαγές (Χιώτης αντί Σορεντίνο, Μόρας στο κέντρο άμυνας πλάι στον Παπασταθόπουλο, αντί Δέλλα ή Τσιρίλο, Πλιάτσικας δεξί μπακ, Κυριακίδης, Σαπάνης, Χετεμάι στα χαφ αντί Έμερσον, Ζήκου, Τόζερ, Μαντούκα, δίδυμο Ντελίμπασιτς-Καπετάνου αντί Λυμπερόπουλου και Σέζαρ μπροστά), δεν κατάφερε να καθαρίσει την πρόκριση στο 90λεπτο παρά τις ευκαιρίες, με μεγαλύτερη το δοκάρι του Ντελίμπασιτς στο 62’. Στο ματς μπήκαν εσπευσμένα Λύμπε και Σέζαρ, στην παράταση οι Χαϊδαριώτες έμειναν με 9 λόγω αποβολών, με 10 έμεινε και η ΑΕΚ λόγω αποβολής του Κυριακίδη, ο Σέζαρ είχε και αυτός δοκάρι και το ματς κατέληξε στα πέναλτι. Εκεί παρά το γεγονός ότι ο Χιώτης έδωσε το πλεονέκτημα στην Ένωση αποκρούοντας το χτύπημα του Τσιρογιάννη, Σαπάνης και Μόρας με άθλιες εκτελέσεις έδωσαν την ευκαιρία στον Κοτταρά να αποκρούσει και να γράψει ιστορία. Αξιοσημείωτο ότι μεταξύ των αναπληρωματικών που πανηγύριζαν την πρόκριση στον πάγκο του Χαϊδαρίου βρισκόταν ένας νεαρός ΑΕΚτζής ποδοσφαιριστής και νομικός που αργότερα θα διατελούσε και αντιπρόεδρος της ΑΕΚ, ο Μηνάς Λυσάνδρου.
Οι εκτελέσεις: Χωριανόπουλος (Χαϊδ.) 1-0, Ντελίμπασιτς (ΑΕΚ) 1-1, Τσαμπούρης (Χαϊδ.) 2-1, Σέζαρ (ΑΕΚ) 2-2, Τσιρογιάννης (Χαϊδ.) απόκρουση Χιώτη, Γεωργέας (ΑΕΚ) 2-3, Τριμπόνιας (Χαϊδ.) 3-3, Σαπάνης (ΑΕΚ) απόκρουση Κοτταρά, Υφαντής (Χαϊδ.) 4-3, Λυμπερόπουλος (ΑΕΚ) 4-4, Κριπιντίρης (Χαϊδ.) 5-4, Μόρας (ΑΕΚ) απόκρουση Κοτταρά
Τραυματική εμπειρία για κάθε ΑΕΚτζή. Ένας αυτοκτονικά χαμένος τίτλος, με μια αδιανόητα κακή κιτρινόμαυρη αμυντική λειτουργία να χαρίζει σωρηδόν γκολ στον αντίπαλο. Η εκτελεστική δεινότητα του Ίσμαελ Μπλάνκο και η παγκόσμια κλάση του Νάτσο Σκόκο, ενός παίκτη που ο μέσος «90s» μπάρμπας ΑΕΚτζής δεν εκτίμησε ποτέ, αφορίζοντάς τον σαν δήθεν αδιάφορο, περιπατητή, στοιχηματία που «δεν-ξέρει-τι-σημαίνει-ΑΕΚ» σε αντιδιαστολή με «τα παιδιά», δυστυχώς δεν στάθηκαν αρκετές. Η τιμωρία που επεφύλασσε το άθλημα στην ομάδα που έμοιαζε ανίκανη να κατακτήσει ένα ολόδικό της τρόπαιο ήταν σκληρότατη: χρειάστηκαν συνολικά 34 εκτελέσεις για να καταλήξει το κύπελλο στον Πειραιά, αριθμός ρεκόρ στα χρονικά του θεσμού. Τα λόγια περιττεύουν, όποιος έχει κουράγιο ας ανοίξει –με δική του ευθύνη– το ακόλουθο βίντεο.
Οι εκτελέσεις: Καφές (ΑΕΚ) 1-0, Όσκαρ (ΟΣΦΠ) 1-1, Μπλάνκο (ΑΕΚ) 2-1, Ντουντού (ΟΣΦΠ) 2-2, Σκόκο (ΑΕΚ) 3-2, Ντιόγκο (ΟΣΦΠ) 3-3, Εντίνιο (ΑΕΚ) 4-3, Ντομί (ΟΣΦΠ) 4-4, Μαϊστόροβιτς (ΑΕΚ) κάθετο δοκάρι, Τζόρτζεβιτς (ΟΣΦΠ) απόκρουση Σάχα, Ενσαλίβα (ΑΕΚ) 5-4, Τοροσίδης (ΟΣΦΠ) 5-5, Σάχα (ΑΕΚ) 6-5, Μπελούτσι (ΟΣΦΠ) 6-6, Πελετιέρι (ΑΕΚ) 7-6, Νικοπολίδης (ΟΣΦΠ) 7-7, Γεωργέας (ΑΕΚ) απόκρουση Νικοπολίδη, Άντζας (ΟΣΦΠ) απόκρουση Σάχα, Καφές (ΑΕΚ) 8-7, Όσκαρ (ΟΣΦΠ) 8-8, Μπλάνκο (ΑΕΚ) 9-8, Ντουντού (ΟΣΦΠ) 9-9, Σκόκο (ΑΕΚ) 10-9, Ντιόγκο (ΟΣΦΠ) 10-10, Εντίνιο (ΑΕΚ) 11-10, Ντομί (ΟΣΦΠ) 11-11, Μαϊστόροβιτς (ΑΕΚ) 12-11, Τζόρτζεβιτς (ΟΣΦΠ) 12-12, Ενσαλίβα (ΑΕΚ) 13-12, Τοροσίδης (ΟΣΦΠ) 13-13, Σάχα (ΑΕΚ) 14-13, Μπελούτσι (ΟΣΦΠ) 14-14, Πελετιέρι (ΑΕΚ) απόκρουση Νικοπολίδη, Νικοπολίδης (ΟΣΦΠ) 14-15
Οι εκτελέσεις: Γκεοργκίεβιτς (Βελέζ) απόκρουση Στάνκοβιτς, Ανσαριφάρντ (ΑΕΚ) κάθετο δοκάρι, Μπραντάο (Βελέζ) 0-1, Τζαβέλλας (ΑΕΚ) 1-1, Βεχάμποβιτς (Βελέζ) απόκρουση Στάνκοβιτς, Σάχοφ (ΑΕΚ) 2-1, Τσβιγιάνοβιτς (Βελέζ) 2-2, Λόπες (ΑΕΚ) απόκρουση Μπογκντάνοβιτς, Ζβόνιτς (Βελέζ) 2-3, Αραούχο (ΑΕΚ) απόκρουση Μπογκντάνοβιτς
Κύπελλο Ελλάδας: 8 : 1969-1970, 1973-1974, 1983-1984, 1993-1994, 1996-1997, 2005-2006, 2006-2007, 2008-2009
Φάνης Κοφινάς: 3 αποκρούσεις, Λιγκ Καπ 1989-1990
Νίκος Χρηστίδης: 2 αποκρούσεις, Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1976-1977
Ηλίας Ατματσίδης: 2 αποκρούσεις, Κύπελλο 1993-1994 & Σούπερ Καπ 1996-1997
Σεμπάστιαν Σάχα: 2 αποκρούσεις, Κύπελλο 2008-2009
Τσίτσαν Στάνκοβιτς: 2 αποκρούσεις, Europa Conference League 2021-2022
Νέστορ Ερρέα: 1 απόκρουση, Κύπελλο 1973-1974
Σπύρος Οικονομόπουλος: 1 απόκρουση, Σούπερ Καπ 1989-1990
Διονύσης Χιώτης: 1 απόκρουση, Κύπελλο 2006-2007
Ντούσαν Μπάγεβιτς: 2/4 – Σούπερ Καπ 1989-1990, Λιγκ Καπ 1989-1990, Κύπελλο 1993-1994, Κύπελλο 2008-2009
Πέτρος Ραβούσης: 2/2 – Σούπερ Καπ 1996-1997, Κύπελλο 1996-1997
Σταν Άντερσον: 1/1 – Κύπελλο 1973-1974
Φράντισεκ Φάντρονκ: 1/1 – Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1976-1977
Χέλμουτ Σενέκοβιτς: 1/1 – Κύπελλο 1983-1984
Φερνάντο Σάντος: 1/1 – Κύπελλο 2005-2006
Μπράνκο Στάνκοβιτς: 0/1 – Κύπελλο 1969-1970
Λορένσο Σέρα Φερέρ: 0/1 – Κύπελλο 2006-2007
Βλάνταν Μιλόγεβιτς: 0/1 – Europa Conference League 2021-2022
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου