«Δεν υπάρχει πιο λυπηρό πράγμα στη ζωή από το ταλέντο που πάει χαμένο»
προειδοποιεί το γιο του ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο στην
ταινία «Ιστορίες του Μπρονξ». Στη σημερινή «Σταγόνα Ιστορίας» περικλείεται μια
ετερόκλητη 11άδα ποδοσφαιριστών, οι οποίοι έχουν καταγραφεί στο συλλογικό
υποσυνείδητο των ΑΕΚτζήδων ως «χαμένα ταλέντα». Άλλοι επειδή δεν πήραν τις
ευκαιρίες που τους αναλογούσαν, άλλοι γιατί αδίκησαν τον εαυτό τους και άλλοι
που απλά στάθηκαν άτυχοι. Συμπεριλαμβάνονται επίσης και κάποιοι που δεν
εκτιμήθηκαν σωστά από τους υπεύθυνους της ομάδας και έτσι η ΑΕΚ τους απώλεσε
νωρίς, χωρίς να αξιοποιήσει τις διαπιστωμένες έμφυτες ικανότητές τους.
Γιώργος
Χατζηιωαννίδης
Το καλοκαίρι του 1979, ο Γιώργος
Χατζηιωαννίδης έγινε ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία του Αετού Σκύδρας (μετά
τον Πέτρο Ραβούση) που μεταγράφηκε στην ΑΕΚ. Παρόλο που στην κιτρινόμαυρη
γραμμή κρούσης δέσποζε το κορυφαίο δίδυμο Μαύρος-Μπάγιεβιτς, ο 18χρονος -τότε-
στράικερ πήρε αμέσως ευκαιρίες, αγωνιζόμενος σε 7 παιχνίδια και σκόραρε μάλιστα
και 2 τέρματα. Ενώ όλα έδειχναν ότι την επόμενη σαιζόν θα έβρισκε ακόμα
περισσότερο χρόνο συμμετοχής, ο Λουκάς Μπάρλος προχώρησε στην αγορά ενός ακόμα
σπουδαίου επιθετικού, του βαρέως πυροβολικού του Ηρακλή, Δημήτρη Γκέσιου. Ο
Χατζηιωαννίδης δεν γινόταν να αντέξει τόσο νωρίς σε τέτοιο ανταγωνισμό και γι’
αυτό δόθηκε δανεικός για ένα χρόνο στον Πας Γιάννινα. Επέστρεψε για τη σαιζόν
1981-82, αλλά έδειχνε να έχει χάσει την επαφή του με τα δίχτυα, το νο.1 προσόν
που πρέπει να διαθέτει ένας επιθετικός. Τα επόμενα δύο χρόνια, αν και
αγωνίστηκε σε αρκετά παιχνίδια, κατάφερε να σκοράρει μόνο 2 φορές. Αποχώρησε
από την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1984, τα ίχνη του χάθηκαν για πολύ καιρό και
δυστυχώς στην κιτρινόμαυρη επικαιρότητα επανήλθε μόνο όταν έφυγε από τη ζωή,
τον Ιούλιο του 2012.
Θητεία στην ΑΕΚ: 1979-1984
Συμμετοχές: 44 (πρωτάθλημα
38, κύπελλο 6) – Γκολ: 4 (πρωτάθλημα
4)
Γιάννης Δίντσικος
Εν έτει 1981 ο Γιάννης Δίντσικος
θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα ανερχόμενα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ένα χρόνο νωρίτερα, σε ηλικία 20 ετών, είχε συμβάλει καθοριστικά στην κατάκτηση
του Κυπέλλου Ελλάδας από την Καστοριά, σκοράροντας μεταξύ άλλων και στον τελικό
της διοργάνωσης κόντρα στον Ηρακλή. Ο νέος ιδιοκτήτης του Δικεφάλου, Ανδρέας
Ζαφειρόπουλος, που είχε μόλις αναλάβει από τον Λουκά Μπάρλο, θέλησε να
συνδυάσει την άνοδό του στον προεδρικό θώκο με μια ηχηρή μεταγραφή και
αποφάσισε να ντύσει στα κιτρινόμαυρα -έναντι πολλών εκατομμυρίων- τον πολλά
υποσχόμενο άσο των «γουναράδων». Οι μεγάλες προσδοκίες τελικά διαψεύστηκαν. Ο
Δίντσικος υπέφερε από συνεχείς τραυματισμούς, διένυε μεγάλα διαστήματα
ντεφορμαρίσματος, διήγε κακή εξωγηπεδική ζωή και δεν έφτασε ποτέ στο μάξιμουμ
των δυνατοτήτων του. Οι φήμες τον ήθελαν να είχε εθιστεί στο αλκοόλ και στα
παραισθησιογόνα, λόγω της συχνούς χρήσης μορφίνης που έκανε στα πλαίσια της
αποθεραπείας του, μετά από τον σοβαρό τραυματισμό που του προκάλεσε μαρκάρισμα του Ιωσηφίδη σε αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΟΚ το Γενάρη του 1982. Οι Ενωσίτες οπαδοί του είχαν
αποδώσει το παρατσούκλι «Δύστυχος».
Θητεία στην ΑΕΚ: 1981-1988
Συμμετοχές: 160
(πρωτάθλημα 132, κύπελλο 23, Ευρώπη 5) – Γκολ:
29 (πρωτάθλημα 23, κύπελλο 6)
Μπάμπης Ακριβόπουλος
Στα στέκια της Νέας Φιλαδέλφειας,
η φήμη του Μπάμπη Ακριβόπουλου προηγούνταν πολύ πριν αυτός φορέσει το Δικέφαλο
στο στήθος. Τον συνόδευε, βλέπετε, ένας εκπληκτικός αστικός θρύλος: είχε τόσο
δυνατό πόδι που είχε σκοτώσει με σουτ έναν γάιδαρο! Ο Βεροιώτης κεντρικός μέσος
με το χαρακτηριστικό μουστάκι που αφίχθη στην Ένωση το καλοκαίρι του 1983
διέψευδε το …φόνο, επιβεβαίωσε όμως τις ικανότητές του, με ένα φοβερό γκολ από
τα 20 μέτρα,
σε αγώνα κόντρα στον Πανιώνιο, στις αρχές της σαιζόν 1983-84. Δυστυχώς ποτέ δεν
μάθαμε πόσες ακόμα τέτοιες βολίδες είχε στη φαρέτρα του, καθώς σε έναν αγώνα
απέναντι στο Ηρακλή, ο παίκτης του Γηραιού Καραϊσκος (διαβόητο δρεπανηφόρο της
εποχής) τον τραυμάτισε σοβαρά και έβαλε πρόωρο τέλος στην καριέρα του. Αν και
επανήλθε για κάποια ματς τη διετία 1984-1986, δεν ήταν πια ο ίδιος και πήρε το
δρόμο της επιστροφής για την πρωτεύουσα της Ημαθίας.
Θητεία στην ΑΕΚ:
1983-1986
Συμμετοχές: 26
(πρωτάθλημα 23, Ευρώπη 3) – Γκολ: 1
(πρωτάθλημα 1)
Γιώργος Χριστοδούλου
Τεχνίτης, γρήγορος και δεινός
εκτελεστής, ο Γιώργος Χριστοδούλου υπήρξε ένα ατόφιο ταλέντο που θα
πραγματοποιούσε μια λαμπρή καριέρα, εάν δεν αδικούσε τόσο πολύ τον εαυτό του...
Γεννηθείς το 1967, ήρθε στην Ένωση το 1985 από τον Ακράτητο ως ημιεπαγγελματίας. Τις πρώτες τρεις σαιζόν του στα κιτρινόμαυρα κατέγραψε ελάχιστες συμμετοχές, ενώ δόθηκε και για ένα εξάμηνο δανεικός στον Αχαρναϊκό. Το καλοκαίρι του 1988 επέστρεψε στην ομάδα και γρήγορα εξελίχθηκε σε πουλέν του
Ντούσαν Μπάγιεβιτς, αφού ο Σέρβος τεχνικός διέγνωσε αμέσως τις ικανότητές του.
Μετά την αποπομπή του Χένρικ Νίλσεν το χειμώνα, καθιερώθηκε στα φορ
και πέτυχε ένα από τα πιο καθοριστικά γκολ της ομάδας, το 0-1 μέσα στην Τούμπα,
στην τρελή πορεία της για την κατάκτηση του πρωταθλήματος του ‘89. Την επόμενη
σαιζόν, σημείωσε 11 τέρματα για όλες τις διοργανώσεις, καλύτερο εκ
των οποίων ήταν ένα εναέριο τακουνάκι στο 8-0 επί της Ξάνθης για το πρωτάθλημα, μια κίνηση
αντάξια των Τιερί Ανρί ή Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς. Όσο μεγάλο ποδοσφαιρικό χάρισμα
είχε όμως, άλλο τόσο μυαλό του έλειπε. «Κακές» εξωγηπεδικές συναναστροφές είχαν
ως αποτέλεσμα να μπλεχτεί με τα ναρκωτικά και να πάρει όπως ήταν φυσικό την
«κάτω βόλτα». Ο Μπάγιεβιτς προσπάθησε να του δώσει δεύτερη ευκαιρία, τον
έστειλε δανεικό μέχρι και στην Κύπρο για να ξεφύγει από τον επιβλαβή περίγυρό
του, αλλά ο Χριστοδούλου δεν κατάφερε να συνέλθει ποτέ… Παράτησε το ποδόσφαιρο
και αποσύρθηκε στα Λιόσια, όπου ζει έκτοτε.
Θητεία στην ΑΕΚ:
1985-1991
Συμμετοχές: 89
(πρωτάθλημα 64, κύπελλο 13, λιγκ καπ 5, σούπερ καπ 1, Ευρώπη 6) – Γκολ: 18 (πρωτάθλημα 11, κύπελλο 5,
λιγκ καπ 1, σούπερ καπ 1)
Σπύρος Γκούμας
Βρισκόμαστε στη σαιζόν 1990-91. Στη
μεταγραφική περίοδο, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Στράτος Γιδόπουλος, δεν είχε ενισχύσει
την επιθετική γραμμή του Δικεφάλου και ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς προσπαθούσε να
εκμεταλλευτεί κάθε εναλλακτική. Κάπως έτσι βρέθηκε στο προσκήνιο ο παντελώς
άγνωστος Σπύρος Γκούμας. Προϊόν της κιτρινόμαυρης Ακαδημίας, ο 20χρονος
επιθετικός σπούδαζε ταυτόχρονα Οικονομικά και ως τότε είχε καταγράψει μία μόνο επίσημη συμμετοχή, στο Λιγκ Καπ του 1990. Αγωνίστηκε σε έξι παιχνίδια,
στα πέντε μάλιστα ως αλλαγή, υπήρξε όμως αποτελεσματικός, αφού στα μισά πρόλαβε και σκόραρε!
Σημαντικότερο γκολ αυτό μέσα στο Αλκαζάρ για το πρωτάθλημα, που χάρισε στην ομάδα μας το
«διπλό» σε μια δύσκολη, τότε, έδρα. Παρά το λαμπρό αυτό ξεκίνημα, τα
ποδοσφαιρικά ίχνη του Γκούμα χάνονται μετά το τέλος της σαιζόν. Προφανώς θα
προτίμησε να αφιερωθεί στις σπουδές του και έμεινε αναπάντητο το ερώτημα, αν η
ΑΕΚ στερήθηκε των υπηρεσιών ενός ακόμα ικανού επιθετικού.
Θητεία στην ΑΕΚ: 1990-1991
Συμμετοχές: 7
(πρωτάθλημα 3, κύπελλο 3, λιγκ καπ 1) – Γκολ: 3
(πρωτάθλημα 1, κύπελλο 2)
Παναγιώτης Λαγός
Ο ορισμός του ποδοσφαιριστή που
έμεινε «αιώνιο ταλέντο». Τη διετία 2005-2006 ο Παναγιώτης Λαγός είχε
ανακηρυχθεί «κορυφαίος νέος παίκτης του πρωταθλήματος», πραγματοποιώντας εξαιρετικές
εμφανίσεις με τη φανέλα του Ηρακλή, με αποκορύφωμα το 4-0 επί της ΑΕΚ. Την
εφιαλτική εκείνη βραδιά για την ομάδα μας, ο 20χρονος αριστερός εξτρέμ είχε
εξαρθρώσει πλήρως τη δεξιά μας πτέρυγα, σκοράροντας επιπλέον και δύο τέρματα.
Το ρεσιτάλ αυτό άνοιξε το δρόμο για τη μεγάλη μεταγραφή (μετά από σκληρή μάχη
με τον ΟΣΦΠ μάλιστα!). Ο Λαγός ξεκίνησε φουριόζος με τα κιτρινόμαυρα: στην
πρόβα τζενεράλε πριν την έναρξη της σαιζόν 2006-07, κόντρα στην Μπενφίκα, ήταν
ο Man of the Match, σκοράροντας και
δίνοντας ασίστ για τον Παντελή Καπετάνο. Το ντουέτο από τον Ηρακλή που θα
«έβγαζε μάτια» λέγαμε τότε και επαληθευτήκαμε, αν και όχι όπως το εννοούσαμε!
Μετά από έναν ικανοποιητικό α’ γύρο, ο Λαγός έμεινε εκτός για το υπόλοιπο της
σαιζόν λόγω τραυματισμού και όταν επέστρεψε το 2007-08, αναρωτιόμασταν αν
είχαμε αγοράσει άλλον παίκτη. Για τα
επόμενα χρόνια, ως τον Ιανουάριο του 2013 που αποχώρησε, κινήθηκε στην
απόλυτη μετριότητα, με σποραδικές αναλαμπές, ίσα ίσα για να συντηρούνται οι
φρούδες ελπίδες των πιο αισιόδοξων ότι κάποτε «θα ανακάμψει». Φευ… 28 ετών
πλέον, ο Παναγιώτης δοκιμάζει την τύχη του στο πρωτάθλημα της Ουκρανίας.
Θητεία στην ΑΕΚ:
2006-2013
Συμμετοχές: 139 (πρωτάθλημα 110, κύπελλο 9, Ευρώπη 20) – Γκολ: 4
(πρωτάθλημα 3, κύπελλο 1)
Παναγιώτης Κονέ
Επί προεδρίας Νικολαϊδη δόθηκε,
για πρώτη φορά την τελευταία 20ετία, ειδικό βάρος στο scouting σε μικρές ηλικίες. Από τους
πολλούς πιτσιρικάδες που αποκτήθηκαν, τέσσερις υπήρξαν πραγματικά «ταλέντα»:
Παπασταθόπουλος, Τόζερ, Κονέ και Χετεμάι (βλ. παρακάτω). Κι αν από τους δύο
πρώτους η ΑΕΚ πρόλαβε να επωφεληθεί και αγωνιστικά και οικονομικά (3,8 εκ. ευρώ πωλήθηκε ο
Σωκράτης, 1,5 ο Τόζερ), δεν συνέβη το ίδιο με τους δύο τελευταίους. Ας δούμε
πρώτα την περίπτωση Κονέ. Ήρθε στην ΑΕΚ στα 17 του, το καλοκαίρι του 2005 επί
Σάντος, αλλά τις ευκαιρίες για να αναδειχτεί του τις έδωσε ο Φερέρ την επόμενη
σαιζόν (2006-07). Την περίοδο 2007-08 επισκιάστηκε όπως ήταν λογικό από τον
Ριβάλντο, αλλά με τις πολύ καλές εμφανίσεις του, όποτε κλήθηκε να αγωνιστεί,
άρχισε να διαγράφεται σιγά σιγά στις συνειδήσεις των οπαδών ως το επόμενο
μεγάλο «δεκάρι» της ομάδας. Και μετά ήρθε ο Δώνης… Ο φαντασμένος τεχνικός έκρινε
πως ο Κονέ δεν χωρούσε στα πλάνα του και έτσι η διοίκηση τον πούλησε στον
Ηρακλή, θέτοντας οψιόν επαναγοράς για την αμέσως επόμενη σαιζόν (buy-back clause για τους Manager-ικούς). Το καλοκαίρι
του 2009 όμως στη διοίκηση δεν βρισκόταν πλέον ο Ντέμης, αλλά η μαριονέτα του
Νοτιά και στον πάγκο καθόταν ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Προφανώς έκριναν άσκοπη την
επιστροφή του (αν ασχολήθηκαν κιόλας) και έτσι ο παίκτης «χάθηκε»
οριστικά για την ΑΕΚ. Σήμερα ο Κονέ αποτελεί τον απόλυτο σταρ της Μπολόνια,
πραγματοποιεί μεστές εμφανίσεις στο Καμπιονάτο, ενώ τα γκολ που σημειώνει
φιγουράρουν συχνά στο top-10
των ομορφότερων στην Ευρώπη.
Θητεία στην ΑΕΚ: 2005-2008
Συμμετοχές: 35
(πρωτάθλημα 25, κύπελλο 3, Ευρώπη 7) – Γκολ: 3 (πρωτάθλημα 2, Ευρώπη 1)
Περπαρίμ Χετεμάι
Άλλο ένα «χαμένο» -για την ΑΕΚ-
ταλέντο. Φινλανδός κεντρικός μέσος με καταγωγή από το Κόσοβο που ήρθε 20ετής
στην Ένωση το 2006. Την πρώτη του σαιζόν πήρε κάποιες ευκαιρίες και μάλιστα στο
πιο υψηλό επίπεδο, στο Champions’
League, ενώ τη δεύτερη
δόθηκε για ένα εξάμηνο δανεικός στον Απόλλωνα Καλαμαριάς για να αποκτήσει
εμπειρίες βασικού. Επέστρεψε για τη σαιζόν 2008-09, αλλά αντί να κάνει το βήμα
παραπάνω, παραγκωνίστηκε από τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Το καλοκαίρι του 2009
ανταλλάχθηκε με τον Γιουσούφ Χέρσι από την Τβέντε. Σε συνέντευξή του ο παίκτης
υποστήριξε πως ο Μπάγιεβιτς τον είχε παροπλισμένο επειδή ήταν Σέρβος, ενώ ο
ίδιος Αλβανός Κοσοβάρος. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν ισχύει κάτι τέτοιο, το
σίγουρο πάντως είναι ότι σήμερα ο Χετεμάι πραγματοποιεί αξιοπρεπέστατη καριέρα στο
Καμπιονάτο, όντας βασικός στην Κιέβο Βερόνα.
Θητεία στην ΑΕΚ: 2006-2009
Συμμετοχές: 28
(πρωτάθλημα 19, κύπελλο 4, Ευρώπη 5) – Γκολ:
0
Παναγιώτης Ταχτσίδης
Θητεία στην ΑΕΚ: 2005-2007
(ακαδημία), 2007-2010 (α’ ομάδα)
Συμμετοχές: 28
(πρωτάθλημα 20, κύπελλο 6, Ευρώπη 2) – Γκολ:
2 (πρωτάθλημα 2)
Σάββας Γκέντσογλου
Θητεία στην ΑΕΚ: 2005-2006
(ακαδημία), 2008-2012 (α’ ομάδα)
Συμμετοχές: 56
(πρωτάθλημα 41, κύπελλο 1, Ευρώπη 14) – Γκολ:
2 (πρωτάθλημα 2)
Γιώργος Κατίδης
by kourkouti |
Θητεία στην ΑΕΚ:
2012-2013
Συμμετοχές: 21
(πρωτάθλημα 20, κύπελλο 1) – Γκολ: 2
(πρωτάθλημα 2)
ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ. ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, Ο ΔΙΝΤΣΙΚΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΡΙΕΡΑ, ΑΛΛΑ ΛΙΓΟ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΘ'ΟΤΙ ΟΜΟΡΦΑΝΤΡΑΣ, ΛΙΓΟ ΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό αφιέρωμα. Μπράβο αδερφέ. Το ότι χαμένο ταλέντο στα 90ies δεν υπάρχει στο κείμενο κάτι σημαίνει (για το πως δούλευε η τότε ομάδα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔίντσικος: Ο Μητσοτάκης του ποδοσφαίρου (τι γκαντεμιά ήταν αυτή;)
Ακριβόπουλος: Τη θυμάμαι σαν χθες την μεταγραφή. Πιτσιρίκι τότε, έρχεται στο γήπεδο που παίζαμε μπάλα ένας μεγαλύτερος και μου λέει: "πήρατε τον Μπάμπη Ακριβόπουλο. Μεταγραφάρα, 17 εκατομμύρια (δραχμές τότε) δώσατε". "Ποιος είναι αυτός;" του λέω. "Μεγάλο ταλέντο" μου απαντάει...
Κρίμα πραγματικά για τον Χριστοδούλου (και δεν αναφέρομαι μόνο στο ότι δεν έκανε ποδοσφαιρική καριέρα)...
Τον Σπύρο Γκούμα ούτε που τον θυμάμαι!
Μιας και ανέφερες τον Λαγό, θυμάμαι εκείνη την ομαδάρα του Ηρακλή που έπαιξε εκπληκτικό ποδόσφαιρο με Κωφίδη προπονητή. Επαλέ, Λαγό, Γεωργιάδη μπροστά, Πουρσανίδη, Πρίττα, Λαουάλ στα χαφ, Μόρις στην άμυνα. Πάτησε την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, χόρευε στην λάσπη με τον Ολυμπιακό! Μετά το τέλος του αγώνα ο Σάββας Θεοδωρίδης πήγε και συνεχάρη τον Λαγό λέγοντάς του ότι είναι ο νέος Τζόρτζεβιτς. Δυστυχώς για εμάς δεν έγινε ποτέ νέος Τζόρτζεβιτς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον θυμαμαι τον Σπυρο Γκουμα... ελαχιστα βεβαια.... μικρος τοτε τον μπερδευα συνεχεια με το 'Νικος Γκουμας'... Ξεκαθαρα 3ο/4η επιλογη τοτε για την επιθεση.... Πραγματικα αποριας αξιον ομως το πως εξαφανιστηκε μετα. Το αρθρο υποθετει οτι ο μικρος ισως ηθελε να αφοσιωθει στις σπουδες.... Πραγματικα περιεργο να αφησεις καριερα στην ΑΕΚ εκεινη του Μπαγεβιτς για να γινεις ...λογιστακος. Εκτος κι αν ηταν στυλ Παρι Γεωργακοπουλου (επαιζε καθαρα για την πλακα του, μιας και ηταν απο πολυ ευπορη οικογενεια). Παντως ισως και να ηθελε αλλα δεν μπορουσε... Θυμαμαι οτι ηταν πολυ αδυνατος (και φανηκε και στο βιντεακι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πραγματικά μεγάλα ταλέντα, ήταν τρία:1) ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΗΣ, 2) ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΝΤΣΙΚΟΣ, 3) ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ. Χατζηιωαννίδης και Ακριβόπουλος δεν μπορούν να κριθούν. Οι υπόλοιποι είναι για να γεμίσει η σελίδα και μόνο που είδα ότι συγκαταλέγονται στα..... ταλέντα, εκνευρίστηκα. Απο κάποιον που τους έζησε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο ταλέντο από όλα όσα δεν αναδείχτηκαν (μαζί με τον Χριστοδούλου) το έχεις ξεχάσει. Ο Νίκος Πιας ήξερε μπάλα όσο λίγοι, αλλά από όσο θυμάμαι λίγο η ραθυμιά του και λίγο οι σπουδές του (αν θυμάμαι καλά) δεν του επέτρεψαν κάτι παραπάνω από το ρόλο διάττοντα αστέρα. Από προσόντα ήταν ο Τσιάρτας της δεκαετίας του '80. Φιλικά, Germanos 1924
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλε πραγματι ο πιας υπηρξε τεραστιο ταλεντο !
Διαγραφή@Germanos 1924
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ζήσει τα '80s φίλε οπότε βασίζομαι σε ό,τι έχω διαβάσει και έχω δει σε βίντεο. Δεν έχω πετύχει πουθενά προηγουμένως να γίνεται ειδική μνεία στο ταλέντο του Πια. Αν έχεις άποψη και για άλλους μοιράσου την, να μαθαίνουν πρόσωπα και καταστάσεις και οι νεότεροι.
@Φίλε από 22/1
Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά τώρα αντιλήφθηκα το σχόλιό σου. Λοιπόν:
1) Ο Χρήστος Κωστής επουδενί δεν μπαίνει στην κατηγορία "χαμένο ταλέντο". Ολοκληρωμένος παίκτης και αστέρας α' γραμμής ήταν όταν τραυματίστηκε. Απλώς η καριέρα του δεν είχε τη διάρκεια που θα του άξιζε.
2) Ο μόνος filler στη λίστα είναι ο Γκούμας και εξήγησα σε σχόλιο παραπάνω γιατί. Οι υπόλοιποι βρίσκονται στη λίστα επειδή έτσι πιστεύω. Εδώ δεν είναι δημοσιογραφικό site με κατά παραγγελία αφιερώματα όπου υποχρεώνονται οι αρθογράφοι να πιάνουν σώνει και καλά όρια λέξεων. Εισαι και ελιτιστής, ίσως να έχουν χαθεί κι άλλοι περισσότεροι που άξιζαν και θα μπορούσαμε να τους εκμεταλλευτούμε, όχι μόνο οι προαναφερθέντες.
για τον διντσικο ηταν λογικο να μπλεξει. ηταν ο,τι ομορφοτερο εχει περασει ποτε απο τους αθλητικους χωρους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖει ο Χριστοδούλου ; Κάποιος στο YouTube κάτω απο ενα βιντεάκι με γκολ έχει γράψει επανειλημμένα οτι πέθανε απο Ναρκωτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είχε συμβεί κάτι τέτοιο θα το μαθαίναμε σίγουρα. Κανονικά ζει ο Χριστοδούλου, μην τον γλωσσοφάμε τον άνθρωπο! Δε γνωρίζω βέβαια πώς κατέληξε η υπόθεση του 2012, τότε που είχε απασχολήσει για τελευταία φορά τα φώτα της δημοσιότητας.
ΔιαγραφήΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ... ΕΓΙΝΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΙ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΜΕ ΣΑΒΕΦΣΚΙ-ΚΟΛΑ ΣΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ......ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΑ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή