1000 χλμ. μακριά κι όμως τόσο κοντά

Είναι κοινώς παραδεκτό ότι από τις τρεις μεγάλες ομάδες που εδρεύουν στο λεκανοπέδιο Αττικής, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟ και τον ΟΣΦΠ, η Ένωση είναι αυτή που έχει τη μεγαλύτερη βάση οπαδών στη Βόρεια Ελλάδα, μια περιοχή στην οποία κυριαρχεί παραδοσιακά ο ΠΑΟΚ. Το γεγονός αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι η ΑΕΚ δεν ταυτίστηκε ποτέ με την πόλη της Αθήνας, δε θεώρησε ποτέ ότι εκπροσωπεί το ποδόσφαιρο της πρωτεύουσας. Ανέκαθεν θεωρούνταν η ομάδα της Κωνσταντινούπολης, της Μικρασίας, των χαμένων πατρίδων, ο σύλλογος που ενσάρκωνε τα ιδανικά, τον πολιτισμό και την αθλητική παιδεία των Ελλήνων της Ανατολής. Ένας σύλλογος ανοιχτός για όλους τους φιλάθλους που ενστερνίζονταν τις αρχές και τις αξίες που πρέσβευε, ανεξαρτήτως του τόπου καταγωγής τους. Ιδιαίτερα στο ανατολικότερο κομμάτι της Βόρειας Ελλάδας, στη Θράκη, το ΑΕΚτζήδικο στοιχείο έχει κατορθώσει να αναδειχτεί κυρίαρχο. Ειδικότερα δε σε μια θρακική πόλη χίλια χιλιόμετρα μακριά από την αγωνιστική έδρα της ΑΕΚ, η λατρεία για το Δικέφαλο έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να της αποδίδεται πλέον ο τίτλος της «ΑΕΚούπολης». Η πόλη αυτή, που τυχαίνει να είναι και η πατρίδα του γράφοντος, είναι η Αλεξανδρούπολη.

Οι καρποί του έρωτα

Η αγάπη της πλειονότητας των Αλεξανδρουπολιτών για την ΑΕΚ εδράζεται στην ιδιαίτερη καταγωγή τους. Οι ιδρυτές και πρώτοι κάτοικοι της κατοπινής εβρίτικης πρωτεύουσας ήταν ψαράδες από την Αίνο, μια πανάρχαια ελληνική πόλη ανατολικά του ποταμού Έβρου, η οποία αποτελούσε σημαντικό εμπορικό λιμάνι και πολιτιστικό κέντρο. Το φθινόπωρο του 1922, μπροστά στον προελαύνοντα τουρκικό στρατό που έχει ήδη πνίξει στο αίμα την Ιωνία, οι Αινίτες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και καταφεύγουν στην πόλη που είχαν θεμελιώσει οι συμπατριώτες τους μισό αιώνα περίπου πριν. Η προσπάθεια διατήρησης της μνήμης της χαμένης πατρίδας διαποτίζει την ψυχοσύνθεση των νέων Αλεξανδρουπολιτών. Όσον αφορά τον αθλητισμό λοιπόν, δεν γινόταν παρά να ταυτιστεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού με την ΑΕΚ, το σωματείο που πρέσβευε τη διαφύλαξη και προβολή της αθλητικής παράδοσης του Ελληνισμού της Ανατολής.

Με το πέρασμα του χρόνου οι οπαδοί του βυζαντινογέννητου συλλόγου αυξάνονται όλο και περισσότερο και αρχίζουν να ακολουθούν την ομάδα στα παιχνίδια που δίνει στη Βόρεια Ελλάδα (Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Δράμα, Σέρρες), ενώ πολλοί είναι εκείνοι που ταξιδεύουν για να την παρακολουθήσουν μέχρι και στην Αθήνα. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η παρουσία της Ξάνθης, αλλά και του Πανθρακικού στην Α’ Εθνική, επιβάλλει στην ΑΕΚ το αεροπορικό ταξίδι στην πρωτεύουσα του Έβρου όπου και βρίσκεται το μοναδικό αεροδρόμιο της Θράκης. Το γεγονός αυτό δίνει την ευκαιρία να εκτυλίσσονται σκηνές λατρείας κάθε φορά που προσγειώνεται η κιτρινόμαυρη αποστολή στο αεροδρόμιο «Δημόκριτος».

Με Original σφραγίδα

Σε μια πόλη με τόσο ισχυρό κιτρινόμαυρο πυρήνα η δημιουργία συνδέσμου οργανωμένων οπαδών ήταν ζήτημα χρόνου. Την ιστορία αναλαμβάνει να γράψει, όπως πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μια παρέα. Μια παρέα ανθρώπων ταγμένων στην υπηρεσία της Κιτρινόμαυρης Θεάς, που με κόπο και άφθονες θυσίες συγκεντρώνει ένα χρηματικό ποσό και νοικιάζει ένα χώρο στην οδό Εμπορίου. Το ημερολόγιο γράφει 1988 και ο σύνδεσμος «Original 21 ΑLEX/POLI Club» αποτελεί γεγονός. Παράλληλα οργανώνονται και οι πρώτες δύο «επίσημες» εκδρομές με πούλμαν σε Καυτατζόγλειο και Σέρρες. Στις επόμενες δύο δεκαετίες ο σύνδεσμος θα εξελιχτεί σε έναν από τους διασημότερους στην Ελλάδα, έχοντας οργανώσει εκδρομές σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας και μένοντας πιστός σε όλα τα τμήματα του συλλόγου, ειδικά στην «ΑΕΚ της Καρδιάς», το τμήμα βόλεϊ, που ανεβαίνει στην Αλεξανδρούπολη για να αγωνιστεί με τον τοπικό Εθνικό.

Οι δύο αγώνες της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ στην Αλεξανδρούπολη το 2001

Η 10^η Ιανουαρίου 2001 είναι μια μέρα που θα μείνει για πάντα στη συνείδηση του φίλαθλου κόσμου ως μια κατάμαυρη σελίδα στην ιστορία του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος διαιτητής Ποντίκης, άρχων του αγώνα ΑΕΚ-ΟΣΦΠ για το θεσμό του Κυπέλλου, κατακρεουργεί με μια απίστευτη διαιτησία-ντροπή τον Δικέφαλο ευνοώντας προκλητικότατα τους Πειραιώτες. Η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ καλεί τους παίκτες να σταματήσουν να αγωνίζονται επικαλούμενοι τους τραυματίες, ενώ οι οπαδοί εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο προκαλώντας επεισόδια. Το αποτέλεσμα ήταν η ΑΕΚ να χάσει το παιχνίδι στα χαρτιά και να της επιβληθεί τιμωρία αποκλεισμού της έδρας της για 4 αγωνιστικές.

Ως έδρα για τα 4 αυτά ματς η ΑΕΚ ήταν υποχρεωμένη να επιλέξει ένα γήπεδο εκτός Αττικής. Εκείνη την εποχή έλαμπε στην ομάδα το αστέρι ενός Αλεξανδρουπολίτη: του Ντέμη Νικολαϊδη. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το κυρίαρχο ΑΕΚτζήδικο στοιχείο στο λιμάνι του Βορρά δεν άφηνε περιθώριο για άλλη επιλογή. Έτσι στις 4 Φεβρουαρίου 2001 το όνειρο χιλιάδων ΑΕΚτζήδων γίνεται πραγματικότητα: η ΑΕΚ παρατάσσεται στο Δημοτικό Στάδιο Αλεξανδρούπολης για να αντιμετωπίσει στα πλαίσια της 17^ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος τον Αθηναϊκό! Οι δρόμοι βάφονται κιτρινόμαυροι, η ατμόσφαιρα δονείται από τις ζητωκραυγές «ΑΕΚ-ΑΕΚ» και οι κερκίδες γεμίζουν ασφυκτικά με 7000 κόσμο (αριθμός-ρεκόρ) που οδηγεί τους παίκτες της Ένωσης σε ανατροπή και νίκη με σκορ 2-1 (σκόρερ οι Τσάρτας-Ζήκος). Δύο εβδομάδες μετά το σκηνικό επαναλαμβάνεται. Αντίπαλος αυτή τη φορά ο Ιωνικός. Ο Ντέμης μπροστά στο κοινό του πραγματοποιεί εκπληκτική εμφάνιση και σκοράρει δύο φορές, στο 47^ο και 82^ο λεπτό. Λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης ο προπονητής τότε Τόνι Σαβέβσκι τον αποσύρει από το παιχνίδι, επιτρέποντάς του να γευτεί ένα ανεπανάληπτο «standing ovation» από τους οπαδούς.

Επόμενος αντίπαλος ήταν ο Ολυμπιακός. Η πόλη περίμενε με ανυπομονησία το μεγάλο ντέρμπι με τους φίλους της ΑΕΚ να πιστεύουν ακράδαντα στη νίκη, καθώς το «Φώτης Κοσμάς» θύμιζε το καμίνι της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου οι ερυθρόλευκοι λύγιζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Μέσα στο κλίμα της γενικότερης αισιοδοξίας υπήρξαν και οι ψίθυροι ορισμένων που ήταν πεπεισμένοι ότι το κατεστημένο δε θα επέτρεπε να διεξαχθεί ο αγώνας στην Αλεξανδρούπολη και να κινδυνεύσει με ήττα ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός. Και δυστυχώς δικαιώθηκαν. Η Αστυνομική Διεύθυνση Αλεξανδρούπολης κρίνει ξαφνικά το γήπεδο ακατάλληλο για διεξαγωγή σημαντικών ποδοσφαιρικών αγώνων και ζητά την άμεση μετάθεση του ντέρμπι. Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΑΕ σπεύδει να απαντήσει στην αίτηση της Αστυνομίας και με συνοπτικές διαδικασίες ορίζει ως έδρα της ΑΕΚ το Ηράκλειο παρά την και εκεί αντίδραση των αστυνομικών δυνάμεων. Ο επίσημος Ολυμπιακός τοποθετείται υπέρ της μετάθεσης του αγώνα, υποστηρίζοντας ότι το …χορτάρι(!) του γηπέδου της Αλεξανδρούπολης δεν είναι καλής ποιότητας, σε αντίθεση με αυτό του «Θ. Βαρδινογιάννης». Η διοίκηση της ΑΕΚ είναι ανήμπορη να αντιδράσει και έτσι στις 26 Φεβρουαρίου παρουσία και οπαδών του ΟΣΦΠ, σε «ουδέτερο» κλίμα ουσιαστικά και με την συνδρομή του διαιτητικού τρίο, η ΑΕΚ ηττάται στο Ηράκλειο με 1-2. Αντί επιλόγου η δήλωση του Ανδρέα Νινιάδη, ποδοσφαιριστή του ΟΣΦΠ στα «ΝΕΑ» στις 24/2/2001: «Και στη Νέα Φιλαδέλφεια να παίζαμε με την ΑΕΚ δεν θα είχαμε πρόβλημα. Στον αγωνιστικό χώρο θα φανεί ποια από τις δύο ομάδες είναι καλύτερη. Πάντως, είναι προτιμότερο που το ντέρμπι θα γίνει στο Ηράκλειο και όχι στην Αλεξανδρούπολη»…