Επιστροφή από την Έλβα

Με την άνετη νίκη της επί του Ψυχικού, η ΑΕΚ σφράγισε και τυπικά την επάνοδό της στην Α1 κατηγορία του μπάσκετ. Η επιτυχία συνοδεύτηκε από διθυραμβικούς τίτλους στα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ και social media: «Η Βασίλισσα ξαναφόρεσε το στέμμα της», «Η Βασίλισσα ξαναντύθηκε την πορφύρα της», «Στο θρόνο της και πάλι η Βασίλισσα»… Ας μην υπερβάλλουμε, γιατί υποβαθμίζουμε το μέγεθος του συλλόγου μας. Κανένα στέμμα δεν φόρεσε η Βασίλισσα. Αυτό θα γίνει όταν κατακτήσει ξανά κάποιον τίτλο, όπως έχει κάνει ήδη 13 φορές στο παρελθόν. Η περίπτωση της Ένωσης αυτή τη στιγμή θυμίζει τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη του 1815, όταν δραπέτευσε από την Έλβα, τον τόπο εξορίας του, και αποβιβάστηκε στη Γαλλία με σκοπό να ανατρέψει τους Βουρβώνους και να επανακτήσει το θρόνο του. Ομοίως και η ΑΕΚ: ήταν εξόριστη για τρία χρόνια σε ένα μέρος ανάξιο του ονόματός της (Β’ Εθνική και Α2) και μόλις επέστρεψε στο βασίλειό της (Α1). Παραμένει όμως έκπτωτη –το Ancien Régime (ΠΑΟ-ΟΣΦΠ) είναι ακόμα κυρίαρχο. Παρά ταύτα ούτε απαισιοδοξία χρειάζεται ούτε βιασύνη. Η ΑΕΚ οφείλει να σπεύσει βραδέως.

ΚΑΕ

Καταρχάς, το πρώτο ζήτημα που πρέπει να επιλυθεί εν όψει της συμμετοχής στην «επαγγελματική» κατηγορία είναι αυτό της «εξυγίανσης»: τι μέλλει γενέσθαι με τα χρέη και την τύχη της υφιστάμενης ΚΑΕ. Σε πρόσφατες δηλώσεις του στο Goal, ο γ.γ. της Ερασιτεχνικής, Αλέξης Αλεξίου τοποθετήθηκε επί του θέματος: «Η ΚΑΕ ΑΕΚ θα συσταθεί εκ νέου, με νέο ΑΦΜ, και θα έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Α1 αμέσως μετά τη λήξη του πρωταθλήματος. Η σύσταση της νέας ΑΕΚ δεν έχει καμία σχέση νομικά -σε πρώτη φάση- με την άλλη ΚΑΕ». Όσον αφορά την «άλλη», την παλιά ΚΑΕ, σύμφωνα πάντα με τον κ. Αλεξίου έχει διαταχθεί ήδη «η λύση της από το υπουργείο Ανάπτυξης κατόπιν διαδικασίας που κίνησε η Ερασιτεχνική ΑΕΚ. Με την ίδια απόφαση, μάλιστα, διατάχθηκε μετά τη λύση να πραγματοποιηθεί και η εκκαθάριση». Από τα συμφραζόμενα εικάζω πως η διαδικασία που ακολουθήθηκε είναι αυτή που προβλέπεται στο άρθρο 48 παρ.1 εδ.δ΄ του Ν.2190/1920 περί Ανωνύμων Εταιριών: «Η εταιρία μπορεί να λυθεί με δικαστική απόφαση μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον εάν η εταιρία δεν έχει υποβάλει προς καταχώριση οικονομικές καταστάσεις τριών τουλάχιστον συνεχών διαχειριστικών χρήσεων, εγκεκριμένες από τη γενική συνέλευση. Έννομο συμφέρον έχει και ο Υπουργός Ανάπτυξης ή η κατά περίπτωση αρμόδια εποπτεύουσα αρχή». Η ΚΑΕ ΑΕΚ έχει να δημοσιεύσει ισολογισμό από το 2007, πολύ παραπάνω δηλαδή από 3 χρόνια. Γεννιέται εδώ μια εύλογη απορία: γιατί δεν προτιμήθηκε το προπέρσινο καλοκαίρι αυτή η οδός και αντ’ αυτής η ομάδα υποβιβάστηκε οικειοθελώς στη Β’ Εθνική; Ποιο το κέρδος; Για όσους σκεφτούν ότι «πρέπει να είσαι ΚΑΕ για να συμμετάσχεις στην Α2», να επισημάνω ότι φέτος αγωνιστήκαμε στην κατηγορία ως ΤΑΚ. Τι μας εμπόδισε να δηλώσουμε το ίδιο και πρόπερσι; Παρόμοιους γόνιμους, αυθεντικούς και φυσικά όχι κακοπροαίρετους προβληματιμσούς μπορείτε να διαβάσετε στο ΑΕΚ Internet Fan Club. Eν πάση περιπτώσει, επαναλαμβάνω πως όλα αυτά είναι απλά εικασίες (πιθανότατα εντελώς άστοχες) ενός οπαδού που προσπαθεί -με την περιορισμένη πληροφόρηση που απολαμβάνουν οι οπαδοί- να ερμηνεύσει τα τεκταινόμενα. Ο γέγονε γέγονε. Το ενθαρρυντικό είναι ότι το δίδυμο Κοτσάτος-Αλεξίου διαβεβαιώνει επανειλημμένως πως η Ένωση θα αγωνιστεί στην Α1 «καθαρή» και χωρίς προβλήματα. Γιατί το βρίσκω ενθαρρυντικό; Επειδή πιστεύω πως ο κιτρινόμαυρος λαός, παρά τις μαζοχιστικές τάσεις που έχει επιδείξει και παρά την Ιώβεια υπομονή του, δε θα αντέξει ενδεχόμενο φιάσκο στην υπόθεση της Βασίλισσας και θα εκραγεί. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο ασφαλώς θα το έχουν υπόψη τους οι κύριοι Κοτσάτος-Αλεξίου και σίγουρα δε θα επαναπαύονταν σε εμπόριο ελπίδας, διακινδυνεύοντας την υπόληψή τους.

Έδρα

Είναι πολύ σημαντικό η Βασίλισσα (όπως και τα υπόλοιπα βέβαια τμήματα της ΑΕΚ) να αποκτήσει μόνιμη στέγη και να σταματήσει να περιπλανιέται στα διάφορα κλειστά της Αττικής ως προσφυγοπούλα. Το «Γεώργιος Μόσχος» ελέω Γρανίτσα δεν υπάρχει πια και ούτε πρόκειται να ξαναχτιστεί, αφού στο ιδιόκτητο οικόπεδο της Ερασιτεχνικής θα ανεγερθεί μόνο ποδοσφαιρικό γήπεδο. Το δε περιβόητο «μπαλόνι» που θα στηνόταν στην έκταση «Μπριτάνια» φαίνεται πως ήταν γεμάτο με ήλιον, το πήρε ο αέρας και το εξαφάνισε… Έτσι η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί μακριά από τα «Άγια Χώματα της ΝΦ» (όπως αποκαλούσαν την περιοχή εξέχοντες «ΑΕΚάρχες» την περίοδο 2004-2008, λες και η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα της Πόλης, αλλά κάποιας αθηναϊκής γειτονιάς – παρεμπιπτόντως η ιερότητα των χωμάτων φαίνεται πως εξαντλείται στο ποδόσφαιρο). Ευχής έργον θα ήταν να επιτευχθεί κάποια συμφωνία εκμίσθωσης με τα Ολυμπιακά Ακίνητα είτε στο Γαλάτσι, είτε στο Ελληνικό ή στα Λιόσια, τα οποία μένουν σε μεγάλο -έως και απόλυτο- βαθμό ανεκμετάλλευτα εδώ και χρόνια. Πρόκειται για γήπεδα σύγχρονα και ευρύχωρα που προσφέρονται (επιτέλους!) και για οικογένειες και μικρά παιδιά που τόσο έχουν λείψει από το μπάσκετ της ΑΕΚ. Τα κλειστά-κλουβιά των λίγων προνομιούχων και των «ταλιμπάν» που σουλατσάρουν στο παρκέ, έτοιμοι να τραμπουκίσουν τους αντιπάλους αν προηγηθούν στο σκορ, πρέπει να περάσουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ευτυχώς η διοίκηση της Ερασιτεχνικής φαίνεται πως έχει κάνει κάποιες πρώτες προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση.

Αγωνιστικά

Κρίσιμο βεβαίως είναι και το ζήτημα της οικοδόμησης ενός ανταγωνιστικού ρόστερ. Στην παρούσα φάση θα ήταν λάθος να σπαταληθούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για «έτοιμους», «φτασμένους» παίκτες, με την προοπτική να κοντράρουμε άμεσα, μέσα σε μία μόλις σαιζόν, το πρασινοκόκκινο δίπολο. Οι «απαταιώνιοι» διαθέτουν τόσο τις καλοδουλεμένες ομάδες όσο και την απαραίτητη εμπειρία για να αντιμετωπίσουν επιτυχώς μια πρόκληση από έναν αντίπαλο-«πυροτέχνημα». Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πόσο ευδιάκριτος είναι ο κίνδυνος για την ΑΕΚ να δημιουργηθεί μια νέα μαύρη τρύπα στα οικονομικά της, ένα μόλις χρόνο μετά την πολυπόθητη εξυγίανσή της. Φρονώ λοιπόν πως το βάρος πρέπει να δοθεί στην ανέρευση νέων, εξελίξιμων ταλέντων. Να πραγματοποιηθεί ενδελεχές scouting σε όλα τα μικρά εθνικά κλιμάκια. Να γίνει η ΑΕΚ ελκυστική για κάθε νέο, φιλόδοξο Έλληνα καλαθοσφαιριστή που στον ΠΑΟ ή στον ΟΣΦΠ θα αναγκαζόταν να βλέπει τη σκιά των ακριβοπληρωμένων ξένων «ονομάτων». Υπάρχουν στο παρελθόν παραδείγματα προς μίμηση. Το καλοκαίρι του 1995, μια από τις πρώτες κινήσεις της νέας –τότε- διοίκησης Φιλίππου ήταν το «παιδομάζωμα» από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Εθνική Εφήβων. Χατζής, Κακιούζης και Μπαρλάς ντύθηκαν στα κιτρινόμαυρα και τουλάχιστον οι δύο πρώτοι κατάφεραν να εξελιχθούν σε Hall of Famers της ΑΕΚτζήδικης μπασκετικής ιστορίας. Το 1998 προστέθηκε στη συνταγή ο μέχρι τότε άγνωστος 21χρονος Δήμος Ντικούδης από τη Λάρισα, το 2000 ο 17χρονος Νίκος Ζήσης, το 2001 ο 18χρονος Γιάννης Μπουρούσης. Όλοι μετέπειτα Πρωταθλητές Ευρώπης. Με ανάλογες κινήσεις λοιπόν, με την προσθήκη κάποιων επιλεγμένων ξένων και με την παραμονή ορισμένων παικτών που έχουν δείξει ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε επίπεδο Α1 (Καράμπουλας, Πολυτάρχου, Γκιζόγιαννης μια προσωπική εκτίμηση), είναι εφικτό να δημιουργηθεί μια ομάδα ικανή να παγιωθεί στις θέσεις 3-6, χωρίς παράλληλα να παράγει χρέη. Σιγά-σιγά, όταν τα ταλέντα ωριμάσουν και γίνουν παίκτες α’ γραμμής θα είναι ικανή να «χτυπήσει» στα ίσια κάθε κούπα.

Γυναικείο τμήμα

Έντονη φημολογία έχει αναπτυχθεί τον τελευταίο χρόνο περί δημιουργίας γυναικείου τμήματος μπάσκετ, κατόπιν συγχωνεύσεως με κάποια «έτοιμη» ομάδα που αγωνίζεται στην γυναικεία Α1 ή Α2. Μια τέτοια κίνηση τη θεωρώ άκαιρη και ηθικά αμφιλεγόμενη. Κατά τη γνώμη μου προέχει η υγεία των υπαρχόντων 9 τμημάτων της Ερασιτεχνικής. Η διατήρησή τους σε ανταγωνιστικό, αξιοπρεπές επίπεδο. Οι πληρωμές των αθλητών, αθλητριών και στελεχών του σωματείου. Όταν εξασφαλιστεί το μέλλον όλων των υπαρχόντων τμημάτων, όταν εξοφληθούν τα χρωστούμενα σε όλο το έμψυχο δυναμικό του σωματείου, όταν τακτοποιηθούν τα όποια χρέη προς τρίτους ή το Δημόσιο, τότε ευχαρίστως να ιδρυθεί και γυναικείο μπάσκετ και γυναικείο ποδόσφαιρο και γυναικείο χάντμπολ και οτιδήποτε άλλο. Ξέρω πως πολλοί συνοπαδοί μας ενθουσιάζονται με μία ελαφρά τη καρδία απόφαση να ιδρυθεί ένα καινούριο τμήμα σε ένα μη προβεβλημένο άθλημα, καθώς προσβλέπουν σε ανύπαρκτο ανταγωνισμό και ενδεχόμενες εύκολες κατακτήσεις τροπαίων. Θυμηθείτε: δεν είμαστε γαύροι ή βάζελοι που τσακώνονται πάνω από τα PC για το ποιος έχει τους περισσότερους τίτλους στο μπάντμιντον ή το τάβλι, σαν άλλοι πιτσιρικάδες που συλλέγουν τάπες και χαρτάκια και κοκορεύονται για το μέγεθος της συλλογής τους. Για τον ΑΕΚτζή πάνω απ’ όλα θα πρέπει να τίθεται η αξιοπρέπεια. Όσο για τους οπαδούς-«ματάκηδες» που προσδοκούν άλλου είδους «θέαμα», να τους πληροφορήσω πως «θεαματικότερες», από αυτήν την ...άποψη, αθλήτριες από τις βολεϊμπολίστριες δεν υπάρχουν. Καμία μπασκετμπολίστρια, καμία ποδοσφαιρίστρια. Ήδη διαθέτουμε τέτοιο τμήμα, με ιστορία 20 χρόνων, ανταγωνιστικό που αξίζει όλη μας τη στήριξη.

ΥΓ: Στην εισαγωγή παραλλήλισα την ΑΕΚ με τον Ναπολέοντα. Επιστρέφοντας από την Έλβα, ο Βοναπάρτης ανακατέλαβε θριαμβευτικά το θρόνο του. Μέσα σε 100 μέρες όμως γνώρισε το Βατερλώ του. Όταν λοιπόν με το καλό η Βασίλισσα επιστρέψει στους τίτλους και τις διακρίσεις και καταστεί ξανά πρωταγωνίστρια δύναμη του ελληνικού μπάσκετ, οφείλουμε να μην επαναπαυτούμε με την εφήμερη χαρά, να την διατηρήσουμε ψηλά και να μην την αφήσουμε να έχει την ίδια μοίρα.