Η Ιστορία της ΑΕΚ

Η Σμύρνη στις φλόγες

Δύο χρόνια έχουν περάσει από τον τραγικό Αύγουστο του 1922, όταν η τρισχιλιετής παρουσία του Ελληνισμού στην Ανατολή έσβηνε μέσα στο αίμα και τη φωτιά. Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη, την Ιωνία, τον Πόντο, την Καππαδοκία, έχοντας χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τα σπίτια και τις περιουσίες τους, στοιβάζονται τώρα ως πρόσφυγες στις συνοικίες και τα περίχωρα της Αθήνας, αντιμετωπίζοντας την πείνα, τις στερήσεις και τις λοιμώδεις ασθένειες. Κι όμως, πρώτο μέλημά τους δεν αποτελεί η επιβίωσή τους και το πού θα στεγάσουν τη φτώχεια τους, αλλά η διατήρηση και μεταλαμπάδευση των εθίμων, των παραδόσεων και των αξιών τους, η σωτηρία του πολιτισμού τους. Ενός πολιτισμού θαυμαστού που σύμφωνα με τον Ελευθέριο Βενιζέλο καθιστούσε τους Έλληνες της Ανατολίας το «αγνότερο τμήμα της ελληνικής φυλής». Προέβαλλε λοιπόν επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας φορέων που θα ένωναν τους πρόσφυγες και θα επιτύγχαναν αυτούς ακριβώς τους σκοπούς.

Κώστας Σπανούδης

Για τον Κωνσταντίνο Σπανούδη, τους Αιμίλιο και Μενέλαο Ιωνά, τον Κώστα Δημόπουλο, το Μενέλαο Καροτσιέρη, τον Τιμολέοντα Τάγαρη, το Μίλτο Ιερεμιάδη και τον Στέφανο Κεχαγιά, μια παρέα προσφύγων από την Πόλη που ασχολούνταν με τον αθλητισμό, τέθηκε ως βασικός στόχος μετά την εγκατάστασή τους στην Αθήνα, η δημιουργία ενός συλλόγου, που θα συγκέντρωνε υπό τη σκέπη του πρώην αθλητές των ελληνικών σωματείων της Πόλης (Πέρα Κλουμπ, Ένωσης Ταταούλων, Ερμή Γαλατά, Μέγα Αλέξανδρου και άλλων) και θα συνέχιζε έτσι την πλούσια αθλητική παράδοση των Κωνσταντινουπολιτών. Η ιδέα μετουσιώθηκε σε πράξη το βράδυ της 13ης Απριλίου 1924, στο πατάρι του καταστήματος αθλητικών ειδών των αδελφών Ιωνά, στη στοά «Λουξ» της οδού Βερανζέρου. Μετά από πολύωρη συνέλευση αποφασίστηκε η ίδρυση σωματείου που θα ονομαζόταν «Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως», εν συντομία «ΑΕΚ» και θα έφερε ως έμβλημά του τον βυζαντινό Δικέφαλο Αετό, σύμβολο συνυφασμένο με τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Ως χρώματα επιλέχθηκαν το κίτρινο και το μαύρο˙ άλλη μια παραπομπή στην βυζαντινή παράδοση και τις χαμένες πατρίδες. Πρώτη στέγη του συλλόγου αποτέλεσαν τα γραφεία της ΧΑΝ στην οδό Μητροπόλεως. Εκεί, στις 30 Μαϊου 1924, η προσωρινή διοικούσα επιτροπή συνέταξε το καταστατικό και εξέλεξε το πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο. Πρώτος πρόεδρος της ΑΕΚ εκλέχτηκε ο Κωνσταντίνος Σπανούδης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Νικηφόρος Ελεόπουλος. Το καταστατικό κατατέθηκε στις 2 Ιουλίου 1924 και εγκρίθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών στις 18 Σεπτεμβρίου 1924, με την υπ' αριθμόν 3844 απόφασή του. Η ΑΕΚ αναγνωρίστηκε επίσημα από τον ΣΕΓΑΣ (που ήταν η μοναδική ομοσπονδία εκείνη την εποχή) τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Το 1930 μετά από άδεια του πρωθυπουργού τότε Ελευθέριου Βενιζέλου, παραχωρήθηκε στην ΑΕΚ μια έκταση στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας για να στεγάσει τα τμήματά της. Το ταξίδι προς τη δόξα μόλις ξεκινούσε...

ΜΕΡΟΣ Α΄ : ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Οι πρώτες επιτυχίες

ΑΕΚ δεκαετία '30

Ένα από τα τρία αρχικά τμήματα της νεοϊδρυθείσας ΑΕΚ ήταν το ποδοσφαιρικό. Το ποδόσφαιρο άλλωστε ήδη από την δεκαετία του 1910 είχε καθιερωθεί ως το δημοφιλέστερο άθλημα των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης. Πολλοί από τους παίκτες που συνέθεσαν την πρώτη ομάδα της ΑΕΚ έπαιζαν προηγουμένως στην πολίτικη Πέρα Κλουμπ.

Κλεάνθης Μαρόπουλος

Ο πρώτος αγώνας που έδωσε η ΑΕΚ έλαβε χώρα στο Φάληρο, κόντρα στον Πειραϊκό, πρόγονο του Ολυμπιακού και έληξε με νικητή το Δικέφαλο με σκορ 3-2. Τη σεζόν 1931-32 ήρθε και ο πρώτος τίτλος, το Κύπελλο Ελλάδος με νίκη στον τελικό επί του Άρη. Αστέρι της ομάδας ήταν ο Κώστας Νεγρεπόντης, πρώην ποδοσφαιριστής της Πέρα Κλουμπ τις δεκαετίες 1910 και 1920. Επτά χρόνια αργότερα, το 1939, με πρωταγωνιστές τους Κλεάνθη Μαρόπουλο, Τρύφωνα Τζανετή, Αλέκο Χατζησταυρίδη, Μιχάλη Δελαβίνια και Γιώργο Μάγειρα και αποδίδοντας εξαιρετικό για την εποχή ποδόσφαιρο, η ΑΕΚ κατακτά το νταμπλ (η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα που το κατάφερε) και προσθέτει ακόμα ένα πρωτάθλημα στην τροπαιοθήκη της την επόμενη χρονιά. Το ξεκίνημα της περιόδου 1940-41 βρίσκει και πάλι την Ένωση στην κορυφή, έχοντας μάλιστα συντρίψει τον συνδιεκδικητή ΟΣΦΠ με σκορ 7-3 σε φιλικό αγώνα προετοιμασίας. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος όμως χτυπά το κατώφλι της Ελλάδας και ανακόπτει την πορεία μιας ομάδας που θα μπορούσε να χτίσει μια άνευ προηγουμένου ποδοσφαιρική δυναστεία...

Οι πρώτοι μεταπολεμικοί τίτλοι

ΑΕΚ αρχές δεκαετίας του '50

Στο πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα, αυτό της περιόδου 1945-46, η ΑΕΚ εμφανίζεται και πάλι ισχυρή αλλά δεν καταφέρνει να διατηρήσει το στέμμα της και τερματίζει 2η πίσω από τον Άρη. Ακολουθεί μια δύσκολη περίοδος, με την ΑΕΚ να μένει στην σκιά των αιώνιων αντιπάλων της, Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού, που κυριαρχούν στο πρωτάθλημα. Η διάκριση θα έρθει στο θεσμό του κυπέλλου. Τη διετία 1949-1950, με προπονητή τον Άγγλο Τζακ Μπίμπι (ο οποίος έφερε στην Ελλάδα τους αριθμούς στις φανέλες) και αστέρια τους Πατάκα, Πούλη, Εμμανουηλίδη, που πλαισιώνονται από τους βετεράνους πια Μαρόπουλο και Τζανετή, η ΑΕΚ θα αναδειχτεί κυπελλούχος Ελλάδας νικώντας στους τελικούς τον Παναθηναϊκό με 2-1 και τον Άρη με 4-0. Ο θρίαμβος θα επαναληφθεί το 1956, αυτή τη φορά απέναντι στον Ολυμπιακό, με σκορ 2-1 και μεγάλο πρωταγωνιστή τον Γιάννη Κανάκη.

Πρωταθλήτρια Α’ Εθνικής

Κώστας Νεστορίδης

Το 1955 έρχεται στην ΑΕΚ από τον Πανιώνιο, ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Κώστας Νεστορίδης. Για να φορέσει όμως τη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος, θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι το 1957, καθώς η ΕΠΟ του επιβάλλει διετή αποκλεισμό, επειδή για την μεταγραφή του στην Ένωση, δεν είχε δώσει τη συγκατάθεσή του ο σύλλογος της Νέας Σμύρνης. Σαν να ήθελε να αναπληρώσει το χαμένο πολύτιμο χρόνο, ο Νεστορίδης ξεκινά να σκοράρει ακατάπαυστα και αναδεικνύεται 5 συνεχόμενες χρονιές (1959-1963) πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος.

Η σύνθεση της ΑΕΚ το 1965

Το καλοκαίρι του 1962 καταφθάνει στην ΑΕΚ από τη Βέροια ο κορυφαίος, κατά πολλούς, Έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα, ο Μίμης Παπαϊωάννου. Το δίδυμο Νεστορίδη-Παπαϊωάννου, πλαισιωμένο από άσους όπως οι Σταματιάδης, Σοφιανίδης, Σεραφείδης, θα οδηγήσει το 1963 την Ένωση στην κορυφή του πρωταθλήματος, το οποίο από τη σεζόν 1959-60 διεξάγεται με τη μορφή ενιαίας εθνικής κατηγορίας. Ακολουθούν δύο «ξεκούραστες» κατακτήσεις κυπέλλου, το 1964 και το 1966. Το 1964 η ΑΕΚ περιμένει στον τελικό τον νικητή του ζευγαριού ΟΣΦΠ-ΠΑΟ. Ο ημιτελικός διακόπτεται λόγω επεισοδίων και δεν επαναλαμβάνεται με αποτέλεσμα η ΑΕΚ, ως μοναδική φιναλίστ, να αναδειχτεί και κυπελλούχος. Το 1966 στον τελικό έχουν προκριθεί ΑΕΚ και Ολυμπιακός, όμως ο προπονητής του Ολυμπιακού Μπούκοβι, αποσύρει την ομάδα του με δικαιολογία πως θέλει να την προετοιμάσει για τους επικείμενους ευρωπαϊκούς αγώνες. Η ΑΕΚ θα κατακτήσει τον τίτλο με 2-0 άνευ αγώνος. Οι επιτυχίες συνεχίζονται με την κατάκτηση δύο ακόμα πρωταθλημάτων, το 1968 και το 1971 και με μια πορεία ως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1969. Μέλη της ομάδας αυτήν την εποχή αποτελούν μεταξύ άλλων οι Παπαϊωάννου, Σκευοφύλακας, Νικολαϊδης, Καραφέσκος, Μπαλόπουλος, Πομώνης, Σεραφείδης, Βασιλείου, Κεφαλίδης, Βεντούρης και Παπαγεωργίου.

Η χρυσή εποχή του Λουκά Μπάρλου

Ο Πρόεδρος των προέδρων, Λουκάς Μπάρλος

Την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 1971 ακολουθεί μια περίοδος οικονομικής δυσπραγίας και αγωνιστικής παρακμής, με αποτέλεσμα η άλλοτε κραταιά Ένωση να παλεύει πλέον για την έξοδό της στο Κύπελλο Ουέφα. Τον ρου της κιτρινόμαυρης ιστορίας έρχεται να αλλάξει ένας μέχρι πρότινος φίλος του Άρη, ο Λουκάς Μπάρλος. Βιομήχανος στο επάγγελμα, ο Μπάρλος αναλαμβάνει τις τύχες της ΑΕΚ τη σεζόν 1974-75 και αφοσιώνεται ψυχή τε και σώματι στην υπηρεσία του μεγαλείου της. Προσλαμβάνει ως προπονητή τον Φράντισεκ Φάντροκ, αρχιτέκτονα της Εθνικής Ολλανδίας του «total football» και δαπανώντας τεράστια για την εποχή ποσά, φέρνει στην ομάδα τους καλύτερους παίκτες που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά: Θωμά Μαύρο, Χρήστο Αρδίζογλου, Τάκη Νικολούδη, Γιώργο Δέδε, Βάλτερ Βάγκνερ, Νίκο Χρηστίδη, Μπάμπη Ιντζόγλου. Όλοι αυτοί μαζί με τους ήδη υπάρχοντες στο ρόστερ Μίμη Παπαϊωάννου, Λάκη Στεργιούδα, Τάσο Κωνσταντίνου, Παντελή Νικολάου, Πέτρο Ραβούση, οδηγούν την ΑΕΚ, το 1977, στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ουέφα, αποκλείοντας διαδοχικά τις Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου και Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, πριν υποκύψουν απέναντι στη μετέπειτα νικήτρια του θεσμού Γιουβέντους.

Η ΑΕΚ νταμπλούχος 1978

Την επόμενη σεζόν, με τον Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι στο τιμόνι και με την προσθήκη του κορυφαίου Σέρβου σέντερ φορ Ντούσαν Μπάγεβιτς και του Ουρουγουανού μέσου Μίλτον Βιέρα, η ΑΕΚ ισχυροποιείται ακόμα περισσότερο και επαναλαμβάνει τον θρίαμβο του 1939, πετυχαίνοντας το νταμπλ. Στο δρόμο για την κατάκτηση του κυπέλλου μάλιστα, συντρίβει στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Ολυμπιακό με σκορ 6-1. Το 1979 με την ενίσχυση του Μίμη Δομάζου και υπό την καθοδήγηση του πρώην άσου της Ανδρέα Σταματιάδη, που αναλαμβάνει μεσούσης της χρονιάς από τον Φέρεντς Πούσκας, η ΑΕΚ διατηρεί τα σκήπτρα της στο πρωτάθλημα αλλά χάνει την ευκαιρία για δεύτερο συνεχόμενο νταμπλ, ηττώμενη στην τελικό κυπέλλου από τον Πανιώνιο. Εκτός από τις αγωνιστικές επιτυχίες, επί προεδρίας Λουκά Μπάρλου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες κατασκευής των εξεδρών του γηπέδου της ΑΕΚ με την ανέγερση της περίφημης «σκεπαστής». Από την Ακαδημία της ομάδας αναδείχθηκαν πολλά ταλέντα ανάμεσά τους και ποδοσφαιριστές που στελέχωσαν αργότερα την πρώτη ομάδα, όπως ο Στέλιος Μανωλάς, ο Σπύρος Οικονομόπουλος, ο Βαγγέλης Βλάχος, ο Λύσανδρος Γεωργαμλής και άλλοι.

Θωμάς Μαύρος

Τα «πέτρινα χρόνια»

Η δεκαετία του 1980 είναι μία από τις χειρότερες περιόδους της ιστορίας της ΑΕΚ. Οι διοικήσεις που διαδέχονται τον Λουκά Μπάρλο (η αγάπη και η αφοσίωση του οποίου στην ΑΕΚ τον έχουν οδηγήσει σε χρεοκοπία), αποδεικνύονται ανίκανες να κυβερνήσουν ορθά το κιτρινόμαυρο καράβι, ενώ την ίδια στιγμή η ομάδα (με εξαίρεση την κατάκτηση του κυπέλλου του 1983) πραγματοποιεί τραγικές σεζόν τερματίζοντας μέχρι και 7η στο πρωτάθλημα. Μέσα στο ζοφερό αυτό σκηνικό, αχτίδα φωτός για τους ΑΕΚτζήδες αποτελεί ένας παίκτης: ο Θωμάς Μαύρος. Καταξιωμένος ήδη από τις κατακτήσεις τίτλων και ατομικών διακρίσεων στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, ο Θωμάς δεν εγκαταλείπει την ΑΕΚ σ’ αυτήν την δύσκολη εποχή, αναλαμβάνει ηγέτης εντός του αγωνιστικού χώρου και με τα αμέτρητα γκολ του, ειδικά αυτά στα ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό, κρατά ψηλά τη σημαία με το Δικέφαλο. Το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας δονείται κάθε Κυριακή από την ιαχή: «Ποιος, ποιος, ποιος; Ο Μαύρος ο Θεός!». Κι όμως, παρά την τεράστια προσφορά του και την αγάπη του για το σύλλογο, ο Θωμάς θα απομακρυνθεί από την ΑΕΚ το 1987 ως «ακατάλληλος» και «παλαίμαχος». Ο ίδιος θα φροντίσει να αποδείξει τη φαιδρότητα της απόφασης διοίκησης και προπονητή της ΑΕΚ, αναδεικνυόμενος ακόμα μία φορά πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με τη φανέλα του Πανιωνίου και κλείνοντας την καριέρα του ως πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Α’ Εθνική με 260 τέρματα. Ουδείς προφήτης στον τόπο του...

Εποχή Ντούσαν Μπάγεβιτς - Μια «δεύτερη Βυζαντινή Αυτοκρατορία»

Ντούσαν Μπάγεβιτς

Ο άνθρωπος που κατάφερε να βγάλει την ΑΕΚ από τα «πέτρινα χρόνια» και να την επαναφέρει στο δρόμο της δόξας ακούει στο όνομα Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ο παλιός άσος της ομάδας ανέλαβε προπονητής της το καλοκαίρι του 1988 και στην πρώτη του κιόλας χρονιά, εφαρμόζοντας εξαιρετικές τακτικές και αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες των παικτών του, την ανέδειξε πρωταθλήτρια (αλησμόνητο το γκολ του Τάκη Καραγκιοζόπουλου στο ματς της προτελευταίας αγωνιστικής κόντρα στον ΟΣΦΠ που σφράγισε τον τίτλο). Μέχρι και το 1996 ακολούθησαν άλλοι έξι τίτλοι: 3 σερί πρωταθλήματα (1992, 1993, 1994), ένα κύπελλο (το 1996 με σκορ ρεκόρ στον τελικό, 7-1 τον Απόλλωνα), ένα σούπερ καπ (το 1989, κόντρα στον ΠΑΟ) και ένα λιγκ καπ (το 1990, κόντρα στον Ολυμπιακό).

Η πρωταθλήτρια του 1994

Την περίοδο αυτή υπό τις οδηγίες του Μπάγεβιτς αγωνίστηκαν στην ΑΕΚ μερικοί από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου: ο καλύτερος Έλληνας αμυντικός όλων των εποχών Στέλιος Μανωλάς, ο κορυφαίος, σε προσφορά, ξένος που αγωνίστηκε στην Ελλάδα Τόνι Σαβέβσκι, το τελευταίο μεγάλο 10άρι του ελληνικού ποδοσφαίρου Βασίλης Τσάρτας, οι αρχισκόρερ Βασίλης Δημητριάδης, Ντανιέλ Μπατίστα, Αλέκος Αλεξανδρής, Χρήστος Κωστής, Δημήτρης Σαραβάκος, οι ικανότατοι μεσοεπιθετικοί Μίροσλαβ Οκόνσκι, Γιώργος Σαββίδης και Τιμούρ Κετσπάγια, ο κορυφαίος αμυντικός χαφ, πρωταθλητής Ευρώπης με τον Ερυθρό Αστέρα, Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, οι πληρέστατοι πλάγιοι μπακ Μιχάλης Κασάπης και Βασίλης Μπορμπόκης και οι εξαιρετικοί τερματοφύλακες Σπύρος Οικονομόπουλος, Αντώνης Μήνου και Ηλίας Ατματζίδης. Το συγκρότημα του Μπάγεβιτς συνδύασε την κατάκτηση τίτλων και τις ευρωπαϊκές επιτυχίες (συμμετοχή σε όμιλο Champions’ League τη σεζόν 1994-95) με ποδόσφαιρο ασύλληπτης ομορφιάς και ποιότητας κερδίζοντας την αγάπη του φίλαθλου κόσμου και τον σεβασμό των αντιπάλων της. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έψαχναν στην «μαύρη αγορά» για ένα εισιτήριο για να παρακολουθήσουν την ΑΕΚ...

Στη δίνη της «παράγκας»

Επεισόδια μετά τον αγώνα Κυπέλλου ΑΕΚ-ΟΣΦΠ (2001)

Το ελληνικό ποδόσφαιρο ανέκαθεν συγκλονιζόταν από μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα, υποθέσεις δωροδοκιών και παραβιάσεις κανονισμών και χαρακτηριζόταν από διαιτητική εύνοια προς τους θεωρητικά «ισχυρούς». Η σεζόν όμως 1996-97 σηματοδότησε το ξεκίνημα μιας νέας, άνευ προηγουμένου εποχής, όπου το παρασκήνιο κυριάρχησε ολοκληρωτικά και διέλυσε οποιαδήποτε έννοια ευγενούς άμιλλας και ανταγωνισμού, καθορίζοντας τα αποτελέσματα δεκάδων αγώνων και διορίζοντας -κυριολεκτικά- πρωταθλητή τον Ολυμπιακό. Η ΑΕΚ, που προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ της φυγής του Ντούσαν Μπάγεβιτς για τον ΟΣΦΠ, της «προδοσίας» όπως χαρακτηρίστηκε από μεγάλο μέρος των οπαδών της, συνέχισε να διεκδικεί τα πρωταθλήματα και να αποδίδει όμορφο ποδόσφαιρο, αντιστεκόμενη στο νέο σάπιο κατεστημένο που είχε επιβάλει η πειραϊκή ΠΑΕ. Προσωποποίηση αυτής της αντίστασης έγινε ένας νεαρός βραχύσωμος επιθετικός από την Αλεξανδρούπολη, που το καλοκαίρι του 1996 απέρριψε τη λευκή επιταγή του Σωκράτη Κόκκαλη για να ντυθεί στα ερυθρόλευκα και επέλεξε το δρόμο της καρδιάς του που του υπαγόρευε να φορέσει το δοξασμένο Δικέφαλο Αετό στο στήθος. Το όνομά του: Ντέμης Νικολαϊδης.

ΑΕΚ 2-0 ΟΣΦΠ, 1999

Πλαισιωμένος από τους εναπομείναντες αστέρες της εποχής Μπάγεβιτς, τους Ατματζίδη, Κασάπη, Κωστή, Μπατίστα και αργότερα με την προσθήκη σπουδαίων ποδοσφαιριστών όπως ο Ζαγοράκης, ο Ζήκος, ο Δέλλας, ο Γκαμάρα και με την επάνοδο του «μάγου» Τσάρτα (που είχε μεταγραφεί στη Σεβίλλη), ο Ντέμης χτίζει μια εξαιρετική παράδοση κόντρα στον ΟΣΦΠ, σκοράροντας κάθε σαιζόν εναντίον του και οδηγώντας την Ένωση σε 9 νίκες σε βάρος του μεγάλου αντιπάλου της μέσα σε 7 χρόνια. Κατακτώνται παράλληλα 4 τίτλοι, ένα σούπερ καπ το 1996 και τρία κύπελλα, τις χρονιές 1997, 2000 και 2002 με αντιπάλους τους ΠΑΟ, Ιωνικό και ΟΣΦΠ αντίστοιχα. Δεν λείπουν αυτήν την περίοδο και οι ευρωπαϊκές διακρίσεις. Δύο συνεχόμενες χρονιές, το 1997 και το 1998 η ΑΕΚ φτάνει στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ενώ τη σεζόν 2002-03, με προπονητή τον Μπάγεβιτς που επιστρέφει εν μέσω κλίματος διχασμού, ολοκληρώνει αήττητη τις υποχρεώσεις της στο Champions’ League κόντρα σε μεγαθήρια όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Ρόμα και φτάνει ως τους «16» του Κυπέλλου Ουέφα.
Η περίοδος της «πρώτης παράγκας» θα κλείσει με άλλο ένα σοβαρό πλήγμα στο οικοδόμημα της ΑΕΚ. Το Μάιο του 2003 η διοίκηση Γρανίτσα αποφασίζει να γκρεμίσει το «Στάδιο Νίκος Γκούμας», το γήπεδο-έδρα της ομάδας από το 1930, στηριζόμενη στις υποσχέσεις της τότε κυβέρνησης για ανέγερση νέου σύγχρονου σταδίου στον ίδιο χώρο, στα πλαίσια των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Οι υποσχέσεις όμως μένουν στα χαρτιά, στο φάκελο των Ολυμπιακών Έργων μπαίνει το «Στάδιο Καραϊσκάκη» του ΟΣΦΠ και η ΑΕΚ μένει άστεγη, παίρνοντας 81 χρόνια μετά και πάλι το δρόμο της προσφυγιάς. Αυτή τη φορά για τα Άνω Λιόσια, τη Νέα Σμύρνη, το Μαρούσι…

Όταν η ΑΕΚ νίκησε τις βόμβες…

Παρτιζάν - ΑΕΚ, 7/4/1999

Μέσα στη μαύρη -για το ελληνικό ποδόσφαιρο- εποχή της «παράγκας», η ΑΕΚ γράφει μια ολόχρυση σελίδα στην ένδοξη ιστορία της. Στις 7 Απριλίου του 1999 ταξιδεύει στο δοκιμαζόμενο από τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς Βελιγράδι για να δώσει φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν, αποδεικνύοντας έμπρακτα την συμπαράστασή της προς τον αγωνιζόμενο σερβικό λαό. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στο δράμα των αδελφών Σέρβων, ένας σύλλογος γεννημένος από τον πόνο και τις στάχτες μιας καταστροφής; Η υποδοχή που επιφυλάσσεται στην ΑΕΚ είναι αποθεωτική. Στα σύνορα ο ίδιος ο Σέρβος Πρόεδρος περιμένει για να ευχαριστήσει τους ανθρώπους της Ένωσης, ενώ κατά τη διαδρομή προς τη σερβική πρωτεύουσα, πλήθος κόσμου κρατώντας ελληνικές σημαίες ζητωκραυγάζει το όνομα της ελληνικής ομάδας. Ο αγώνας, που έχει τη μορφή αντιπολεμικού/αντινατοϊκού συλλαλητηρίου διακόπτεται στο 60ό λεπτό, αφού οι φίλαθλοι εισέρχονται δακρυσμένοι στον αγωνιστικό χώρο για να αγκαλιάσουν τους παίκτες του Δικεφάλου. Η πρωτοφανής κίνηση της ΑΕΚ προκάλεσε το θαυμασμό όλου του κόσμου, με το διεθνή τύπο να αναφέρει ότι για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αρχαίας Ελλάδας, σταμάτησε πόλεμος για να διεξαχθεί αθλητικό δρώμενο.

Προεδρία Ντέμη Νικολαϊδη

Ντέμης Νικολαϊδης

Οι οικονομικές ατασθαλίες των διοικήσεων της ΑΕΚ στις αρχές της νέας χιλιετίας οδηγούν τον σύλλογο το καλοκαίρι του 2004 στο χείλος της καταστροφής. Στην κορύφωση της κρίσης και μπροστά στο φάσμα του υποβιβασμού στην Δ’ Εθνική, ο Ντέμης Νικολαϊδης αποσύρεται από την ενεργό δράση και επικεφαλής ομάδας επιχειρηματιών, επιχειρεί να διασώσει την Ένωση  και να την επαναφέρει στο δρόμο της οικονομικής εξυγίανσης. Με καθ’ όλα νόμιμα μέσα και προβλεπόμενες από τους υπάρχοντες νόμους διαδικασίες επιτυγχάνεται η ρύθμιση των χρεών της ΠΑΕ, ενώ παράλληλα αρχίζει να ανοικοδομείται το ρόστερ με επικεφαλής τους Νίκο Λυμπερόπουλο και Κώστα Κατσουράνη. Ο κόσμος της ΑΕΚ επανασυσπειρώνεται σπάζοντας το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ εισιτηρίων διαρκείας και η ομάδα παρουσιάζεται ανταγωνιστική διεκδικώντας μέχρι τέλους τους τίτλους και πετυχαίνοντας τις πρώτες της νίκες σε όμιλο Champions’ League.

ΑΕΚ 1-0 Μιλαν, Champions' League 2006-07

Το 2008 με την έλευση του παγκόσμιου σούπερ σταρ Ριβάλντο και την προσθήκη του Αργεντινού αρχισκόρερ Ίσμαελ Μπλάνκο κατακτάται το πρωτάθλημα. Η ΕΠΟ όμως με τρόπο πραξικοπηματικό αρνείται τον τίτλο στην Ένωση και τον απονέμει στον ΟΣΦΠ (υπόθεση Βάλνερ). Το γεγονός αυτό θα αποδειχτεί καθοριστικό για τη μελλοντική πορεία της ΑΕΚ, καθώς δημιουργείται «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά της, αφού τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την πολυπόθητη υπέρβαση, δεν αναπληρώθηκαν με συμμετοχή στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions’ League. Το καλοκαίρι του 2008, οι μέτοχοι της ΠΑΕ αφαιρούν το μάνατζμεντ από το Νικολαϊδη, θεωρώντας ότι εκείνοι μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα την εταιρία και το Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο επί τετραετία προέδρος παραιτείται.

Πέμπτη Φάλαγγα

Οι πρόεδροι-μαριονέτες που διορίζονται ως διαχειριστές από τη μετοχική ομάδα του 2004 αποτυγχάνουν να κρατήσουν την ΑΕΚ σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Η Ένωση μένει επανειλημμένα εκτός διεκδίκησης του πρωταθλήματος και γνωρίζει οδυνηρές ευρωπαϊκές ήττες. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί το Κύπελλο του 2011, που κατακτάται χάρη στους εναπομείναντες παίκτες της εποχής Νικολαϊδη (Λυμπερόπουλος, Δέλλας, Καφές, Μπλάνκο, Σκόκο). Ήταν η τελευταία αναλαμπή πριν το θάνατο. Σύμφωνα με τις ενδείξεις, το καλοκαίρι του 2011, η ΑΕΚ κρίνεται από τους μετόχους της ως μια «ατυχής επένδυση» και λαμβάνεται η απόφαση να τερματιστεί η χρηματοδότησή της, με απώτερο σκοπό την πτώχευσή της. Σύμμαχοι σε αυτήν την προσπάθεια βρίσκονται άφθονοι: δημοσιογράφοι, παραγοντίσκοι, τηλεοπτικοί ΑΕΚάρχες, οργανωμένοι οπαδοί, υποκινούμενοι είτε από δίψα για την εξουσία (ανάληψη διοίκησης μετά την πτώχευση), είτε από αίσθημα ρεβανσισμού απέναντι στον Νικολαϊδη. Ο στόχος τελικά θα επιτευχθεί τον Απρίλιο του 2013, μια μέρα μετά τα 89α γενέθλια του συλλόγου: μερίδα «οπαδών» θα φροντίσει να διακόψει τον αγώνα ΑΕΚ-Πανθρακικός, ώστε ο Δικέφαλος να τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών και να υποβιβαστεί. Μερικές εβδομάδες αργότερα, στο προσκήνιο εμφανίζεται ο παλιός πρόεδρος Δημήτρης Μελισσανίδης, υπέρμαχος της ιδέας της οικειοθελούς πτώχευσης, και αναλαμβάνει τα ηνία του σωματείου, υποσχόμενος ανέγερση γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Οψόμεθα...

ΜΕΡΟΣ Β΄ : Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Τα πρώτα βήματα

Η πρώτη ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ

Μαζί με το ποδοσφαιρικό τμήμα ιδρύθηκε το 1924 με πρωτεργάτη τον Κώστα Δημόπουλο και το τμήμα καλαθοσφαίρισης. Την ίδια χρονιά διοργανώθηκε από τη ΧΑΝ ένα ανεπίσημο πρωτάθλημα και η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που το κατέκτησε. Τρία χρόνια αργότερα θεσπίστηκε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ. Η ΑΕΚ συμμετείχε σ’ αυτό από την πρώτη στιγμή, αποχώρησε όμως τη σεζόν 1928-29, διαμαρτυρόμενη για αντικανονική συμμετοχή παίκτη του Πανιωνίου. Στο πρωτάθλημα επέστρεψε τη σεζόν 1952-53 και το 1958 με ηγέτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κατέκτησε για πρώτη φορά στον ιστορία της τον τίτλο.

Η πρώτη μεγάλη δυναστεία του ελληνικού μπάσκετ

Η Βασίλισσα της δεκαετίας του '60

Η δεκαετία του 1960 αποτελεί την ενδοξότερη και πιο επιτυχημένη περίοδο στην ιστορία του τμήματος μπάσκετ της ΑΕΚ. Ο κόουτς Μίσσας Πανταζόπουλος δημιουργεί ένα θαυμαστό σύνολο, με κορυφαίους παίκτες (Γιώργος Αμερικάνος, Γιώργος Τρόντζος, Χρήστος Ζούπας, Γιώργος Μόσχος, Αίας Λαρεντζάκης, Αντώνης Χρηστέας, Λάκης Τσάβας) που σαρώνει τους αντιπάλους του και κατακτά 4 σερί πρωταθλήματα (1963, 1964, 1965, 1966). Οι επιτυχίες συνεχίζονται με προπονητή το Νίκο Μήλα, καθώς η ΑΕΚ κατακτά αήττητη το πρωτάθλημα του 1968 (η πρώτη ομάδα που καταφέρνει κάτι τέτοιο) και προσθέτει ακόμα έναν τίτλο στη συλλογή της το 1970. Το μπάσκετ που παίζει ο Δικέφαλος είναι ανώτατου επιπέδου με γρήγορες, θεαματικές επιθέσεις και υψηλά σκορ, προξενώντας απίστευτο ενθουσιασμό στα πλήθη που έρχονται να την παρακολουθήσουν στο ανοιχτό Παναθηναϊκό Στάδιο.

Βασίλισσα της Ευρώπης

4 Απριλίου 1968 - 80.000 κόσμος στο Καλλιμάρμαρο

Με την κυριαρχία εντός συνόρων δεδομένη, σύσσωμη η κιτρινόμαυρη μπασκετική οικογένεια στράφηκε στην προσπάθεια ευρωπαϊκής διάκρισης. Τη σεζόν 1965-66 η ΑΕΚ συμμετέχει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και γίνεται η πρώτη ομάδα που φτάνει σε Final-4. Η προσβολή από καρκίνο όμως του αρχηγού της ομάδας, Γιώργου Μόσχου (που θα φύγει από τη ζωή σε ηλικία 29 ετών τον Δεκέμβριο του 1966) επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία των παικτών και η Ένωση τερματίζει 4η. Δύο χρόνια αργότερα όμως, συμμετέχοντας αυτήν την φορά στο Κύπελλο Κυπελλούχων, η ΑΕΚ θα γίνει η πρώτη ελληνική ομάδα σε όλα τα αθλήματα που θα φέρει στη χώρα ευρωπαϊκό τρόπαιο. Στον δρόμο για τον τελικό αποκλείει διαδοχικά την ισπανική Βιτόρια, τη βελγική Ρουαγιάλ και την πανίσχυρη κάτοχο του τροπαίου, την ιταλική Ίνις Βαρέζε, ανατρέποντας μάλιστα διαφορά 18 πόντων στον αγώνα ρεβάνς της Αθήνας. Στον τελικό της 4ης Απριλίου 1968, στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο, μπροστά σε 80.000 παραληρούντες θεατές (ρεκόρ Γκίνες - ο αγώνας μπάσκετ με την μεγαλύτερη προσέλευση φιλάθλων στα παγκόσμια χρονικά) η ΑΕΚ καταβάλλει και τη φοβερή Σλάβια Πράγας του κορυφαίου μπασκετμπολίστα Γίρι Ζίντεκ με σκορ 89-82. Το ρόστερ της Κυπελλούχου Ευρώπης στελέχωναν οι: Χρηστέας, Αμερικάνος, Βασιλειάδης, Λαρεντζάκης, Ζούπας, Τρόντζος, Τσάβας, Νεσιάδης, Δημητριάδης, Πετράκης. Μια ακόμα σημαντική διάκριση θα επιτευχθεί το 1970 με την ΑΕΚ να φτάνει στα ημιτελικά του Κυπελλούχων με την γαλλική Βισύ να της στερεί την ευκαιρία να βρεθεί σε έναν ακόμα τελικό.

Εκθρόνιση

Ο Μηνάς Γκέκος εν δράσει

Από το 1971 μέχρι και το 1996 η μπασκετική ΑΕΚ διανύει πέτρινα χρόνια. Οι μεγάλοι άσοι της δεκαετίας του ’60 αποσύρονται ένας ένας και ο Δικέφαλος παρά τους πολύ καλούς παίκτες που αποκτώνται κατά καιρούς (Γκούμας, Κόντος, Βρέινς, Γαλακτερός, Παταβούκας) δεν μπορεί να αντέξει τον συναγωνισμό, αρχικά με τον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια με τον Άρη του Νίκου Γκάλη. Η πλειοψηφία του κόσμου αρχίζει να απομακρύνεται σταδιακά από την ομάδα μπάσκετ, στρεφόμενη προς το ποδόσφαιρο, μια μερίδα πιστών όμως συνεχίζει να παραμένει στο πλευρό της Βασίλισσας. Εμβληματική φιγούρα αυτής της εποχής, ένας παίκτης προερχόμενος από την κοιτίδα του συλλόγου, την Κωνσταντινούπολη, ο Μηνάς Γκέκος. Ο Γκέκος θα παραμείνει 15 χρόνια στην ΑΕΚ, από το 1976 ως το 1991 και θα την οδηγήσει, μαζί με τους Βασίλη Γκούμα και Κερτ Ράμπις, στο μοναδικό τρόπαιο αυτής της περιόδου, το κύπελλο Ελλάδος του 1981 κόντρα στον Ηρακλή.

Η Βασίλισσα επιστρέφει στο θρόνο της

Τη σαιζόν  1995-96 αναλαμβάνει τις τύχες της ΚΑΕ ΑΕΚ ο επιχειρηματίας Γιάννης Φιλίππου με στόχο να την καταστήσει ξανα ανταγωνιστική και να την επαναφέρει στα τρόπαια. Η ΑΕΚ ξαναβρίσκει τη χαμένη της αίγλη και μέχρι το 2005 μετατρέπεται και πάλι σε πρωταγωνιστική δύναμη του ελληνικού μπάσκετ.

Κύπελλο Σαπόρτα 2000

Κορυφαίοι παίκτες που απαρτίζουν ταυτόχρονα και την Εθνική Ομάδα φορούν μέσα σ' αυτήν τη δεκαετία τη φανέλα της Ένωσης: Νίκος Χατζής, Μιχάλης Κακιούζης, Άγγελος Κορωνιός, Ιάκωβος Τσακαλίδης, Δήμος Ντικούδης, Νίκος Ζήσης, Γιάννης Μπουρούσης. Πλάι τους αγωνίζονται κατά διαστήματα και σπουδαίοι ξένοι όπως ο Μπάνε Πρέλεβιτς (1996-1998), ο Ιμπραήμ Κουτλουάι (2000-2001) και ο Τζ. Ρ. Χόλντεν (2001-2002). Όσον αφορά τους εγώριους τίτλους, η ΑΕΚ θα κατακτήσει ένα πρωτάθλημα το 2002 (με προπονητή τον Ντράγκαν Σάκοτα) με σκορ 3-2 στις νίκες στους τελικούς κόντρα στον Ολυμπιακό (και μάλιστα με ανατροπή από 0-2) και δύο κύπελλα, το 2000 και το 2001 με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς απέναντι στον Παναθηναϊκό. Εκτός συνόρων, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Γιάννη Ιωαννίδη έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας το 1998 (ηττήθηκε στον τελικό από την Κίντερ Μπολόνια), ενώ δύο χρόνια αργότερα, επί Ίβκοβιτς, κατάφερε να επαναλάβει τον θρίαμβο του 1968 κατακτώντας και πάλι το Κύπελλο Κυπελλούχων (που ονομαζόταν πλέον Σαπόρτα), παίρνοντας παράλληλα και εκδίκηση από την Κίντερ (83-76 στον τελικό της Λωζάνης).

Η πτώση, η εξορία, η επιστροφή

Ένας από τους άγραφους νόμους της Ιστορίας θέλει όλες τις αυτοκρατορίες κάποια στιγμή να βιώνουν την παρακμή και την πτώση. Όσο πιο επιτυχημένες και ένδοξες μάλιστα, τόσο πιο παταγώδης η κατάρρευση. Ομοίως και η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να ξεφύγει από αυτό το πεπρωμένο. Το καλοκαίρι του 2005 ο ιδιοκτήτης Γιάννης Φιλίππου, έχοντας έρθει σε ρήξη και με μερίδα του κόσμου της ομάδας, σταμάτησε να χρηματοδοτεί το σύλλογο. Μια σειρά από διοικήσεις (Γρανίτσας, Δρόσος, Original, Καραμανλής) δεν έδωσαν λύση στο οικονομικό πρόβλημα και εντέλει, εν μέσω απόλυτα παρακμιακού κλίματος, η ομάδα δεν απέφυγε τον πρώτο υποβιβασμό στην Ιστορία της, τον Απρίλιο του 2011. Μετά την αποτυχία άμεσης επανόδου στην Α1 τη σαιζόν 2011-12, επιλέχθηκε η σύσταση νέας ΚΑΕ που εκκίνησε «καθαρή» από χρέη από τη Β' Εθνική. Μετά από ακόμα δύο δύσκολα χρόνια, η σαιζόν 2014-15 βρήκε επιτέλους την ΑΕΚ ξανά πίσω στο βασίλειό της, την Α1. Με διοικητικό ηγέτη το Μάκη Αγγελόπουλο, προπονητή τον πρωταθλητή του 2002 Ντράγκαν Σάκοτα και πρωταγωνιστές εντός παρκέ τους Μαλίκ Χέρστον, Ποπς Μενσά Μπονσά, Καρλ Ίνγκλις και Ντούσαν Σάκοτα, η νέα εποχή ξεκίνησε με μια 5η θέση και έξοδο μετά από 8 χρόνια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Επόμενος στόχος: η επιστροφή στους τίτλους.

ΜΕΡΟΣ Γ΄ : Η ΜΑΝΑ ΑΕΚ

Η Ερασιτεχνική ΑΕΚ, η «Μάνα ΑΕΚ» όπως την αποκαλούν οι οπαδοί της, απαρτίζεται σήμερα από 10 τμήματα: στίβο, βόλεϊ, χάντμπολ, ποδηλασία, πυγμαχία, ξιφασκία, πινγκ πονγκ, σκάκι, ποδόσφαιρο σάλας και άρση βαρών.

Στίβος

Στίβος ΑΕΚ τη δεκαετία του '30

Το τμήμα στίβου της ΑΕΚ είναι ένα από τα τρία αρχικά του συλλόγου μαζί με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, ιδρυθέν το 1924. Τα πρώτα αξιόλογα στελέχη του ήταν μεταξύ άλλων οι αδελφοί Ιωνά και ο Μενέλαος Καροτσιέρης, εκ των ιδρυτών της ΑΕΚ, η Αθηνά Σπανούδη (κόρη του πρώτου προέδρου της ΑΕΚ), ο Ανδρέας Ζαϊρης και ο Βασίλης Σταυρινός. Το μεγαλύτερο αστέρι της πρώτης φουρνιάς αθλητών του Δικεφάλου υπήρξε χωρίς αμφιβολία ο Γρηγόρης Γεωργακόπουλος. Δρομέας ημιαντοχής (στα 800μ. και 1500μ.) εντάχθηκε στο κιτρινόμαυρο τμήμα το 1926 και μέχρι το 1937, όταν και αποσύρθηκε επειδή προσβλήθηκε από φυματίωση, αναδείχτηκε 17 φορές 1ος Πανελληνιονίκης και άλλες 13 χρυσός Βαλκανιονίκης. Συμμετείχε δε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ το 1928 και του Βερολίνου το 1936. Ο επόμενος κορυφαίος αθλητής στίβου που θριάμβευσε με το Δικέφαλο στο στήθος υπήρξε ο εμποδιστής Χρήστος Μάντικας. Σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς του 1932 στο Λος Άντζελες και ήδη καταξιωμένος με νίκες σε Βαλκανικά και Πανελλήνια πρωταθλήματα, ήρθε στην Ένωση το 1933 και συνέχισε να πρωταγωνιστεί μέχρι και το 1940 που ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. 36 φορές χρυσός Βαλκανιονίκης και τριταθλητής Ευρώπης το 1934 στα 400μ. με εμπόδια, κατέγραψε επιδόσεις που έμειναν ακατάρριπτες για τις επόμενες δύο δεκαετίες.

Πανελλήνιο πρωτάθλημα ανοιχτού στίβου γυναικών 2013

Μεταπολεμικά το τμήμα στίβου της ΑΕΚ διακρίθηκε ιδιαίτερα στον ανώμαλο δρόμο αντρών και κατέκτησε 9 φορές το πανελλήνιο πρωτάθλημα στη συγκεκριμένη κατηγορία (1946, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964 -το είχε κατακτήσει και 1 φορά προπολεμικά, το 1937). Βασικός πρωταγωνιστής αυτής της περιόδου αναδείχτηκε ο Γιώργος Παπαβασιλείου, με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς της Μελβούρνης το 1956 και της Ρώμης του 1960. Τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες διάφοροι αθλητές της ΑΕΚ γνώρισαν ατομικές διακρίσεις σε ατομικό επίπεδο, σε συλλογικό όμως ο Δικέφαλος δε στάθηκε ποτέ ικανός να ανταγωνιστεί τους Πανελλήνιο και Παναθηναϊκό για τα πανελλήνια πρωταθλήματα. Η χρονιά ορόσημο για το κιτρινόμαυρο τμήμα στίβου υπήρξε το 2008. Η τότε νεοεκλεγείσα διοίκηση της Ερασιτεχνικής, προερχόμενη από την Original 21, δημιούργησε ένα αξιόλογο σύνολο που ειδικά στις γυναίκες σάρωσε τους τίτλους: 4 πανελλήνια πρωταθλήματα ανοιχτού στίβου (2011, 2012, 2013, 2014), 3 κλειστού στίβου (2011, 2015, 2016) και 3 ανώμαλου δρόμου (2010, 2011, 2012). Καθοριστικό ρόλο στις επιτυχίες αυτές έπαιξαν μεταξύ άλλων η δρομέας αντοχής Τίνα Κεφαλά, η σπρίντερ Γογώ Κοκλώνη, η δρομέας ημιαντοχής Ελένη Θεοδωρακοπούλου, η άλτρια Βούλα Παπαχρήστου και η δισκοβόλος Χρυσούλα Αναγνωστοπούλου. Στους άντρες, σε ομαδικό επίπεδο η ΑΕΚ υπήρξε φιναλίστ του πανελλήνιου πρωταθλήματος ανοιχτού στίβου το 2013 και κλειστού στίβου το 2015, ενώ σε ατομικό επίπεδο κυριότερες πηγές διακρίσεων υπήρξαν ο κορυφαίος σφυροβόλος Αλέξανδρος Παπαδημητρίου και ο δρομέας ημιαντοχής Κώστας Γκελαούζος.

Βόλεϊ

3η θέση στο F4 του Κυπέλλου Κυπελλούχων (2000)

Tο τμήμα βόλεϊ των ανδρών ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '20. Διαλύθηκε όμως σύντομα και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια αναβίωσής του το 1967, επανιδρύθηκε το 1982. Το 1994, μετά από 12 δύσκολα χρόνια σε τοπικές και εθνικές ερασιτεχνικές κατηγορίες, η ομάδα κατόρθωσε να κερδίσει για πρώτη φορά την άνοδο στην Α1. Υποβιβάστηκε βέβαια αμέσως, επέστρεψε όμως και πάλι από τη σαιζόν 1996-97. Τα επόμενα χρόνια μέχρι τις αρχές της νέας χιλιετίας υπήρξαν τα καλύτερα για την πετοσφαιρική ΑΕΚ, καθώς η ομάδα τερμάτιζε ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα, έφτασε σε έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδας (1999), και ήρθε 3η στο Final-4 του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 2000. Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Το 2002 το τμήμα υποβιβάστηκε για 2η φορά και έκτοτε μετατράπηκε σε «ασανσέρ», εναλλασσόμενο μεταξύ Α1 και Α2. Το 2011 έπεσε για πρώτη φορά μετά από 19 χρόνια στη Β' Εθνική, γεγονός που φάνηκε να αφυπνίζει τους υπευθύνους του σωματείου. Η ομάδα ανασυγκροτήθηκε, επέστρεψε μέσα σε μια διετία στην Α1 και πραγματοποίησε μια ονειρική σαιζόν κατακτώντας το Λιγκ Καπ, το Φεβρουάριο του 2014, με πρωταγωνιστές τους Κρέτση, Πέτρογλου, Μαντέκα, Γκούζντα, Παγιάν, Τόρες. Αλίμονο όμως, οι προσδοκίες για σταθεροποίηση στην αφρόκρεμα του αθλήματος διαψεύστηκαν και πάλι. Εξαιτίας καταστροφικών χειρισμών των διοικούντων της Ερασιτεχνικής, ο Δικέφαλος οδηγήθηκε και πάλι, τη σαιζόν 2014-15 σε εκ νέου υποβιβασμό...

Οι πρωταθλήτριες του 2012

Το γυναικείο τμήμα βόλεϊ ιδρύθηκε το 1995 και συμμετείχε στην Α’ κατηγορία Αθηνών. Στην Α1 αγωνίστηκε για πρώτη φορά τη σαιζόν 2002-03, υποβιβάστηκε όμως αμέσως. Η επιστροφή επετεύχθη το 2006 αλλά και πάλι η ομάδα δεν κατάφερε να κρατηθεί στο υψηλότερο επίπεδο για περισσότερο από δύο σεζόν. Το ρου της ιστορίας του τμήματος θα αλλάξουν ο Κώστας Παπαδημητρίου και ο Θανάσης Μιχαήλ. Οι δύο έφοροι αναλαμβάνουν την ομάδα τη σαιζόν 2008-09 για να την ανεβάσουν την επόμενη περίοδο αήττητη στην Α1. Αυτή τη φορά η ΑΕΚ είχε έρθει για να μείνει. Ενισχυμένη με μερικά από τα τότε μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού γυναικείου βόλεϊ (Παπαγεωργίου, Κις, Μποροβίντσεκ) τερματίζει 3η και φτάνει μέχρι τον τελικό του κυπέλλου, δείχνοντας ότι πλέον πλησιάζει και η ώρα του πρωταθλητισμού. Η ώρα αυτή δε θα αργήσει, αφού τη σαιζόν 2011-12, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Απόστολου Οικονόμου και με την προσθήκη κι άλλων εξαίρετων αθλητριών (Ντόγκανιτς, Παπαφωτίου, Τζανακάκη), η ΑΕΚ θα κατακτήσει αήττητη το πρωτάθλημα, παραχωρώντας σε 21 αγώνες μόλις 4 σετ (το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα). Η εγχώρια επιτυχία συνοδεύεται και από μια αξιόλογη ευρωπαϊκή πορεία ως τα προημιτελικά του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας. Ακολούθως η Ένωση θα εξελιχτεί σε πρωταγωνίστρια της κατηγορίας κατακτώντας έναν ακόμα τίτλο (το Σούπερ Καπ του 2012) και διεκδικώντας σχεδόν επί μονίμου βάσεως πρωτάθλημα και κύπελλο (φιναλίστ πρωταθλήματος το 2013 και το 2014 και φιναλίστ κυπέλλου το 2013 και το 2016).

Χάντμπολ

Το πρωτάθλημα του 2011

Το καμάρι της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, η ομάδα του χάντμπολ, ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2005 και ξεκίνησε να αγωνίζεται αμέσως στην Α1. Το 2009, μόλις στον 5ο χρόνο ζωής της, κατόρθωσε να κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδας κόντρα στο Φίλιππο Βέροιας. Τη σαιζόν 2010-11 πανηγύρισε το πρώτο της πρωτάθλημα, με κινηματογραφικό μάλιστα τρόπο, επικρατώντας στο τελευταίο ματς επί του συνδιεκδικητή ΠΑΟΚ, μέσα στην έδρα του, με γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Παράλληλα πραγματοποίησε μια ικανοποιητική πορεία και στην Ευρώπη, όπου έφτασε ως τα προημιτελικά του Challenge Cup, αποκλείοντας στη διαδρομή την κάτοχο του τροπαίου Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Η χρονιά θα μπορούσε να κλείσει με την επίτευξη του νταμπλ, οι «Μάγκες» όμως ηττήθηκαν αναπάντεχα στον τελικό του κυπέλλου από τα Βριλήσσια.

Οι νταμπλούχοι του 2012-2013

Την επόμενη αγωνιστική περίοδο η Ένωση αναδείχτηκε φιναλίστ τόσο του πρωταθλήματος, όσο και του κυπέλλου και το πολυπόθητο νταμπλ πήρε αναβολή για το 2012-13. Σπάζοντας την έδρα του Διομήδη Άργους στο πρωτάθλημα και καταβάλλοντας τον ΠΑΟΚ στον τελικό κυπέλλου της Κέρκυρας, ο Δικέφαλος αναδείχτηκε απόλυτος κυρίαρχος του αθλήματος στη χώρα. Οι νταμπλούχοι προσπάθησαν να επαναλάβουν το θρίαμβό τους και το 2013-14, παρατάσσοντας στα γήπεδα το καλύτερο ως τότε ρόστερ της ιστορίας τους, και ίσως ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως κατακτήθηκε μόνο το κύπελλο, αφού το πρωτάθλημα χάθηκε εξαιτίας «ύποπτων» επεισοδίων στον τελευταίο τελικό με το Διομήδη στην Κυψέλη. Η πρώτη δεκαετία ζωής της ΑΕΚ στο άθλημα έκλεισε με μια 3η θέση και ένα χαμένο τελικό κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη.

Χριστόφορος Μπακαούκας

Αρχιτέκτονας των μεγάλων επιτυχιών ο προπονητής Γιάννης Αρβανίτης (2005-2016) με βοηθούς του αρχικά το Λεωνίδα Σκυφάκο (2005-2009) και εν συνεχεία τον Στέλιο Αλεπουδέα (2009-2016). Βασικοί συντελεστές εντός των τεσσάρων γραμμών οι: Χριστόφορος Μπακαούκας (2006-2016, ρέκορντμαν συμμετοχών και πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου, 4 φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, MVP της Α1 το 2011), Φάνης Τσαούσης (2005-2015), Γιώργος Παπαδόπουλος (2006-2015), Δημήτρης Καφφάτος (2005-2007 & 2009-2014), Ευγένιος Κουλούρης (2007-2012), Στέφανος Βελιτσιάνος (2005-2010), Διονύσης Γεωργιάδης (2010-σήμερα), Παναγιώτης Νικολαΐδης (2013-σήμερα), Αλέξης Αλβανός, (2012-2014, MVP πρωταθλήματος 2013), Γιώργος Βακάλης (2009-2012), Γιώργος Ασαρίδης (2008-2013), Σπύρος Μπαλωμένος (2012-2013), Κώστας Τσιλιμπάρης (2013-2015), Σάββας Καρυπίδης (2013-2014), Γρηγόρης Σανίκης (2013-2014), Μλάντεν Ράκσεβιτς (2013-2014). Από τη θέση του εφόρου τα μέγιστα έχει προσφέρει ο Κώστας Σταματιάδης.

Ποδηλασία

Γύρος του θριάμβου στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας

Από τα ιστορικότερα και πιο επιτυχημένα τμήματα της ΑΕΚ. Ιδρύθηκε το 1929 με πρωτεργάτη το Ματθαίο Καλούδη που αναδείχθηκε Βαλκανιονίκης το 1940 στο Βουκουρέστι και συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1948. Ο Δικέφαλος κυριάρχησε αμέσως στα ποδηλατικά δρώμενα της χώρας και τη δεκαετία του '30 διέθετε μερικούς από τους καλύτερους Έλληνες ποδηλάτες: Πετούν, Ταρσινιάν, Τσαλίκη, Κρίσσαλη, Κουβέλη. Ο τελευταίος αγωνίστηκε πλάι στον Καλούδη στους Ολυμπιακούς του 1948 και μαζί αναδιοργάνωσαν το τμήμα στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Κύριες πηγές διακρίσεων για την ΑΕΚ της δεκαετίας του '50 υπήρξαν οι Αλεξίου, Αράπης, Γεωργιάδης, Δαβούτης, Κουγιουμτζής, Μπάρδας, Μπάρλας, Τζιώτης, Τρασιάν, Χατζηαργύρης. Η πιο επιτυχημένη περίοδος του τμήματος υπήρξε αδιαμφισβήτητα η εικοσαετία 1960-1980. Στο διάστημα αυτό η ομάδα κατέκτησε πάνω από 35 ομαδικούς πανελλήνιους τίτλους με πρωταγωνιστές τους Καψοκέφαλο, Νταλίπη, Δημητόγλου, Καντιώτη, Σπυρίδη, Κωιτάκο, Τζώλη, Ρηγούτσο, Μουστάκη, Λουλούκο, Βάσκο. Δυστυχώς μετά την αποχώρηση του ηγέτη και στυλοβάτη του τμήματος, του εφόρου Γιώργου Τρανόπουλου (υπήρξε μεταξύ άλλων και μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου επί Λουκά Μπάρλου) τα κιτρινόμαυρα ποδήλατα βίωσαν μέρες παρακμής και για μια δεκαετία μάλιστα, από το 1985 μέχρι το 1995, δεν συμμετείχαν καν στα πανελλήνια πρωταθλήματα. Μετά από πολλές προσπάθειες το τμήμα ανέκαμψε οριστικά το 2008 με έφορο αρχικά το Νίκο Αγγελίδη και στη συνέχεια τους Θανάση Δελαρόκα και Θωμαή Κυριακάκη.

Πυγμαχία

Ενωσίτες πυγμάχοι

Το τμήμα πυγμαχίας της ΑΕΚ ιδρύθηκε το 1969 από το Μανώλη Λαμπίδη. Έχει κατακτήσει 6 πανελλήνια πρωταθλήματα ανδρών (1978, 1980, 1995, 1999, 2000, 2006). Οι κορυφαίοι πυγμάχοι που έχουν φορέσει τα κιτρινόμαυρα γάντια είναι οι: Τιγκράν Ουζλιάν (πρωταθλητής Ελλάδας 1994 και 2001, τριταθλητής Ευρώπης 1998, 4ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϊ το 2000), Αρθούρος Μικαελιάν (πρωταθλητής Ελλάδας 1997 και 1998 στα 54 κιλά), Βαλέριος Χαρτζησλάβα (5 σερί χρονιές πρωταθλητής Ελλάδας, από το 1998 μέχρι το 2002, στα 63,5 κιλά), Χαρίλαος Κοντογεώργης (πρωταθλητής Ελλάδας 2002), Αντύπας Αρζουμανίδης (πρωταθλητής Ελλάδας 2000 στα 71 κιλά), Μιχάλης Αρναούτης (πρωταθλητής Ελλάδας 1999 στα 57 κιλά), Τζένη Τασίδου (πρωταθλήτρια Ελλάδας 2007).

Πρωταθλήτρια σπάθης 2016

Ξιφασκία
Το τμήμα ξιφασκίας της ΑΕΚ ιδρύθηκε το 1996. Το άθλημα χωρίζεται σε τρία αγωνίσματα: σπάθη, ξίφος ασκήσεως και ξίφος μονομαχίας. Η ΑΕΚ καλλιεργεί μόνο το πρώτο και διαθέτει αντρική και γυναικεία ομάδα. Σε ατομικό επίπεδο κύρια πηγή διακρίσεων για το σύλλογο στα πρώτα του βήματα στο άθλημα υπήρξαν οι Φωκάς Μιχαηλίδης, Νίκος Χήρης και φυσικά η πρωταθλήτρια Ελλάδας του 2005 Λουίζα Κραφτ. Σε ομαδικό επίπεδο το τμήμα έχει να επιδείξει πέντε πανελλήνιους τίτλους, τα πρωταθλήματα σπάθης γυναικών του 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016 με πρωταγωνίστριες τις Δώρα Γκουντούρα, Ασημίνα και Γεωργία Γκιώνη, Κλαίρη Μπένου, Ευρυδίκη Ποτού, Αριάννα Σακελλαρίου, Μαριζέτ Χουρί, Θένια Ψωφάκη.