
Η αγωνιστική περίοδος 2011-12,
ίσως η χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ, πλησιάζει αισίως στο τέλος της
και πλέον το ενδιαφέρον των Ενωσιτών στρέφεται αποκλειστικά στις διοικητικές
εξελίξεις. Τη στιγμή που γράφεται το παρόν άρθρο, ο μόνος που καταβάλλει
προσπάθεια για να απεμπλακεί ο σύλλογος από το τέλμα, είναι ο πρώην πρόεδρος,
Ντέμης Νικολαϊδης. Την εποχή που ο Ντέμης αναχωρούσε μετά από 7 χρόνια
παραμονής στη Νέα Φιλαδέλφεια για την Ισπανία και την Ατλέτικο, κυριαρχούσε το
σλόγκαν «Το δικό μας συμβόλαιο δεν έληξε ποτέ». Άπαντες εντός της κιτρινόμαυρης
οικογένειας ανέμεναν κάποια μέρα την επιστροφή του. Αυτή τελικά ήρθε πολύ
γρήγορα, όχι όμως με τη φανέλα του ποδοσφαιριστή, αλλά με το κοστούμι του
προέδρου. Μετά την τετραετή θητεία του ως πρόεδρος της ΠΑΕ, διατηρεί ο Ντέμης
την «ηθική νομιμοποίηση» για μια δεύτερη επιστροφή; Ισχύει ακόμη το «συμβόλαιό»
μας; Η απάντηση θα δοθεί αναλύοντας δίχως συναισθηματισμούς, αλλά με χρήση της
λογικής, την περίοδο 2004-2008.